Birşeyler İçmek İsteyenlere _ no : 1

"Nickholas...Ben...Şey...Galiba ben...Se..."

' Senden Sıkıldım!' yada 'Seninle aynı ortamda olmak istemiyorum!'

Nickholas gayet iyi anlamıştı... Zaten herşey ap açık ortadaydı...

"Anladım" dedi Nickholas adece... İçtikleri içeceklerin parasını karşılamaktan daha da fazlasını yapabilecek bir miktar çıkartıp masanın üzerine koydu.. Sandalyesini geri itekledi ve ayağa kalktı...

"Hoşçakal..."

"Anladım"

Demek sonunda anlamıştı...O da bu söylediklerinden sonra anlamasını beklemişti zaten...Şimdi ise ona ne diyeceğini merka ediyordu...Evet kesinlikle şu an en merak ettiği şey buydu...Bütün korkularının üstüne gitmişti...Şimdi ise ondan bir karşılık bekliyordu...Daha fazla yapabileceği hiç birşey yoktu...

Gözlerini Nickholas'a dikti...Bir cevap bekliyordu şimdi ondan...Bu da neydi?..Niye birden ayklanmıştı...Herşey bu kadar basit miydi?..Besbelli ki korktuğu başına geliyordu...Nickholas kalkıp gidiyordu...

"Hoşçakal..."

Nickholas'ın bu sözüyle birlikte birkez daha şaşkına dönmüştü...Evet evet bu bir kabus olmalıydı...Hayır bu kadarıyla bırakmamalıydı onu...Doğru düzgün birşey söylemeden bırakmayacaktı...

"Nickholas...Dur bir dakika...Otur...Yani söyleyeceğin hiçbirşey yok mu?..En azından bir açıklamayı hakediyorum sanırım..." dedi sesi titreyerek...Oldukça gergin olmasına rağmen bu kadar şeyi nasıl söyledğine şaşıyordu...Kesinlikle kafayı bulmuş ve ititraflarına engel olamıyordu...

"Söyleyeceklerimi söyledim..."

dedi Nickholas... Durdu Arkasını döndü... Yani Angelinaya çevirdi yüzünü tekrar...

"Açıklama yapması gereken sensin..."

Yalnızca, ayaklandığı için dönmüş olduğu sırtını geri çevirmişti Angelinaya... Ve masaya bir adım daha yaklaşmıştı ama ; tekrar oturmamıştı oraya...
İfadesizce bakıyordu karşısındaki kadının yüzüne... Gözlerine...
Az önceki gibi aşkla yada istekle değil, ifadesizceydi bakışları... Ne korkutucu, tiksindiriciydi nede hoşgörülü, sevecen yada meraklı... İfadesiz bakıyordu Nickholas Angelinaya... Bunun sebebi elbette, Angelinanın, kendi hislerini, duygularını düşünecelerini anlamasını istememesiydi...

"Söyleyeceklerimi söyledim..."

Söylecekleri sadece Hoşçakal'dan ibaretti demek...Böyle olacağını tahmin etse de pişman değildi...En azından için tuhaf bir boşluk vardı...Üzerinden kalkan yükün boşluğuydu belkide...

"Açıklama yapması gereken sensin..."

Bu kadarı fazlaydı...Dayanamıyordu artık...Ne istiyordu ki Nickholas...Üç süpürge de aşkını haykırmasını mı?..Hayır Angelina bunu yapmazdı...Fakat burada oturan Angelina değildi sanki...Bambaşka biri...Kendine daha fazla güvenen,daha fazla cesur biriydi...

"Ben fazlasıyla açık olduğumu düşünüyordum...Fazlasıyla...Sanırım beni anlamamayı istemekte ısrar edeceksin!..Sana karşı birşeyler hissetiğimi söylüyorum,bana söylediğin tek kelime Hoşçakal!...Daha fazla birşeyler yapabileceğimi sanmıyorum Nick...Senin de dediğin gibi Hoşçakal!..." dedi sinirden kıpkırmızı kesilerek...Evet sinirlenmişti...Hoş birşey değildi yaşadıkları...Şimdi yapması gereken çantasını alıp,buradan defolup gitmekti öyle de yapacaktı...Çantasını aldı ve kalkmaya yeltendi...

