Göl Kenarında

Tom her ikisininde ellerine bakarak:"ya yok iyi-"dedi.Sonra elini geri çekti ve ayağa kalktı:"Ben gitsem iyi olucak,sakın gene ağlamaya başlama"dedi.Yavaş adımlarla okula girdi.

Samara giden Tom'un ardından 'hıı... kolaydı o dediğin' bakışı attı ama tabii Tom gittiği için görememişti. Şimdi yalnız başına istediği kadar ağlayabilirdi. Az önce Tom'dan aldı ğı paketten bir mendil daha çıkardı ve burnunu kuvvetli bir ses eşliğinde sildi. Ağlayamadığı zamanların acısını şimdi çıkarıyordu. Ağladı da ağladı. 'offf... Zırlak olmaya başlıyorum' diye iç geçirdi. Sonra başka bir mendil çekti paketten ve yürüyerek oradan uzaklaştı.

Ash uzun süre sonra ilk defa dışarı çıkmıştı.Ailesinin olan biteni öğrenmesi Ash'ı dahda üzmüştü.Ash mutsuz mutsuz göle geldi.Taşlar ayağına çarparak göle sürükleniyordu.Hava biraz esiyor gibiydi.Ama her zamanki gibi yine ince giyinmişti Ash.Hastalığındanda bir türlü kurtulamamıştı.Öksürüp duruyordu.Biran yüzünün ıslanmış olduğunu farketti.Ağlıyordu.Yaşadığı her şeyden kendini sorumlu tutuyordu.''Neden hayat istediğim gibi davranmıyor bana.Neden herkese acı çektiriyorum.Neden bu kadar ağlak oldum?''diye düşünüyordu.Biran gözlerini göle dikti.Yüzünde bir kıpırtı yoktu.Sadece gözlerinden yaşlar akıyordu o kadar.Şuan birini görmek istemiyor gibiydi.Çünkü her gören noldu diye soracaktı.Ama Ash bunları yanıtlicak kadar kendini iyi hissetmiyordu.Sadece bir kişi dışında.

Samara Ash'i gördüğünde içinden 'İşte aradığım insan' diye düşündü. Ash için gerçekten üzgündü. Şimdi gidip ona 'Selam Ash ne oldu, neden ağlıyorsun?' demeyecekti. Samara yavaşça Ash'in yanına geldi ve sadece " Selam" dedi.

Ash görmek istediği kişinin sonunda sesini duymuştu.Hemen gözyaşlarını sildi.Ardından Samara'ya döndü ''Sanada selam.Eee bakıyorum son zamanlarda ortalıklarda yoksun''dedi Ash.Aslında son zamanlarda dışarı çıkmayan kendisiydi

"Aslında bir kaç gndür buralardayım... " Samara aklına gelmiş gibi
" Aslında kimse senin ölmeni istemiyor. Şey bak Ash... Anladığım kadarıyla bir denemede daha bulunmuşsın."
Samara acı acı gülümseyerek " Sende baya inatçısın. Tanrı ölmeni istemiyor Ash! Senin yaşaman gerek. Eğer mutlu olmak istiyorsan önce mutlu olmayı öğrenmen lazım! Gerekirse herkesi karşına al ama vazgeçme!"

Ash biran durdu.Acaba tekrar atlamak istediğini kimden öğrenmiş olabilirdi.Ama çok geçmeden Ash sorunun yanıtını buldu ''Tom anlattı dimi.Bak Samara.İnatçı olduğum doğru.Bu zamana kadar kimseyi üzmek istemedim.Ve istemiyorumda.Tanrı yaşamamı isteyebilir.Peki ya yanımdakiler.Bu dünyadakiler.Onlar istiyor mu?Hiç sanmıyorum.Birkaç gün ortalıkta yoktum.Ve beni kimse arayıp sormadı.Demekki ölsemde aynı şey olcak.Bence ölmem daha iyi.Dünya koca bir aptaldan kurtulmuş olur.Bende dünyadan''dedi ve göle doğru balmaya başladı

Samara gözlerini devirerek "Ah... hayır Tom söylemedi. Böyle bir şeyi söyleyebileceğini de sanmıyorum. Yalnız ben sadece onun suratına bakınca anladım. Bilirsin işte. O da kendini sorumlu tutuyor ve bu onu bitiriyor."
Samara Ash'in göle doğru attığı bakışları farketmişti, kendiside üşümeye başlamıştı bu arada. "Ash... Ben senin yaşamanı istiyorum, Tom da Bill'de istiyor ve emin ol Ron'da bunu istiyor. Bak Ash eğer ölmeni istesem, ya da seni takmasam burada olmazdım." dedi. Aklında hala Ash'in kayalıklardaki sahnesi vardı.

Ash Samara'ya döndü ''Off..lütfen Samara bari sen yalan söyleme.Zaten birsüre sonra benden kurtulcaksınız.Tom yani abim bu olanlardan sorumlu değil.Ona bunları yaşattığım için asıl sorumlu benim.Herkese bunları yaşattığım için asıl sorumlu benim.''dedi Ash ve dizlerinin üstüne oturdu ''Anlıyor musun benim''dedi ama bu sefer sesi dahada yüksek çıkmıştı.

