4.Kompartıman

Her geçen dakikada üzerine daha da yenisi katlanan heyecan, Dakota'nın tüm bedneini esir almıştı.Trene adımını atar atmaz sanki Hogwarts'a gelmiş gibi hissetmişti kendini.

Heyecan içini gitgide daraltırken, kompartıman arayan gözleri sürekli etrafı süzüyordu.İleride bir kompartıman bulmuştu ama içerisinde kimsecikler yoktu.

Dakota, kapıyı yavaşça aralayarak içinden geçti ve kendini koltuğa atarken mırıldandı.''Yalnız bu yol çekilmez.'' kollarını kavuştururken, camdan dışarı bakmaya başlamıştı.Herkesin ailesi buradaydı.

Eski heyecanı uçup gitmiş olan Dakota, derin hayallere dalmaya başladığını hissediyordu.Sürekli aklına birinci sınıf geliyordu.

Samara Ron^un yanından ayrıldıktan sonra artık yorulmuş bir şekilde yine yanından geçerken gördüğü Dakota^nın yanına attı kendini. Dakota bıkkın, süzgün ve de üzgün duruyordu. Samara^nın içeri girdiğinin bile farkında değil gibiydi sanki.
Samara yerleştikten sonra tam Dakota^nın karşısına kuruldu. Kendisini yalnız hissediyor olmalıydı. Doğal bir durumdu ama sonuçta o Samara^nın biricik kuzenlerindendi. Samara en muzur yüz ifadesiyle sordu:

"Seni üzen mi var? Bulayım mı? Onun da moralini ben bozayım mı? Vurucuyken kullandığım Job hala yanımda..."

Melodia bir sürü bavulla vagonları yavaş yavaş geçiyordu. O yürüdükçe bavulları onu takip ediyordu. Bir ara geçişte durdu, dışarıya bir göz attı. Okuluna geri dönüyordu. Hogwarts onun ikinci eviydi. Arkadaşlarını çok özlemişti. Birçok kişinin tersine o dersleri de seviyordu.

Daha sonra yürümeyedevam etti. Birçok kompartıman 1. sınıf öğrencileriyle dolmuştu. Bir ara geçerken tek başına oturmuş dışarıyı izleyen bir kız gördü. "Dakota!!" diye bağırarak içeri koştu. Ona sarıldı. "Seni çok özledim." dedi sevecen bir sesle. Dakota'nın da birşeyler söylemesini beklerken büyüyle bavullarını yukarıya kaldırdı.

Dakota, en sevdiği kuzenlerindne biri olan Samara'nın yanına oturmasıyla, birazdaha neşelenmiş gibi görünüyordu.

''Hayır Sam, gerek yok.'' dedi başını aşağı eğerken.Kendini nedne bu kadar yalnız hissediyordu ki? Anlayamıyordu artık kendini.Kimse onu sevmiyormuş gibi geliyordu.

''Sadece biraz yalnız hissediyorum ve... kimse beni sevmiyormuş gibi geliyor.'' normalde sıkılıp oturmak hiç huyu dğeildi ama yalnızlık epey bir koymuştu sanki ona.En azından artık yalnız değildi, yanında Samara vardı.

Birden bir kız sesi duydu ve kim olduğunu anlamadan kızı boynuna atlamışken buldu.

''Ah, Mel sen misin?'' dedi sırıtırken.''Otursana, bizde Sam ile konuşuyorduk.'' snaki bazıları onu seviyordu.En azından hiç olmamasından çok daha iyi bir durumdu.

Misafir

dm : Tren hareket etmeye başlamıştı ilk kalkışında bir sallantı olmuş ardından dumanlar çıkararak hareket etmeye başlamıştı görevliler yavaş hareket eden trene atlıyor kapıyı tutuyorlardı dışarıda kimse kalmamış gibiydi sadece aileler kalan kişilere el sallıyorlardı.

Samara anlarcasına DAkotaya başını salladı. Sonra içeri bir kız daldı ve Dakota^ya sarıldı. Melodia^idi bu!

