Çimlerin Üzerinde...

Hazal yine hava almak için gölün karşısındaki çimenliğe geldi.
Biraz ilerisinde Shakira'nın çimenleri acımasızca kopardığını gören Hazal,
onu ilk defa böyle görmenin verdiği şaşkınlık ve
çimleri böylesine kopardığı için biraz da kızgınlıkla onun yanına gitti.
" Selam Shakira. İyi misin cnm? " dedi ve yanına oturdu.

David o sabah çimlerin üstüne oturmak için gelmişti. Güzel bir sabah gibi görünse de hava biraz kapalıydı. Çimlerin üzerine oturdu ve gölü izlemeye koyuldu. Gölden gelen soğuk bi rüzgar onun biraz üşümesine neden olmuştu.
David 1. sınıftı ve okulla ilgili düşündüğü hiç bir şey yoktu. Ne de olsa safkan bir aileden geldiği için bir sürü büyü biliyordu. Öylece gölü izliyordu.

Prf.Hayley Williamsı uyku tutmamıştı bahçeye çıtkı ve göle doğru yürümeye başladı biras ilerde çimlerin üzerine yatan bir öğrenci gördü ve yanına giderek

''Merhaba canım'' dedi.

Sonra öğrencinin yanına oturdu ve gölü izlemeyi sürdürdü.

David yanına gelenn profesörü fark etti ve:

" Merhaba profesör, nasılsınız?"

diye sordu.

Prf.Hayley ona doğru döndü ve

''İyiyim Canım sen nasılsın dedi'' sonra gölü izlemeyi sürdürdü göl sabahları çok güzel gözüküyordu sessiz ve cansız sanki hiç hareket etmiyordu

" Bende iyiyim profesör"

dedi ve David de gölü izlemeye koyuldu.

Hayleyde gölü izliyordu sonra bir ara davidin iyiyim dediğini duydu sonra döndü ve 22 ocakta aşı varmış gidecekmisin dedi gülümseyerek çünkü aşıdan korkan çok kişi tanıyordu

David :

" Evet tabiki katılıcam. Aşıdan hayatta kormam."

dedi.

Hayley ona gülümsedi ve

''Korkmaman gerek saten dedi sonra biras durdu ve hava biraz soğudu içeriye girelimmi dedi sonra durdu ve istersen sen kalabilirsin benim biraz işlerimde varda ne dersin dedi

" Bende size aynı şeyi sorucaktım. Bende içeri gidiyorum benimde ufak tefek işlerim var."

dedi ve oradan ikisi beraber ayrıldılar.

Samara burnunu çeke çeke buraya geldi. Shakira ile ayrıldıktan sonra tekrar dışarı çıkmıştı. Öksürürken çimlerin üstüne oturdu. Etrafı seyretmeye başladı. 'Keşke kalın giyinseydim' diye düşünüyordu.

Jane yatakhanede yat yat sıkılmıştı.Dışarı çıkmanın iyi bir fikir olduğunu düşündü.Nereye kadar yatabilirdi ki?Hem kendinide iyi hissediyordu.Yatakhaneden çıkıp göl kenarına doğru yürüdü.İlerde çimlerin üstünde oturan Samara'yı gördü.Yanına yaklaştı.
''Oturabilir miyim acaba?''dedi ve yanıt bekledi.

"Jane? Gel... Tabii otur!" Samara şaşkınlıkla ona bakıyordu. Jane'i görmek onu şaşırtmıştı. O sırada öksürerek yanını gösterdi ve inlerken:
"Grip oldum!" dedi dramatik bir edayla.

Jane Samara'nın yanına oturmuştu.Samara'nın ''Grip oldum''demesiyle gülmeye başlamıştı.
''Yaz mevsimindeyiz.Ne gribi.Gerçi artık grip olmayan kalmadı ama neyse ''dedi daha sonra susmuştu ''Eee napıyorsun''dedi Samara'ya dönmüştü.

Samara gülen Jane'e bakarken:

"Ya ne bileyim işte, yaz ama" sesi artık hastalğında etkisiyle çatlak çatlak çıkıyordu,

" Herhalde Tom'un bütün mikropları bana geçti artık!" sonra Jane'ye:

"İyiyim de seni sormalı asıl" dedi şüpheyle karışık endişeyle ona bakarken.

Jane ''Olabilir aslında''dedi ve güldü.''İşte çocukluğun bedeli kolundan olmakmış.Hangi kafayla yaptıysam bunu.''dedi ve daha sonra göle döndü.''Bu arada abimi gördün mü?''dedi merakla..

"Geçenlerde gördüm" dedi Samara başını sallayarak.
"Ya bak ne diyorum, siz birbirinize tavır yapmıyorsunuz, değil mi?" Samara Jane'ye bakarken.

Jane ''Hımm..Tamam anladım''dedi daha sonra Samara'ya döndü.Samara ''Ya bak ne diyorum,siz birbirinize tavır yapmıyorsunuz,değil mi?''demesiyle Jane şaşkına dönmüştü.Neden abisine tavır yapsın ki.Yani onun öyle bir amacı yoktu
''Yoo nereden çıktı bu şimdi?Benim öyle bir amacım yok.Tom'un varsa bilemem''dedi ve tekrar göle döndü..

Samara hapşurduktan sonra;
"Yok yok, Tom'un öyle bir şeysi yok! Ne bileyim uygun kelmeyi bulamadım galiba! Hatahane kanadında olanlardan sonra... Ben şey, olanlara bir anlam veremedim açıkçası!"

Jane Samara'ya dönerek
''Aslında olanları bende anlayamadım.Tek anladığım Lisa ve Tom'a bir özür borçlu olduğum.Lisa'dan özür diledim ama abimi göremiyorum biliyorsun..Bu arada senden de özür dilemem gerek galiba.Kusura bakma''dedi.

"Aaa... Lisa var değil mi?"
Samara alt dudağını ısırırken. Kendiside Lisa'ya bir özür borçluydu! Sonra Jane'ye bakarak:

"Boşver benden özür dilemeyi de, bir daha yapmayacaksın, değil mi?"

Jane gülerek
''Şaka mı yapıyorsun.Bir daha asla intihar etmeye kalkışmicam.Hem zaten büyüdüğümü anlasam iyi olucak''dedi.Ardından 'Bencede birilerine özür borçlusun''dedi.Samara hala özür dilememiş ti Lisa'dan.Hem de kuzeniydi yani.

"Ya tamam ilk fırsatta! Ayrıca tabii bir daha seni öyle kanlar içinde görürsem, seni ben öldürürüm!"

Samara kötü kötü Jane'ye baktı. Bazen bakışları caydırıcı olurdu ama şu an komik göründüğünden emindi.

"Çok korktum ben! Sen biliyor musun? Az kalsın ben ölüyordum orada!"

''Tamam özür dile bak unutma.Kız kötü birşey yapmadı ki.Neyse''
dedi Jane.Bir yandanda Samara'nın kötü bakışlarına bakıyordu.
''Ya bakma öyle.Çocukluk yaptım dedim ya.Korkuyorum ama ben''
dedi ve gülmeye başladı.
''Ben hiçbirinize kıyamıyorum ya.Niye uyandım sanıyorsun''dedi hala gülüyordu.

Misafir

....Arkadaşlar okul kapalı.Siz hala okulda rp yapıyorsunuz.Olmaz!....