3. Ders - Ortak

Rüzgarlı bir sahaba uyanıyordu.Gözleri yarıdan fazla açıktı fakat; hala kendini uyuyormuş gibi hissediyordu.Saçları garip bir şekle bürünmüş, iyice dağılmıştı.Gözlerinin altıysa sanki yaşlanmışçasına çökmüştü.Başını cama çevirdi.Ayağa kalktı.Odaya bir sessizlik çökmüştü sanki, kendini nefesini dahi duyar gibiydi.Sapsarı, püskül püskül saçlarıyla oynarken bir yandan da kendine bakıyordu.Bugün onun için gerçekten çok önemliydi.İlk dersini verecekti sonunda.Bir profesör olacaktı.Yüzüne mutluluk ve refah dolu bir gülümseme yayıldı.Hiçbir şey bundan daha iyi olamazdı belki de.Minik bir gıcırtıyla dolabını açtı.Birkaç giysiye göz gezdirdi, en güzelini bulmaya çalışıyordu elbette.Gözleri ışıldadı.Elini her zamanki zarifliğiyle askıya uzattı, giysiyi çekip aldı.Dakikalar geçerken çoktan giyinmişti.Şimdi asası elinde, bugünkü salaş halini ortadan kaldırmaya çalışıyordu.Aynada son kez kendine baktı.Tatlı bir genç kızdı, hatta kadın.Bir kaç dosyayı eline alıp asasıyla cisimlendi.

***

En sonunda okula varmıştı.Öğrencilerin konuşmaları adeta bir sinek vızıltısı gibi geçip gidiyordu kulağından.Yere dökülen bir süt bile artık onu ilgilendirmiyordu doğrusu.Koşar adım, direk olarak; sınıfına, öğrencilerine gidiyordu.Kalbi küt küt atarken olacaklardan emin değildi.Acaba herkes bu duyguyu yaşıyor muydu?Ve ya, ve ya...öğretme sevgisini?...Bu konuda emindi doğrusu.Kapının önüne geldiğinde, hazır oldaki bir asker gibi kalakalmıştı.Eskimiş kapıya elini koydu, yavaşça araladı.O an öğrencilerin ona bakması gerçekten garip gelmişti.Meraklı bakışların arasından doğruca masasına süzüldü.Elindeki dosyaları "Güm!" sesiyle beraber masasına bırakmıştı.Cam açıktı.Hafif esen yel rüzgarı saçlarını dalgalandırıyordu.Yutkundu, sesini temizledi.

"Ee...merhaba çocuklar. Adım Kathleen Joanna Ambler... Öbür dersinize giremediğim için üzgünüm. Ama benim yerime başka bir profesör girmiş, buna sevindim. Artık bir sorun çıkmazsa bu dersi birlikte işleyeceğiz. Hemen derse geçeceğim."

Çekingen gözlerine rağmen sesi; güçlü, bu tür şeylere alışkın gibi çıkıyordu.Kendini sandalyesine attı yavaşça.Öğrencilerin alışıp alışamayacağından pek emin değildi doğrusu fakat; yinede onların üzerinde etkileyici bir imaj sergilediği için memnundu.bir süre onları izledi.Bilgiden yoksun olmalarına rağmen; biraz şey öğrenmek için can atıyorlardı.Sert topuklu ayakkabısını yere vura vura tahtaya çıktı.

"Diğer derslerde bir çok şey öğrendiniz. Buna rağmen kolay bir şeyle başlayacağız, yani canlıyla. Bu bir örümcek olacak. Örümceğin iç yapısı kolay olduğundan, büyü de kolaylaşacaktır. -Peki ne yapacağız? diye sorarasanız da; bu örümceği, bir kuş tüyüne çevireceğiz."