Samara tek kaşını kaldırdı... O kadar pusmuşmu görünüyordu köşesinde? Yine de gülümsedi. O kadar iplere çekilirse Melodia tabii göremezdi onu.

"Hey! Beni unutma!"
Dedi köşesinden ve gülerek, Melodia^ya sarıldı. Ne güzel olmuştu yine! Bütün arkadaşlarını teker teker görüyordu. Samara keyfi gelmiş bir halde klasik Hogwarts hareketini yaptı... Cebinden beş kutu çikolatalı kurbağa çıkarırken:

"Çikolata da alın!"

Bu arada Samara bir sarsıntı hissetti... Gidiyorlardı

Trenin hareketiyle bir allanma olmuşu. Melodia biraz gengesiz olduğu için kendini yerde bulmuştu. Kocaman bir kahkaha attı. "Burası iyi mi?" dedi Dakota'ya gülerek. Sonra Samara'ya dönüp "Seni görmemiştim pardon." dedi Samara ona sarılırken. Daha sonra özür dilemek için yanağına kocaman bir öpücük kondurdu. "Çikolata!!" dedi Mel yerinde zıplayarak Samara'nın onalara uzattığı çikolatıyı alırken.

Dakota, gülümseyerek elini Samara'nın çıkarttığı çikolata kutusuna uzatmıştı ki, birden sendelendiğini hissetti.

''Sanırım gidiyoruz.'' dedi bir çikolata alıp ağzına atarken.Sevdiği insanlar yanındaydı ve mutluydu.Bir süre sessiz kaldıktan sonra Samara'ya doğru baktı.

''Sam, senin çok arkadaşın var... beni onlarla tanıştırırsın değil mi?'' diye sordu, elini kutuya tekrar uzatırken.Çikolatayı ağzına atarken düşündüğü birşey vardı.''Acaba yeni sene nasıl olacak?''

Melodia Samara'nın uzattığı çikolatayı yerken Dakota Sam'dan onu arkadaşlarıyla tanıştırmasını istemişti. "Sam popüler tabii!"" dedi gülerek ve "Beni de tanıştırsana. Belki biz de birgün senin gibi popüler oluruz." diyerek devam etti. Böyle saçmalamayı seviyordu. Zaten arkadaşlarını da çok özlemişti.

Samara bir yandan Melodia^nın kalkmasına yardım ediyor bir yandan da gülüyordu... Gülesi gelmişti yine! Herhalde çikolatadan olmalıydı.

Dakota^ya baktı sonra:

"Tabii ki! Emin ol seninle çok iyi anlaşacak herkes! İyi bir kızsın!"

Çikolatasını ağzına atarken cam kenarına kuruldu. Sonra Mel' e dönüp, havalı bir şekilde saçını savurdu ve gözlerini aptal kızlar gibi kırpıştırdı. En saf fakat kötü bakışıyla sırıttı:

"Bilmiyorum... Benim kadar popüler olmak! Ah! İmkanlı mı sence?"

Bir an suratı olduğu gibi kaldı sonra bir kahkahalarla gülmeye başladı... Yine erbat bir espri yapmıştı... İşin sevindiği yanı ise Merlinin Sakalı! Öyle bir kız değildi!

Melodia bir kahkaha attı. Sonra bir yandan gülerek ayağa kalktı. Samara'ya dönüp "Burda ben varken imkanı yok." dedi kahkahalar içinde.

Sonra aynı artistler gibi eteğini kıvırdı, dudaklarını şişirdi, saçlarıyla oynadı."En popüler benim!!" dedi ve kahkahalar içinde kendini yere attı.

Lisa yürürken kapıdan Samara'yı gördü.Hemen kapıyı açıp içeri girdi.Dakota ve Melodia'da ordaydı.Lisa
"Selam!İçeri girdim hemen ama boş yeriniz vardır umarım." dedi gülerek.Trene biraz geç binmişti ve kompartımanlar dolmuştu.Lisa'da kendini buraya atmıştı.