"Ben fazlasıyla açık olduğumu düşünüyordum...Fazlasıyla...Sanırım beni anlamamayı istemekte ısrar edeceksin!..Sana karşı birşeyler hissetiğimi söylüyorum,bana söylediğin tek kelime Hoşçakal!...Daha fazla birşeyler yapabileceğimi sanmıyorum Nick...Senin de dediğin gibi Hoşçakal!..."

?

Nasıl? dedi Nickholas kendi kendine... Nasıl yani?
Herşeyin ayırdına varıyordu şimdi...
Angelina Nickholasın bir kız arkadaşı olması düşüncesine bu yüzden takmıştı kafayı... Çantasında o tokayı hâlâ buyüzden taşıyordu...
Ve Nickholas ona yeni birileri varmı diye sorduğunda kemküm etmişti, çünkü Angelinanın hayatında ne şuan birileri vardı, neden Ronaldla ayrıldıktan sonra birileri girmişti...
Bu saçma sapanlık, Bu anlaşılmazlık, hep Nickholasın aptallığı yüzündendi!...

Nickholas Angelinanın ani hareketiyle bir nevi uyanış yaşadı... Yani düşüncelre boğulma halinden çıkmıştı...
Şimdi neyapacaktı... Kendi aptallığınamı kızacaktı, yoksa gitmek üzere olan Angelinayımı durduracaktı?...

Bu düşünceler zihninde dönüp dururken, kendinin bile kendinden beklemeyeceği ani bir hareketle, Angelinanın koluna yapıştı...

"Dur Lütfen!..."

Sıcak ve sinir üzerinde farklı ve kötü bir etki oluştumuştu...Şu an istediği tek şey buradan çekip gitmekti...Onu bir daha görmek istemiyordu...Nasıl bu kadar duygusuz olabilirdi ki...Kolunu tutan tanıdık bir elle kendine geldi...Bu Nickholas'ın eliydi...

"Dur Lütfen!..."

Daha ne istiyordu ki...Oturup,önünde ağlamasını mı?..Ya da bir daha mı söylemesini isteyecekti...Hayır hayır bunların hiç birini yapmaya niyeti yoktu...Onu sevmesine rağmen bu kadar da küçülemezdi...Gitmeliydi buradan...

"Ne istiyorsun...?" dedi sakin olmaya çalışarak...Fazlasıyla gerilmiş olmasına rağmen ona bağıramıyor ve kapıyı çarpıp gidemiyordu...Yine de onunla göz göze gelmemeye dikkat ediyordu...

"Ne istiyorsun...?"

Bu biraz ağır bir tepki değilmiydi?
Daha az önce ona karşı birşeyler hissettiğini söylemişti, şimdi ise onu tersliyordu Angelina...

"Seni!" dedi Nickholas... Bu fazla cesurcaydı belki... ama hisslerini açıklamanın en kolay yoluyduda aynı zamanda... Üstelik söylediği şey doğruyduda...

"Seni!"

Nasıl birşeydi bu...Az önce gitmek isteyen o değil miydi?..Söylediklerini takmayıp,Hoşçakal diyen o değil miydi?..Hayır hayır...Bugün onu anlamakta zorluk çekiyordu...

Şaşırmıştı...Bunların üzerine beklediği birşey değildi bu...Mutlu olmasına karşın şaşkınlığı bunu ört bas etmişti bile...

"Beni mi?..Ben...Şey..." dedi sadece...Aslında herşeyi açık açık söylemeliydi...Bir kez daha aynı şeyleri yaşamak istemiyordu...

"Ben gitmek istediini sanıyordum...Yani benimle ilgilenmediğini..." dedi şaşkınca...Az öncekini aksine Nickholas'ın gözlerine bakmaya özen gösteriyordu...Biraz daha samimi,birazdaha çık bir şekilde belki...

"Ben gitmek istediini sanıyordum...Yani benimle ilgilenmediğini..."

Nickholas açıklama yapmak istiyordu aslında ama açıklama yaparsa eğer, kendi aptallığıda su yüzüne çıkacaktı...

"Yanılmışsın..." dedi sadece...
Kısa cümleler kuruyordu.. cümle bile değildi bunlar.. Tek bir kelime ile noktalıyordu herşeyi.. Açıklama yapacakt artıkı!