Eliyle kavanozun içindeki örümceği gösterirken çoğu kişinin iğrendiğinin farkındaydı aslında.Kendisi de iğrenirdi örümceklerden.Bu doğal bir şeydi, örümceklerin sevimli yaratıklar olduğunu söylemek bayağı zordu doğrusu.Son kelimeyi de bitirdikten sonra asasını eline aldı.Zarif bir hareketle salladıktan sonra, tahtada iki tane resim belirmişti;

Önce:

Sonra:

"İşte büyümüzü yaptığımızda, örümcek bu şekilde bir tüye dönüşecek. Ahh! Doğru büyüyü söylemeyi unuttum. İşte şu; exchangabeo. İlk önce ben yapacağım, izleyin..."

Asasını kaldırdı.Gözlerinden ne kadar kararlı olduğu anlaşılıyordu.Sanki örümceğin bir kaçış yeri yokmuş, onu mutlaka tüye dönüştüreceğini düşünüyormuş gibi.Kafasını dik tuttu.Ezberlemişçesine elini -ve birlikte asasını- salladı.

"Exchangabeo!"

Sesi yankılanırken, kimse buna aldırmıyordu.Gözlerini içerideki örümceğe dikmişlerdi.Bir süre sonra ise "Aaa..." sesleri kulaklarını tırmalıyordu sanki. "Sizde deneyin!" dercesine elini kaldırdı ve onlara söz verdi.Tahtadan indi ve sıraların kenarlarında dolaşmaya başladı.Kimi ilk seferde, kimi de ikinci seferde yapmıştı.Bazıları ise hala yapamamıştı.İçinden şunlar geçiyordu; 'Kararlılık... kararlılık... tek çıkar yol bu.'.

***

Hava yavaş yavaş kararırken, öğrencilerin çoğu bunu yapabiliyordu.Yapamayanlar ise destek alarak bu işi becermişlerdi.Gururla baktı.Belki de bu kadar çabuk öğrenebileceklerini tahmin etmiyordu.Şimdi hepsi ona bakıyordu, "Acaba başka şeyler öğretecek mi?" diye.Onları fazla yormamalıydı aslında.Saate baktı; son dakikalara giriyorlardı artık.Gözlerini bu sefer tahtaya çevirdi.Asasını kaldırıp elini hafifçe oynattı.

"Ödev;
1. Büyüyü kolaylaştıran nedenler hangileridir?
2. Öğrendikleriniz hakkında kısa bir yazı yazınız (minimum 4 satır)..."

Öğrenciler acele acele parşomenlerini çıkarırken, onları beklmeyi tercih ediyordu.Masaya yasalnmış, kollarını kavuşturmuştu.Bir yandan saate bir yandan da öğrencilerine bakıyordu. "Hızlı olmalılar..." der gibi.Son dakikadaydılar artık.Saniyeler "tik tak" şeklinde geçerken tek tük yazanlarda sonunda bitirmişti.Mutlulukla gülümsüyordu şimdi.

"Hepinize derse katıldığınız için çok teşekkür ediyorum. Bu dönem artık sona eriyor. Gelecek dönem, yine hepinizi dersimde görmeyi diliyorum. İyi günler!"

"Zrrrr!"...Öğrenciler zille senkronize bir biçimde çalışır gibi hızla dışarı fırlamışlardı.Bir kaç tanesi ise acele acele toplanıyordu.Hoş bir manzaraydı bu...Ve sınıf artık bomboş ve sessizdi.Hızla kapıya yürüdü.Arkasına son bir kez baktı, dönem arasında özleyecekti bu yeri.Kapıyı araladı ve dışarı çıktı.

Out: Ödevlerim baykuş postası (ö.m.) ile göndereceksiniz...

Deniz,sabahın ilk ışıklarıyla beraber uykulu bir şekilde kuş cıvıltılarıyla uyanmıştı.Saatine baktığında derse geç kalma korkusu uyandı içinde.Hızlıca yatağını toparladı ve masasının üzerindeki kitapları alıp arafa yerleştirdi.Raftan bir kaç parşomen kağıdı aldı ve masasının üzerindeki mavi kalem kutusundan bir tüylü kalem çıkardı.Eşyalarını aldı ve odadan çıkıyordu.Çıkmadan önce arkasını döndü ve odasına tekrar iyi bir göz attı.Her şey tamdı.Kapıyı açtı ve odasından çıktı...