Samara'nın sözü üzerine neşesi daha da yerine gelmişti.Bir an uzun zamandır saçmalamadığını düşünmeye başlamıştı.Esprinin üzerine, elinde bir kağıt ve tüy kalemi varmış edası vererek Samara'nın önüne çöktü.

''Ah! Samara Dawn Armstrong, lütfen bana bir imzanızı bağışlar mısınız?''

Dedi, dalga geçercesine.Sonra gülümseyerek yerden kalktı ve tozlanmış olan dizlerini silkeledi.

''Sadece iğrenç bir espriydi.Ben de kime çektiğimi merak ediyordum Sam.Acaba giyinmemiz gerekiyor mu? Yaklaşıyoruz da...'' yerine oturup camdan dışarıya bakarken, ağzından bu sözcğkler dökülmüştü.

Birden kompartımanın kapısı aralandı ve yine tanıdık bir yüz içeri girdi.

''Sana ayıracak bir boş yerimiz her zaman var Lisa''

Dedi Dakota gülümseyerek.Biraz sendelenerek de olsa yanına gidip Lisa'ya sarıldı.Yerine otururken yanına boş olduğunu ve gelebileceğini işaret etti.

"Mereba Lisa!" dedi Mel ona. Dakota onun garip-çıldın davranışına hiçbir şey dememişti. Yorum almayı tercih ederdi ama olsun. "Bilmem. Giyinebiliriz sanırım." dedi ona dönerek.

Lisa Melodia'ya gülümseyerek "Meraba" dedi.Daha sonra koltuğa oturdu ve tekrar onlara dönerek
"Evet sanırım yaklaşıyoruz giyinebiliriz.BYeni dönem nasıl geçecek acaba.Gitgide daha heyecanlı geliyor..." dedi mutlu bi rşekilde el çırparak...

"Bende. Sizin girmediğiniz ders var mı?" diye sordu Mel. Eteğini gene düzeltti ve koltuğa oturdu.

Lisa başını sallayarak
"Hayır benim yok.Zaten bu dönem birçok ders zorunlu oldu.Seçme çok az var." dedi.Özellikle dersleri çok merak ediyordu.Yeni büyüler öğrenecek olmak onu heyecanlandırıyordu.Geçen sene derslerinde başarılıydı ancak bu sene dersler dahada zorlaşacaktı.Bu Lisa'nın heyecanını ikiye katlıyordu.

Derslerden konuşmak, her ne kadar Dakota'nın hoşuna gitmiyor olsa da, ortam uyumunu bozmamak ve Mel'i kırmamak için sorusunu yanıtladı.

''Zaten çoğu ders zorunlu.Ben seçmeli olarak Uçuş'u tercih ettim.''

Bir an gözü Samara'ya kaydı.Uuzn süredir sessiz kalmıştı ve konuşmuyordu.Samara için alışılmadık bir durumdu bu.En azından Dakota'nın gözünde.

''Samara iyi misin? Hiç konuşmuyorsun...''

Sürekli açılıp onu çıldırtan, spor ayakkabılarının bağcıklaırnı bağlamak için eğildiğinde, acıktığını hissetmeye başladığını farketti.

"Ben hepsine giriyorum." dedi Melodia. Sonra en küçük çantasını yukardaki yerden alıp içinden 4 paket çikolata çıkardı ve herkese birer tane uzattı. "Tatlı yiyelim, tatlı konuşalım." dedi. Yaptığı espriden kendide iğrenmişti ve bu yüzden "Iyy" dedi direk.

Misafir

out= Şİmdi büyük salonda rp yapabilirsiniz Wink

dm : Tren hızını kaybetmeye yavaşlamaya başlamıştı trenin buhar sesleri geliyordu cuf cuf cuf cuf sesleri çıkartarak yavaşlıyordu Hogsmeade'e istasyonuna doğru duruyordu sonunda Hogsmeade'e durmuştu.

in = Daren herkezden önce trenden inip bağıra bağıra söyleniyordu
"1. Sınıfar bu taraftan , 1. Sınıflar hadi , 2. sınıflar atsız at-arabalarına hadi hadiiii çabuk olun." diyordu gölün kenarında bekleyen kayıklardan birine binip diğerlerinin binmesini bekledi herkez bindikten sonra hogwarts'a 1. sınıflar ile beraber kayıklar ile varmışlardı . Aslında o atsız arabaları nelerin çektiğini gayet iyi biliyordu Testraller herkeze görünmezlerdi.

