-Domuz Kafası-Gece Uğrayışı-

Misafir

out = Şimdiye dek kimse sihir bakanı olduğumu bilmiyor!

in=Daren ortalığın kalabalıklaştığını görünce operasyondan vazgeçti aslında bu kadar kişi ile işi daha kolay olsada o kadarda zor olurdu hepsine birden zihinfendarlık gücü yeteceğinden emin değildi ardından ölümiyenlere bir göz attıktan sonra önüne dönerek

"Tanıştığıma memnun oldum Mia." dedi ve kahvesinden bir yudum daha aldı.

Pelin sırayla herkesi süzüyordu sonrada Daren'e baktı ve "Tebrik ederim Daren Hazal hamileymiş"dedi gülümseyrek.Aslında o da istiyordu ama şuan hazır değildi ve biraz süre geçmesini beklemek en iyisiydi onun iç.

Misafir

out = Ya rp içi kim biliyorki dün geceden ben , hazal yada hermione'den biri söylemiş olamaz .

Bill kahvesini yavasca yudumlayarak Pelin, Hazal'ın hamile oldugunu soyledi.Bill sasırarak Daren'e baktı" Daren, sen evlimiydin? Hic soylememistin, hamileymis esin" dedi gulumseyerek.

Pelin saate baktı geç olmuştu.Gökhan'a gözle işaret etti.Gökhan anlamadı
.Pelin offlarcasına baktı ve

"Hadi artık bizde gidelim Gökhan geç oldu"dedi Daren'e döndü

"Hazal'a selam söyle Daren"dedi ve Bill'e bakıp gülümsedi.Yavaşça Gökhanla birlikte oradan ayrıldılar

Bill'de etrafa baktı cersi tenhalasıyordu.Pelin'lerin kalkması ile brlikte Bill" bende gitsem iyi olacak bugun yoruldum zaten" dedi ve ayaga kalkarak Pelin'lerin arkasından hemen cıkarak cisimledi.

Misafir

Daren kahvesini bitirdikten sonra kalkıp barmene gitti herkezin ücretini ödedi ve ceketini giyerek kapıya yöneldi dükkana bir göz attıktan sonra dışarı çıkıp buharlaştı.

Gothella içeri girdiğinde adeta soğuktan donucak gibiydi ama bunu seviyordu.Bi masaya oturup etrafa baktı,o garip tiplemeleri yani ölümyiyenleri görünce kendinden bir kez daha nefret etti hatta iğrendi.Cüppesini çıkarıp sandelyesinin arkasına astı.Tekrar etrafına bakındı ona tip tip bakıyorlardı ölümyiyenler arasında eskiden çok tanınmasına rağmen artık kimse onun ismini bilmezdi.Garsona bakıp "Bir ateş viskisi"dedi ve ellerini ovaladı...

Hayley dışardaki soğuktan donmuştu.Isınması için en yakın yer Domuz Kafasıydı hemen domuz kafasından içeriye girdi burasını hiç ama hiç sevmiyordu fakar biraz daha yürürse donucaktı.Hemen içeriye girdi ve bir ateşviskisi ısmarladı.Sonra Gothellayı gördü ve yanına gitti.Gülümsedi ve oturabilirmiyim dedi.

Hayley'e baktı "Tabii" ateş viskisini yudumladı Bakanlıktan tanıyorum dimi seni?Hayley'in saçlarını onu bakanlıkta gördüğü zaman hiç dikkat etmemişti.Çok güzeldi.Tekrar etrafına baktı ölümyiyenlerin bakışları biraz garipleşmişti "Bakanlık" lafını duyunca...

Hayley gülümsedi ve

''Evet bakanlıktan tanışıyoruz'' dedi.Sonra ateşviskisini içti ve

''Benim artık gitmem gerek kusura bakma bakanlıkta bu saatte bile işlerim var'' dedi ve oradan ayrıldı.

Gülümsedi bir süre oturdu ve oda ayağa kalktı cüppesini alıp giydi etrafına baktı ve dışarı çıktı hava biraz ısınmış gibiydi,o kadar üşmüyordu...