Hızlı ve koşar adımlarla Biçim değiştirme dersliğine doğru ilerliyordu.Geldiğinde profesör henüz sınıfa gelmemişti.İçi ferahladı.Bu derse farklı bir profesör geleceğini duymuştu.Yeni bir profesörle tanışmak onu heyecanlandırıyordu.Sınıfa girdiğinde boş bir sıra buldu ve oraya yerleşti.Eşyalarını sırasının üzerine koydu.Kısa bir süre sonra profesör içeri girdi.Sınıfa giren rüzgar profesör eteğini dalgalandırıyordu.Profesör girdiğinde öğrencilere selam verdi ve kendini tanıttı.Biraz ayakta durdu ve yürmeye başladı.Topuklarından çıkan sesler sınıftaki sükunu bozuyordu.Profesör:

-"Diğer derslerde bir çok şey öğrendiniz. Buna rağmen kolay bir şeyle başlayacağız, yani canlıyla. Bu bir örümcek olacak. Örümceğin iç yapısı kolay olduğundan, büyü de kolaylaşacaktır. -Peki ne yapacağız? diye sorarasanız da; bu örümceği, bir kuş tüyüne çevireceğiz."

dedi ve elindeki kavanozu ona merakla bakan öğrencilere gösterdi.Öğrencilerin çoğunun yüzü buruşmuştu.Profesör de pek seviyor gibi de gözükmüyordu.Öğrencileri daha fazla meraklandırmadan tahtaya doğru gitti ve asasını kaldırdı.Tahtada bir örümcek resmi ve mürekkepli kalem resimleri vardı.Kalemleri işaret ederek:

-"İşte büyümüzü yaptığımızda, örümcek bu şekilde bir tüye dönüşecek. Ahh! Doğru büyüyü söylemeyi unuttum. İşte şu; exchangabeo. İlk önce ben yapacağım, izleyin..."

dedi ve çok kararlı bakışlarla asasını kaldırdı ve örümceğe doğru uzattı.Ağzından şu kelime dökülüyordu:

-Exchangabeo!"

sesi sınıf içerisinde yankılanıyordu sanki.Herkes gözlerini dört açıp profesörü pür dikkat dinlemeye koyulmuştu.Profesör bunu gösterdikten sonra öğrencilere de yapmalarını söyledi.Herkes örümcek üzerinde denemeler yapıyordu.Deniz ilk denemesinde başarmıştı bu işi.Mutluluğu yüzünden okunuyordu doğrusu.İsteyince başarabildiğini de görmüştü.

Profesör öğrencileri dikkatle izliyordu.Herkesin dnemesi bittikten sorna tahtaya doğru ilerledi ve asasını kaldırdı.Tahtada şunlar yazıyordu:

-"Ödev;
1. Büyüyü kolaylaştıran nedenler hangileridir?
2. Öğrendikleriniz hakkında kısa bir yazı yazınız (minimum 4 satır)..."

Öğrenciler hızla parşömen kağıtlarına ödevlerini not almaya koyulmuşlardı.Deniz yazısını çoktan bitirmişti.Hızla yazmıştı.Zil çalıyordu.Profesör çıkmadan önce herkese:

-Hepinize derse katıldığınız için çok teşekkür ediyorum. Bu dönem artık sona eriyor. Gelecek dönem, yine hepinizi dersimde görmeyi diliyorum. İyi günler!"

dedi ve biraz bekledikten sonra sınıftan ayrıldı.Deniz arkadaşlarıyla buluşacağı için hızla sırasının üzerindeki kalemini ve parşömen kağıdını eline aldı ve sınıftan koşarak çıktı...

---------------------------------------------------------------------

Betimlemeleri de çoğaltırsan çok güzel olacak. Arada sırada kendi düşüncelerine de yer ver (Reese Garcia)

Rp Notu; 90
Arıca ilk denemede yaptığın için +5 puan...