Lisa gülerek
"İşte buna asla hayır diyemem." dedi Melodia'nın uzattığı çikolatayı alarak."Teşekkürler." diyede ekledi.
Ardından Dakota'ya döndü.
"Sen neler yapıyorsun?Tatil boyunca görüşemedik.Aslında Samara'ya sormalı.Bir mektup bırakıp evden ayrıldı.Tatil boyunca yüzünü göremedik."
dedi bakışlarını Samara'ya kaydırarak.Aslında ona bir özür borcu vardı ama bunun için doğru zamanı bekliyordu.Ona tokat attığı için kendine çok kızgındı.Samara'nında ona kırgın olduğunu biliyordu.Bu yüzden ondan özür dilemeliydi.Sadece doğru zamanı bekliyecekti.

Daha sonra tekrar Dakota'ya döndü.Bu sırada çikolatayıda yemeye başlamıştı.O sırada tren yavaşlamaya başladı.Nerdeyse durmak üzereydi.Lisa hemen ayağa kalkarak
"Üstümüzü giyinmeliyiz."dedi.Cüppesini çıkardı.Acele ediyordu.

Trenin yavaşlamasıyla Melodia hemen çantasından cüppesini çıkardı ve giyindi. Saçlarını taradı. Öbür eşyalrını bavuluna yerleştirdi ve bavullarına onu takip etmesi için bir büyü yaptı. Aynı zamanda da çikolatayı yiyordu. "Hadi, çabuk olun!" dedi rakadaşlarına ve vagondan dışarı çıktı.

''Eh, Sam ve ben...bilirsin, esprilerimiz bulaşıcıdır...''

Dedi gülümseyerek.Göz ucuyla Samara'ya baktıktan sonra, Melodia'nın uzattığı çikolatayı aldı.

''İyice yaklaştık sayılır.''

Çikolatadan bir parça alırken aklı diğer arkadaşlarına gitti bir an.Ama parçayı yutarken, hislerini çok güvendiği iki kuzeni ve çok sevdiği bir arkadşından saklamanın tamamen aptallık olduğunu farkederek konuşmaya başladı.

''Size de oluyor mu bilmem ama... sanki bazen kendimi yerimde hissetmiyorum.Sanki ben burada değilimde, çok uzaklardayım gibi...boşverin yine saçmalıyorum işte.''

Bakışlarını camdan dışarılara götürürken yaklaşmış oldukalrını farketmeye başlamıştı.Lisa'nın sorusuna cevap vermek için bakışlarını onun gözleirne dikti.

''Samara'yı bilirsin Lisa, asla kural tanımaz_!''

Birden tren yavaşlamıştı.Dakota, geldikleirnin farkına varmış ve bavunu açıp alel acele giyinmeye başlamıştı.

''Hey Mel! Bizi bekle!''

Diye bağırdı, çıkan Melodia'nın arkasından.Aceleyle giyindikten sonra Lisa ve Samara'ya döndü.

''Sanırım gitmezsek geç kalacağız.''

Eline bavulunu aldı ve gelmesi için Lisa ile Samara'yı beklemeye başladı.Yol boyunca birşey diikkatini çekmişti.Samara ve Lisa, hiç konuşmamaışlardı birbirleriyle.Ama Dakota, bunu sormanın uygun bir e rolmadığını düşünerek burnunu sokmamaoştı olaya.

Melodia Dakota'nın ona beklemesini söylemesi üzerine geri dönmüştü. "Çabuk olalım ama. Çok heyecanlıyım zaten. Konuşmayı ve 1. sınıfların girişini kaçırmak istemiyorum." dedi. Mel o kadar heyecanlıydı ki yerinde duramıyordu. Zıplıyordu ve onunla beraber bavulları da zıplıyordu.