Eileen bir buluşma için buraya gelmişti. Okul zamanından bu yana Domuz Kafası'na uğramadığını fark etti. Gecenin ayazı yüzünü dondurmuş gibiydi. Biri mavi diğeri yeşil gözleri ile etrafı tarıyordu. Sadece rüzgarın sesini duyuyordu.

Kapıyı yavaşça aralayıp, en köşe de bulunan masaya ilerledi. İçerdekilerin çoğunun onu izlediğinin farkındaydı. Göleri daima insanların dikkatini çekerdi ve beyaza yakın sarı saçları onların parlamasına neden olurdu. Masadan ilerde duran garson'a seslenerek;

" Bana bir ateş viskisi getir ." dedi. Eileen hiç bir zaman kibar olmayı öğrenememişti. Gelen ateş viskisi boğazını çok kötü yakmıştı. Ama artık bunun doğal bir hal olarak nitelendiryordu. Ateş viskisi onun günlük içkisi haline gelmişti.

Gökyüzünün rengi iyice solmuştu. Bunun yanında soğuk rüzgar, iliklerine işliyordu. Özellikle giydiği ince, kot bir pantolonla buna dayanmak gerçekten de güçtü. Eileen'ın burada olduğunu duyunca, onu yalnız bırakmamak için koşar adım buraya gelmişti. Masmavi gözleri loş mekanda parlak gözüküyor ve teninin koyu gözükmesine rağmen onu belli ediyordu. Ayakkabılarıyla yürürken, ince olmasından dolayı, yerdeyi tahta gıcırtısını da hissedebiliyordu. Bir kaç erkeğin ona bakmasından gerçekten rahatsız olmuştu aslında. Arkasını hışımla döndü, öfkeli bir bakış atarak oradan uzaklaştı. Şimdi gözleriyle Eileen'i arıyordu. Umudunu kesecekken masada yalnız başına oturan genç kadının, Eileen olduğunu farketti. Yüzüne bir gülümseme yayıldı. Saçları havalanırken hızla ona yaklaşıyordu. Bir sandalye çekip yanına oturdu. Ürktüğü gözlerinden belli oluyordu. Muzipçe gülümsedi.

" Selam, naber? "

Gözü aslında ateşviskisine takılmıştı. Eileen'in ateşviskisini içtiğini bilmiyordu. Ya da buna nasıl dayandığını... Alışmak için arkasını döndü. Yönetici tavrııyla garsona baktı.

" Bir kaymak birası getir... "

Gözlerini devirerek önüne döndü. Eileen'in ateşviskisi nedeniyle yüzü ekşirken, bir yandan onu seyrediyor, bir yandan da ondan gelecek cevabı bekliyordu.

Başını masaya eğmiş beklerken sıkılmıştı. Ateş viskisinin dolu olduğu bardağın kenarlarıyla oynuyordu. Reese'yi beklemesine rağmen yanında çekilen iskemle onu ürkütmüştü. Düşüncelere daldığı zaman hep bu olurdu. Hayattan kendini soyutlaması kötüydü ama elinde değildi. Yapacakları onu sıkıyordu. Hiç birine başlamak bu kadar zor olmamıştı.

Reese her zaman ki güzelliği ile karşısındaydı. Onun kaymak birası gelene kadar sessizce onu izledi. Gözlerini dikmesine alışık olan Reese hiç ses çıkarmadan biradan almış ve viskisine tiksintiyle bakmıştı.

" İyiyim sen nasılsın? Yine geç mi kaldın demeliyim."

Parmaklarının arasına aldığı bardağı bir dikişte içmişti. Değişik renkte ki gözleri ile etrafta duran serserileri süzdü. Bir kaç kişinin ikisine baktığını fark etti. Geceleyin çok kalabalık olmaması iyiydi.