Samara şaşkın şaşkın bakarak:
"Ahhh... Ben ve yalan ! Alakası olmayan iki kelime! İşte şimdi kırdın kalbimi" Samara abartılı hareketlerle kalbini tuttu ve Ash'in yanına çöktü. "Sana bir hikaye anlatayım mı Ash? Kendi hikayemi." dedi. Ciddi olmayan ama son derece sakin bir sesle.

Ash Samara'ya baktı ''Aman Samara.Öyle demek istemediğimi ikimizde biliyoruz''dedi ve tekrar göle baktı.''Hayatımı yazsam roman olurlara mı geçtin sende.Anlat bakalım ne tür bi hikayeymiş bu''dedi ve gülümsedi

"Bak şimdi ben küçükken yani bu halimden baya bi küçükken muggle bir arkadaşım vardı, ismini bende hatırlamıyorum" dedi. Şimdi suratının şekli deişmişti. Derin bir nefes alarak devam etti: "Sonra o sıralar arkadaş kıtlığı çekiyordum. Malum bizim ev biraz büyük." dedi. "Neyse işte aldım arkadaşımı eve getirdim. Sonra ona her şeyi anlattım. Cadıları, büyücüleri, büyüleri,iksirleri. Hiç korkmadı biliyor musun? Onun için farklı bir dünyaydı. Her neyse şatoyu gezerken zindanlara indik. Şu meşhur Armstrong Zindanları. Orda bir kaç maskeli insan, ölümyiyenmiş onlar sonradan anladım, birine işkence yapıyorlardı. Çok korkmuştuk. Sonra arkadaşım bir çığlık attı. Adamlardan biri bize doğru döndü. Lanet olsun, görülmüştük işte."
Samara dinlenmek için bir kaç saniye sessiz kaldı. Şimdi daha güçlü bir sesle devam ediyordu.
"Sonra adam geldi, asasını arkadaşıma doğrulttu ve iki kelime sonra öyle bir arkadaşım kalmamıştı. 'Avada Kedavra!' En son hatırladığım şey, o ölümyiyenin maskesini çıkardığı an. O adam kimdi Ash biliyor musun? 'Babamdı' Beni asla sevmeyişlerinin nedeni bu, benim onlarla hiç anlaşamamamın nedeni bu." Samara göle bir taş fırlatırken:
"Ama ben ölmeyi hiç düşünmedimm,i düşündüm. Denemelerimde oldu. Ama ben ölürsem onlar daha mutlu olacaklar. Gerçi senin durumun daha farklı. Sen ölürsen her şey bizim için daha kötü olacak!"

Ash ellerini yüzüne dayamış sessizce Samara'yı dinliyordu.Biran duraksadı.''Arkadaşına gerçekten bunları anlatmış olamazsın.Gerçekten sen benden dahada delisin.''dedi ve gülmeye başladı.Ardından sessizce dinliyordu Sanara'yı.Hikaye bittiğinde şaşkınlığa uğradı.Şaşırarak ''Avada Kedavra mı?'dedi ama sesinin yüksek çıktığını anlıyınca alçaltarak ''Avada Kedavra mı?Ama şuan babanın Azkaban'da olması gerekmiyor mu?Bildiğim kadarıyla affedilmeyen lanet uygulanınca öyle oluyor.Hem kafana takma bence.Baban senin iyiliğin için yapmıştır onu.Bir Mugglelın bizim dünyamızı öğrenmesi senin sonunu getirebilirdi.Hem durumumuz aynı.Ben ölsem herkes dahada mutlu olurdu eminim.Amaan yine başlamıyalım.Ölürsem birgün arkamdan üzülmeyin o kadar işte''dedi ve ardından merakla ''Abimi son zamanlarda göremiyorum.Bir haber var mı?''diye sordu

Ash ellerini yüzüne dayamış sessizce Samara'yı dinliyordu.Biran duraksadı.''Arkadaşına gerçekten bunları anlatmış olamazsın.Gerçekten sen benden dahada delisin.''dedi ve gülmeye başladı.Ardından sessizce dinliyordu Sanara'yı.Hikaye bittiğinde şaşkınlığa uğradı.Şaşırarak ''Avada Kedavra mı?'dedi ama sesinin yüksek çıktığını anlıyınca alçaltarak ''Avada Kedavra mı?Ama şuan babanın Azkaban'da olması gerekmiyor mu?Bildiğim kadarıyla affedilmeyen lanet uygulanınca öyle oluyor.Hem kafana takma bence.Baban senin iyiliğin için yapmıştır onu.Bir Mugglelın bizim dünyamızı öğrenmesi senin sonunu getirebilirdi.Hem durumumuz aynı.Ben ölsem herkes dahada mutlu olurdu eminim.Amaan yine başlamıyalım.Ölürsem birgün arkamdan üzülmeyin o kadar işte''dedi ve ardından merakla ''Abimi son zamanlarda göremiyorum.Bir haber var mı?''diye sordu