Sabah ışığın yeryüzüne ulaşmasıyla uyanmıştı. Oda daha karanlıktı. Sabahları erken kalkmaaya alışmıştı. Derslerinin hiçbirini kaçırmak istemiyordu. Yatağından doğruldu. Herkes uyuyordu. Bu nedenle çok sessiz bir şikilde yatağından kalktı. Kimseyi rahatsız etmek istemiyordu. Kalktığında ilk iş pencereyi açmak oldu. Her sabah pencereyi açar ve o günün temiz havasını solurdu. Bugün yine aynı şeyi yapmıştı. Penceri açtığın duyudğu ilk şey kuşlar oldu. Onlarda sabahtan erken kalkıyorlardı. Ardından çok hoş bir esinti. Doğayı dinlemek çok iyi geliyordu. Doğa kendi içinde bir müzikal yapıyordu. Artık pencereyi kapatım. Büyük salona inmeliydi. İnmeden önce bugünkü ders kitaplarını çantasına koydu. Ardından üstünü değiştirdi. Mavi rengini çok seviyordu. Ravenclaw'da Onegmus'u tamamlıyordu. Artk derse hazırdı. Ortak yatakhanenin kapısına geldiğinde ses çıakrtmaması için çok ağır bir biçimde açıyordu. Ancak bir ara "Gıc-!" diye bir ses geldi. Anında durdu. Daha sonra ortak salona geçti. Orada da birkaç öğrenci vardı. Oradakilere selam vererek salondan çıktı. Merdivenlerden inmeye başladı. Aşağı inerkende resimlere selam vermeyi unutmuyordu. Hızlı bir şekilde merdivenler inip zemin kata gelmişti. O büyük ve güzel görünümlü kapıyı iterek içeri girdi. Herkes kahvaltısını yapıyordu. Hemen Ravenclaw masasına oturdu. Bardağına meyve suyunu doldurdu ve bir yudum aldı.Kahvaltı her zamanki gibi çok zengindi. Hoş bir kahvaltı yapamaya başladı.

Artık karnı doymuştu. Burada çok güzel besleniyordu. Şimdi ders zamanıydı. Günün ilk dersi Biçim Değiştime idi. Bu üçüncü dersti. İlk dersten itibaren çok başarılı oluyordu. Acaba bugün hangi büyüleri öğrenecekti. Bunu öğrenmenin tek bir yolu vardı derse girmek. Hemen masasından kalktı ve çıkışa doğru ilerledi. O büyük kapıyı iterek oradan çıktı. Hızlı adımlarla sınıfa yöneldi... Sınıfa yaklaşmıştı. Kapıya geldiğinde tıklatarak içeriye girdi. İçeride bir öğrenci ve Profesör duruyordu. Henüz derse başlamamışlardı. Profesör'e "İyi günler efendim!" dedi ve sıralara yöneldi ve oturdu. Ama sınıfta bir tuhaflık vardı. Profesörleri değişmişti. Meraklı bir şekilde Profeösr'e bakıyordu. Profsör fark ettğini zannederek kafasını değiştirdi. Şimdi diğer arkadaşlarını beklemeye başladı. Sınıfın içi fazla aydınlık değildi. Sıraların üstü karanlanmıştı. Arkadaşlarını beklerken çantasından kitabını çıkarttı ve karıştırmaya başladı. O kitabı karıştırırken öğrenciler sınıfa gelmişti. Artık derse başlayabilirlerdi. Profesör:

"Ee...merhaba çocuklar. Adım Kathleen Joanna Ambler... Öbür dersinize giremediğim için üzgünüm. Ama benim yerime başka bir profesör girmiş, buna sevindim. Artık bir sorun çıkmazsa bu dersi birlikte işleyeceğiz. Hemen derse geçeceğim." demesiyle Onegmus merakını yitirmişti. Profesör tahtaya yürürken ayakkabılarından "tık, tık!" diye sesler geliyordu. Onegmus Prpfeösr'e ısınmıştı. Çok zorluk çekeceğine inanmıyordu. Dikkatli bir şikilde Profeösr'ü dinlemeye devam ediyordu.