Kafasını dışarı çevirdi. Ayaz kendini belli etmesede, hissettiği anda insanı dondurabiliyordu. Kapı aralığından sızan ayaza hiç aldırmadan Eileen'e gözünü dikmişti. Kaymak birasını getiren garsonun elinden bardağı hışımla çekip aldı. Garson söylene söylene giderken, o halinden gayet mutluydu. Arkasına rahat bir şekilde yaslandı. Kaymak birasını yavaş yavaş yudumlarken Eileen'in konuşmasını duydu.

" İyiyim sen nasılsın? Yine geç mi kaldın demeliyim."

Ree, hafifçe gözlerini devirdi. Biraz ofluyıp pufladı. Kaymak birasını yudumlarken pek fazla anlaşılmayan bir sesle.

" Bende iyiyim... Özür dilerim bugün dersim biraz uzun sürdü. Ha bu arada, ateş viskisi boğazını yakımıyor mu, Tanrı aşkına! "

Meraklı gözlerle ona bakarken kafasının çevrildiğini farketti. 'Ne oluyor?' der gibi bir bakış attı. Gözlerinin çevrildiği yeri izlemeye çalışırken birkaç serserinin onları izlediğini farketti. Bu gördüklerinin aynılarıydı. Korkutucu bakışlar atmaya çalıştı. Daha sonra son kalam yudumu da bir dikişte içti.

" Bende iyiyim... Özür dilerim bugün dersim biraz uzun sürdü. Ha bu arada, ateş viskisi boğazını yakımıyor mu, Tanrı aşkına! "

Eileen Reese'nin bakışlarını izlediğini ve onlara bakan kişilere sert bakış attığını fark etmişti. Aslında Eileen onların bakışlarından hoşlanmıştı, belki eğlenecek birileriydi. Reese'in biraz önce ki sorusuna bitti dercesine bardağı kaldırdı.

" Boğazımı yakmasına alıştım. Karanlık Sofra'nın yoruculuğunu atmak için iyi gidiyor. Ee şimdi bende senin gibi okula işe başladım. Birgün odamı ziyarete gelmelisin."

Eileen garsona bardağı sallayarak bittiğini ima etti. Biraz beklemeye kalmadan yenisi gelmişti. Onun üzerinden biraz içerek Reese' e bakışlarını tekrar çevirmişti.

Ree, Eileen'in yüzünü şöyle bir süzdü. Mahçup olmuş gibi bakıyordu sanki. 'Bunun o çocuklarla ilgisi olabilir mi?' diye düşünüyordu aslında. Bu Eileen'e bir de o çocuklara bakıyordu. Gözlerini deviriyordu fakat belki de onlar eğlenilebilirdi. Eileen'in sesiyle daldığı düşüncelerden bir anda uyandı.

" Boğazımı yakmasına alıştım. Karanlık Sofra'nın yoruculuğunu atmak için iyi gidiyor. Ee şimdi bende senin gibi okula işe başladım. Birgün odamı ziyarete gelmelisin. "

Sadece gülümseyebilmişti Ree... İsteklice kafa salladı. Tek kaşını kaldırıp yeniden yüzüne döndü. Meraklı bakışlarla onu süzerken yutkundu.

" Bir sorun mu var? Sanki birine karşı mahçup kalmış gibi görünüyorsun... "

Belki de bunu dile getirmemeliydi. Önemli bir sorunda olabilirdi. Fakat yine merakına yenik düşmüştü. Birden bardağını hatırladı. Aynı garsona yeniden dönerek bardağını salladı. Asi bir kız gibi görünüyordu aslında, bu yüzden garsonun ona birşey diyebileceğini sanmıyordu. Sakin sakin bardağını alan garsonun, yine sakin sakin birasını getirdiğini görünce hafifçe gülümsedi.

" Bir sorun mu var? Sanki birine karşı mahçup kalmış gibi görünüyorsun... "

Mahçup kalmak mı? Eileen'nın utanma duygusu yoktu ki,mahçup olsun. Onun tek isteği,her şeyin kendi dilediği gibi olmasıydı. Son zamanlarda işler onun dilediği gibi gitmiyordu. Hep ne dilerse tersi olmaya başlamıştı. Gerçi bu duruma alışıktı ...