Ash ellerini yüzüne dayamış sessizce Samara'yı dinliyordu.Biran duraksadı.''Arkadaşına gerçekten bunları anlatmış olamazsın.Gerçekten sen benden dahada delisin.''dedi ve gülmeye başladı.Ardından sessizce dinliyordu Sanara'yı.Hikaye bittiğinde şaşkınlığa uğradı.Şaşırarak ''Avada Kedavra mı?'dedi ama sesinin yüksek çıktığını anlıyınca alçaltarak ''Avada Kedavra mı?Ama şuan babanın Azkaban'da olması gerekmiyor mu?Bildiğim kadarıyla affedilmeyen lanet uygulanınca öyle oluyor.Hem kafana takma bence.Baban senin iyiliğin için yapmıştır onu.Bir Mugglelın bizim dünyamızı öğrenmesi senin sonunu getirebilirdi.Hem durumumuz aynı.Ben ölsem herkes dahada mutlu olurdu eminim.Amaan yine başlamıyalım.Ölürsem birgün arkamdan üzülmeyin o kadar işte''dedi ve ardından merakla ''Abimi son zamanlarda göremiyorum.Bir haber var mı?''diye sordu

Ash ellerini yüzüne dayamış sessizce Samara'yı dinliyordu.Biran duraksadı.''Arkadaşına gerçekten bunları anlatmış olamazsın.Gerçekten sen benden dahada delisin.''dedi ve gülmeye başladı.Ardından sessizce dinliyordu Sanara'yı.Hikaye bittiğinde şaşkınlığa uğradı.Şaşırarak ''Avada Kedavra mı?'dedi ama sesinin yüksek çıktığını anlıyınca alçaltarak ''Avada Kedavra mı?Ama şuan babanın Azkaban'da olması gerekmiyor mu?Bildiğim kadarıyla affedilmeyen lanet uygulanınca öyle oluyor.Hem kafana takma bence.Baban senin iyiliğin için yapmıştır onu.Bir Mugglelın bizim dünyamızı öğrenmesi senin sonunu getirebilirdi.Hem durumumuz aynı.Ben ölsem herkes dahada mutlu olurdu eminim.Amaan yine başlamıyalım.Ölürsem birgün arkamdan üzülmeyin o kadar işte''dedi ve ardından merakla ''Abimi son zamanlarda göremiyorum.Bir haber var mı?''diye sordu

Samara Ash'e "Hayır Ash, babam ölümyiyen olduğu için her türlü muggle katliamı ona cazip geliyor. Kızın hafızasını silebilirdi ama yapmadı. Her neyse. Evet şey Tom'u galiba bir iki gün önce gördüm" dedi."Son derece üzgündü."

Ash ''O küçük şeyi atlamışım galiba.Her ölümyiyen öyledir.''dedi pis pis bakarak.''Bir dakika bir dakika.Tom üzgün müydü yani.Offf...kendimden nefret ediyorum.Şamarcı söğütün altında hiç intihar etmeye kalkışmamalıydım.O günden sonra zaten benlede hiç konuşmadı.''dedi.Ardından ''Birde bana ölme diyorsun.Herkesi üzüyorum işte''dedi ve taşları göle atmaya başladı.

Ash ''O küçük şeyi atlamışım galiba.Her ölümyiyen öyledir.''dedi pis pis bakarak.''Bir dakika bir dakika.Tom üzgün müydü yani.Offf...kendimden nefret ediyorum.Şamarcı söğütün altında hiç intihar etmeye kalkışmamalıydım.O günden sonra zaten benlede hiç konuşmadı.''dedi.Ardından ''Birde bana ölme diyorsun.Herkesi üzüyorum işte''dedi ve taşları göle atmaya başladı.

"Bak Ashcim, canım anlatamıyorum! Herkesi üzüyorsun ,evet ,doğru. HErhalde üzmek istemezsin sende.Ama üzmenin nedeni ise şu: Sen ölmek istiyorsun. Ölmek istemen onu çok üzdü. Hele sırf onun yüzünden ölmek istediğini sanıyor." dedi.

shakira kafasını dağıtmak için göl kenarına geldi ve bankalardan birine oturdu..havanın soğuk olduğunu hissedince üstüne en sevdiği hırkasını giydi ve gölün güzelliğini izlemeye başladı..

Shakira'nın arkasından Hazal'da gölün kenarındaki banklara geldi.
Yanlız oturan bir kız görünce yanına oturdu ve
"Birini beklemiorsan, oturabilir miyim?" dedi.

shakira yanına gelen kıza gülümseyerek
yok birini beklemiyorum oturabilirsin dedi..
nasıslın nası gidiyor dedi ardından dalgın dalgın...

"Teşekkürler, iyiyim. Senin nasıl gidior ve adın ne?"
die cevap verdi Hazal.
Kızın dalgın bakışlarına bir anlam verememişti.

shakira yanında oturan kıza gülümseyerek..
ismim shakira canım sanırım seninde hazal dedi
kendinden emin bir tavırla çünkü kızın ismini önceden duymuştu
tekrar kıza bakarak hava soğudu canım okula dönmem lazım dedi
ve ardından
iistersen beraber gidebiririz
dedi hazala bakarak