"Diğer derslerde bir çok şey öğrendiniz. Buna rağmen kolay bir şeyle başlayacağız, yani canlıyla. Bu bir örümcek olacak. Örümceğin iç yapısı kolay olduğundan, büyü de kolaylaşacaktır. -Peki ne yapacağız? diye sorarasanız da; bu örümceği, bir kuş tüyüne çevireceğiz." dedi. "Örümcek mi?" dedi içinden. Örümcekleri pek sevmezdi. Sadece iğrenirdi. O anda Profesör asasını havaya kaldırdı ve o kara tahtada birşeyler belirmeye başladı. İki tane resim ortaya çıktı. Bir örümceğin resmi birde dönüşeceği şekiller vardı. "Sanırım örümcek bunlara dönüşcek ama nasıl?" dedi içinden. Profesör büyüyü söylemeyi unutmuş gibiydi. Ancak o anda

"İşte büyümüzü yaptığımızda, örümcek bu şekilde bir tüye dönüşecek. Ahh! Doğru büyüyü söylemeyi unuttum. İşte şu; exchangabeo. İlk önce ben yapacağım, izleyin..." dedi ve asasını eline aldı. Çok karaklı görünüyordu. Onegmus pür dikkat Profesör'e bakıyordu. Ardından o zarif bayandan gür bir ses yükseldi:

"Exchangabeo!"

O anda o iğrenç örümcek çok hoş bir tüye dönüşeverdi. Onegmus çok etkilenmiş görünüyordu. Şimdi sıra öğrencilerdeydi. Sıra onalra gelmişti. Onegmus hemen denemek istiyordu. İlk iş olarak sırasında bulunan kavanozun içindeki öürümceğe baktı. Daha sonra sasını eline aldı. Şimdi örümceği eline almalıydı. Ancak bunu başarması biraz güç gibi gözüküyordu. KJavanozun kapağını açtı. Elini içine soktu. Fakat o anda örümcek hareketlenince elini çekti. Ama bunu başarmalıydı. Kendisine güvenir şeikilde tekrardan elini içene soktu ve örümceği tuttu. Örümceği çok sıkmıyordu. Ona zarar vermek istemiyordu. Hemen sırasına koydu. Örümcek bir sağ tarafa bir sol tarafa doğru gidiyordu. Sonunda durmuştu.Asasını havaya kaldırdı. Büyülü sözcüğü söylemeden önce örümceği kafasında bir tüy olarak gördü. İlk olarak kafasında yapmıştı. Eli halen havadaydı. Şimdi sıra büyülü sözleri söylmekti. Gözlerini örümceğe dikti ve yüksek sesle:

"Exchangabeo!" dedi. O anda örümceğin yerine beyaz renkli bir tüy aldı. O iğrenç gözüken örümceğin yerine çok bir tüy. "Sanırım bunu başardım" dedi içinden. O anda Profesör kara tahtaya dönmüş elini havaya kaldırmıştı. Tahtada birşeyler yazıyordu. Onları hemen not almak için çantasında bulunan parşömenlerden bir tanesini aldı ve masaya koydu. Bunlar ödevleriydi. Çok çabuk bir şekilde onları yazdı.

"Ödev;
1. Büyüyü kolaylaştıran nedenler hangileridir?
2. Öğrendikleriniz hakkında kısa bir yazı yazınız (minimum 4 satır)..."

Daha sonra Profesör konuşmaya başladı: "Hepinize derse katıldığınız için çok teşekkür ediyorum. Bu dönem artık sona eriyor. Gelecek dönem, yine hepinizi dersimde görmeyi diliyorum. İyi günler!" demesiyle birlikte zil çaldı. Profesör zamanı çok güzel kullanmıştı. Bu onların son dersiydi. Masanın topladı ve çıkışa ilerlerken Profesör'e "İyi günler efendim!" diyerek sınıftan ayrıldı. Şimdi dersin son ödevini yapmaktı...

---------------------------------------------------------------------

Benim hareketlerimi betimlemelerle anlatmışsın, kendi düşüncelerine de yer vermisşin. Uzunlukta güzel...

Not; 98
Ayrıca ilk deneme de büyüyü yaptığın için +5 puan...

» 2. Ders Ortak
» 3. Ders Ortak
» 1.Ders Ortak
» Ortak Ders --> Offline