" Kimseye mahçup değilim. Bunu nereden çıkardım, güzelim. Etrafı süzmemden böyle birşey hissettiysen, sadece eğleniyorum."

Tüm bunları söylerken yine bakışlarını barda gezindirmişti. İlgisini çeken kimse yoktu,sadece eğlenceydi. Camdan karanlığı aydınlatan aya doğru başını kaldırdı. Dolunay pasparlaktı ve tüm sokağı aydınlatmaya yetiyordu.

" Bu gece dolunay var, sanırım kurt adamların günü, onlarla karşılaşmayı dilerdim."

" Kimseye mahçup değilim. Bunu nereden çıkardım, güzelim. Etrafı süzmemden böyle birşey hissettiysen, sadece eğleniyorum."

'Tamam!' dercesine bir bakış fırtalıp göz kırptı. Onun yaptığını denemeliydi aslında. Başkalarını süzmek eğlenceli olabilirdi doğrusu. Birasını eline alıp arkasına yaslandı. Birasını yudumlarken, Eileen'in yaptığı gibi teker teker gözleriyle masaları dolaşıyordu. Bunun yanına barmenlere, garsonlara bakıp kendinde dalga geçiyordu. 'Şuna bakın, bulanık olduğu ne kadar belli!' tarzındaki şeylerle kendi mizahını yaratmıştı. Eileen'in sesini duyduğunda, kafasını hızla ona çevirdi.

" Bu gece dolunay var, sanırım kurt adamların günü, onlarla karşılaşmayı dilerdim."

Ree, düşünceli düşünceli gülümsedi. Doğruydu, o gün kurtadamların günüydü. Bir-ikisini görmek çok güzel olurdu. Tam bir macera! Özellikle Eileen'le çok daha keyifli olacağı kesin gözüküyordu. Birden gülümseyerek kafasını kaldırdı.

" Buldum! Gel, hadi, dışarı çıkalım. Mesela... yasak ormana da gidebiliriz... Sanırım... orada da kurt adamlar varmış... "

" Buldum! Gel, hadi, dışarı çıkalım. Mesela... yasak ormana da gidebiliriz... Sanırım... orada da kurt adamlar varmış... "

Bir an yasak ormanda olmayı diledi ama üşeniyordu oraya kadar gitmeye viskisinden bir yudum dağa alınca beğni o kadar da iyi çalışmayacağına emindi. Gerçi o zamanlar daha hızlı çalıştığına emindi ama yinede kendine güvenemiyordu.

Eileen için bir anda zor bir karar gibi gözüktü, çünkü gözlerinin kapandığını hissediyordu. Ama belki de barın dışardan daha sıcak olan havası etkilemişti onu. Dışarda esen rüzgar yerdeki tozu kaldırıyordu adeta ve Eileen ayağa kalkarak Reese'nin kolundan tuttu.

" Hadi, kalk gidelim. Senin gibi iyi bir cadı yanımdayken, sanırım sarhoş kafa ilede güvendeyim. Yoksa bir kurtadam tarafından ısırılmak istemem."

Eileen Reese'yi çekiştirmeyi bırakıp, viskilerin ücretlerini ödemek için bara doğru yaklaştı.Yürürken gözleri aynı şekilde etrafta dolaşıyordu. Ortamı ele geçirmek çok hoşuna gidiyordu çünkü...Reese çoktan kalkıp onu kapının önünde bekliyordu.

Rp Out: Sende yaz ve yasak ormana gidelim, ama bugün değil...Çıkmam lazım...

Reese, yanıtını alamadığı için işin peşini bırakacağa benzemiyordu. Birasından bir yudum alırken hala cevabını bekliyordu, Eileen'in düşünceli gözlerine bakarak... Birden hapının hızlıca açılıp kapandığını farketmişti. Yerdeki toz kalkarken, birkaç yaprağın üzerine düşmesi de onu çileden çıkaracak cinstendi. 'Hapşuu!'... Kendine hakim olamayarak birdenbire hapşurdu. Toz burnunu etkilerken, o da kimseye aldırmadan parmağını burnuna sürtüyordu. Birkaç kere daha hapşurduktan sonra kendine gelebilmiş ve Eileen'i dinleyebilmişti.