"Yanılmışsın!..." diye yinelemişti... Konuşmamış, konuşamamıştı...
Açıklayamamıştı hiçbirşey... Böylesi daha iyiydi belkide...]

"Yanılmışsın..."

Evet...Belli ki yanılmıştı...Fakat nasıl?...Ne şekilde?...Niçin?...Belki de çzellikle yanıltmıştı Nickholas onu...Bilmiyordu...Herşey birbirine karışmış ve çözülmesi gereken bir düğüm daha atılmıştı...

Konuşmalıydı onunla...Ne olup bittiğini anlamalıydı...İstemsiz bir şekilde kendini yeniden sandalyeye bıraktı...Nickholas'a "otur" gibisinden bir işaret yaptı...

"Ben...Anlamıyorum..." dedi sadece...Bunca zaman sonra yaşadıkları hiç normal şeyler sayılmazdı...Hogsmeade'e gelmesiyle hayatı alt üst olmuş,herşey birbirine karışmıştı...İşte bunun için Nickholas'ın neler olup bittiğini,ne yapmaya çalıştığını anlatması gerekiyordu...

"Ben hiç birşey anlamış değilim...Seni sevdiğimi söylediğimde Hoşçakal deyip çekip gitmeye kalkıyorsun...Sonra da...Sonra da..." dedi sadece...Yüzünün kızarıkları geçmiş olmasına rağmen olanlara anlam verememekten kaynaklanan bir beyazlık kaplamıştı yerini...Tuhaf bir sıkıntı ve de farklı bir mutluluk vardı içinde...Anlam veremediği bazı şeyler...

"Anlayacak yada anlatılacak birşey yok..." diye kestirip attı Nickholas...

Zaten ne anlatabilirdiki? Aptallığınımı yoksa gereksiz paranoyasınımı?...
Saat geç olmuş gibiydi... Angelinayı eve götürmeyi teklif etsem ner derdi acaba?

"Geç oldu..." dedi Nickholas...

"Geç oldu..."

Evt gerçekten de geç olmuştu.Hava kararmaya başlamış güneş batmak üzereydi.Bunca saat burda beklemişti.Evdekiler merak etmiş olmalıydı.Neyse ki cisimlenip gidebilirdi.

"Şey...Gerçekten de geç oldu.Kalksak iyi olur." dedi gözlerini Nickholas'tan kaçırarak.Bunu neden yaptığını bilmioyrdu.Belki de biraz olsun kafası yerine gelmiş ve yaptıklarından utanmaya başlamıştı.Aslında utanılacak birşey yoktu.Yani kısmen yoktu.Sonuçta onun bir sevgilisi yoktu ve Angelina'nın duyguları doğaldı.

Sandalyeden zarifçe kalktı ve çantasını sıkıca tutarcasına masanın üzerinden çekti.

"İstersen seni eve bırakabilirim..." dedi Nickholas...

Sonuçta ikiside cisimlenip gidiyorlardı... Yani Angelinanın eve bırakılmaya ihtiyacı yoktu...
Ama Nickholas böyle saçma sapan bir soruyu sormuştu bile...
Bunu sormasının nedeni elbette, Angelinayla ilgilendiniğini ona belli etmekti...

"İstersen seni eve bırakabilirim..."

İsterdi tabi...Kesinlikle isterdi.Fakat cisimlenip gidecekleri için buna pek gerek yoktu.Boşu boşuna Nickholas'ı yormaktansa kendi gitmesi daha uygun olurdu.

"Ahh...Aslında bu güzel olurdu ama cisimleneceğiz nasılolsa." dedi Nickholas'ın bu teklifi hoşuna gitmiş bir şekilde.Ve ardından sakince gülümsedi.

Gökteki son ışık zerreleride kaybolmak üzereydi.İlk defa Hogsmeade'de akşamı görüyor sayılırdı.Etrafta fazlasıyla sessizleşmiş,eski ışıltısını yitirmişti.Bu durumda en iyisi buradan ayrılmaktı.Yoksa tehlikeli bile olabilirdi.

"Peki.." dedi Nickholas...

Israr edip Angelinayı sıkmak istemiyordu... Ama sormak istediği birşey daha vardı...

"Cadılar bayramı balosuna " dedi "Birlikte gidebiliriz... Eğer sen de istersen tabi.."