"Hadi, kalk gidelim. Senin gibi iyi bir cadı yanımdayken, sanırım sarhoş kafa ilede güvendeyim. Yoksa bir kurtadam tarafından ısırılmak istemem."

Bu ani kararla gerçekten sevinmiş, fakat daha sonra endişe duymuştu. Ya o da şarhoşsa? Ya büyü yapmazsa? O zaman ikiside ölebilirdi belkide. Fakat Eileen'in güven dolu bakışları onu yatıştırıyordu. O, hesabı öderken, Reese'de yerinden kalkıyor, üstünü başını düzeltiyordu. Çıkarken ise, sözleri çok az duyuluyordu.

" Demek ben iyi bir büyücüyüm ha! Ha ha! Hmm... demek öyleyim... Hadi o zaman gidel..."

'Çatt!' kapı rüzgarın etkisiyle hızlıca kapanmıştı. Bunun yanında gıcırtısı iyice duyuluyordu. Yağmur başlamıştı ve ikisi kolkola girmiş, Yasak orman'a doğru yol alıyorlardı.

Hıçkırıklar... Hogsmeade'ın o eşsiz ve sessiz sokaklarını hıçkırık sesi doldurmuş durumdaydı. Valerié'nin çağresiz haykırışları uzaktan duyuluyor gibiydi adeta. Soğuk ve rüzgarlı gecenin en koyu saatlerinde burada ne işi olduğunu da bilmiyordu aslında. Tek hatırladığı can havliyle evden kendini atmış olmasıydı. Gözyaşlarının ıslattığı yüzü sert rüzgar çarptığında titriyordu ve soğukluk tüm bedenine hakim olmaya başlıyordu. Kollarını ovalarken bir gıcırtı sesi duyarak başını kaldırdı. Domuz şeklindeki tabela rüzgarda adeta dans ediyordu. Valerié'nin tek umudu sıcak bir yere sığınabilmekken burayı bulması; hem de o düşünce karmaşası arasında burayı hatırlaması bir mucize sayılırdı. İçeri adımını atarken bardaklaır yerleştirmeye çalışan yaşlı adamı görebiliyordu.

İçerisi sandığından daha boğucu gelmişti ona. İçki ve alkol kokuları burnuna tanıdık gelirken, duvara asılmış dondurulmuş domuz kafaları dikkatini çekmişti. Cama yakın küçük bir masaya doğru ilerlerken bir kez daha etrafı süzdü. Eski sevgilisiyle sık sık geldikleri yerdi burası. Her zaman birbirlerini gördükleri, görebildikleir tek yerdi burası. Ama şimidi o muhtemelen başka kızların kokusunu içine çekmekteydi. İşte asıl bu Valerié'nin kalbini yakıyordu. Onun başka elleri tutuyor olduğunu düşünmek bile hala kalbini yaralıyorken herkes eonu unuttuğu yalanını mırıldandığını hatırladı. Gerçeği kendine söylemekten bıkmıştı artık ama gerçekler bunlardı.

" Ne alırsınız bayan ? "

Valerié irlkilmişti. Ona seslenen garsona döndüğünde herşey normalmişcesine sahte sahte sırıttı. Adamın saçları beyazlamaya başlamıştı ve üzer,ne giydiği siyah renkli önlüğün her yeri beyaz yama doluydu. Gülmemek için kendini zor tutarak zor da olsa onunla konuştu.

" Ateşviskisi alabilirim... "

Uzaklaşıp giden adama arkasını dönerken bir kez daha onu hatırladığını hissetti. Ne tarafa yüzünü dönse onun anılarıyla karşılaşıyıor, kalbini sonu gelmez bir çıkmaza sokuyordu. Buraya gelme nedenini bile ona unutturmuştu adeta Samuel. Onunla çok yakın uzun bir geçmişleri vardı. Hogwarts'a geri dönse onunla aynı yaşta olmasına rağmen birinci sınıfı okumak zorunda kalacaktı ve Valerié bunu düşünürken bir kez daha derin bir iç çekti.

" Buyurun hanımefendi, afiyet olsun "

Ateşviskisini masaya bırakıp çaprazdaki masaya doğru hızla yürümeye başlayan adamı yeni görmüştü Valerié. Birkaç yudum aldıktan sonra tekrar Samuel'e giden aklını toparlaması gerekiyordu aslında. Yapmamalıydı, onu aklından çıkarmak zorundaydı artık. Hiçbir zaman göremeyeceğini bildiği biri için bu kadar kafa yorması bile başlı baına bir saçmalıktı. Yine de moralini bozmamak adına gülümsemeye çalışıyordu.

Bir çift cam vazonun kırılmasından sonra etrafa hakim olan sessizlik kol geziyodu Hogsmeade'ın karanlık sokakalarında. Tüm gününü arkadaşlarıyla geçirmiş olan biri için yanlızlık hissi duymak garipti aslında. Samuel içindeki yanlızlığın tamamen arkadaşları konusunda olduğu tönünde kendini kandırmayı denese de ruhunun sevgilisine ihtiyaç duyduğu konusundaki baskıları daha da inandırıcı geliyordu ona. Yine de Valerié'den başka kimse girmemişti hayatına o lanet olası gittiği günden beri. Onunla aynı yaştaydı ama iki sınıf altında olmanın ezikliği altında iyice eziliyordu. Bu düşünceler beynini öyle bir işgal etmişti ki, Üç Süpürge'yi çoktan geçtiğini düşünerek başını yerden kaldırıp etrafa baktı. Tek görebildiği domuz şeklinin ortada bulunduüu, rüzgarda sallanan gıcırtılı tabelasının ses çıkardığı bar olan Domuz Kafası'nın tam önünde durduğuydu.

İçerisi dışarıya nazaran daha sıcaktı ve duvara anormal derecede fazla sayıda asılmış dondurulmuş domuz kafaları sayılmazsa iyi bir gece geçirmek için uygun bir ortamdı. Biraz yerinde duraksayıp etrafa bakındıktan sonra herkesin yaptığı gibi oturmak için gözleriyle masaları süzmeye başladı. Gece vaktiydi ve neredeyse çok kişi yoktu. Yine de buranın Samuel'e hatırlattığı çok anı vardı ve hepsi bir bir aklında canlanıyordu. Yine o eşsiz günlerden birine dalıp gitmişken hala ayakta durduğunu ve çoğunluğun dikkatini çektiğini farkederek yer bulma umuduyla biraz ilerledi. Fakat oturmayı düşündüğü yerde belki de görmek isteyeceği en son kişi olması gereken kişiyi görmüştü. Ateşviskisini yüzünde birçok üzüntünün yaşandığını belli eder tavırla yudumluyordu. Yaşadığı her acıya rağmen dimdik onu ayakta tutan bir gerekçesi olduğunu biliyordu. Bir türlü uzatamadığı ama omuzlarına hafif dökülen sarı saçları hala düzdü ve güzel mavi gözleri denizi anımsatırken güzel bakışları kalbini delip geçiyordu. Midesi sayılmaz derecede hızlı ve sürekli takla atarken onunla konuşabişecek kadar cesareti olamayabileceğini düşündü. Ama bunca yıl onu görmeyi dileyip; ilk gördüğü yerde kaçıp gitmesi çok büyük bir aptallık olurdu.

" V-Vlerié... "

Bir an eskisi gibi boynuna atlayacağını ve onu öılgınca öpeceğini hayal etmişti. Ama beklenen davranış gelmediğinde birşeylerin değiştiğini hissetmeye başlamıştı. Sanki ona çok güvenen Valerié artık zerre kadar güven duymuyordu ve sevgisinde derin bir zedelenme yaşamıştı. Samuel tüm bunları hiç kuşkusuz hissedebiliyordu. Yine de onu bardan kovmadığına şükretmesi gerektiğini kendime mırıldanırken onu hala delicesine sevdiğini ve ilk fırsatta bunu ona söylemesi gerektiğini hissetti.