Madam Puddifoot'un Çay Dükkanı

harry ona gülümsedi.Ve potter malikanesine gittiler..

Güneş yine o güzel yüzünü dünyaya gösteriyor, göstermekle kalmayıp yakıcı sıcağını hiç acımadan insanların üzerine üflüyordu.Önüne gelen sarı saçlarını arkaya attıktan sonra Nadya, sık sık geldiği Hogsmeade'nin en işlev yerlerindne biri olan Madam Puddifoot'un Çay Dükkanı'na ayak basabilmeyi başarmıştı.''Şaşırılacak bir durum.'' dedi sessizce içinden.Çünkü ilk defa bu kadar sakindi bu dükkan.Biraz ileride duran ve onun gözüne batan masaya doğru ilerledi.Adımlarını hızlandırdı ve elindeki çantasını masaya sertçe koyarak kendini bir sandaleyeye attı.Ayaklarının sızladığını farkedebiliyordu.Çantasını karıştırmaya başlamıştı, parasını arıyordu.Derken eline üzeri hafif tozlanmışşdıştan tam bir müze eserini andıran fotoğraf albümüne değidi.Hızla albümü çekip çantadan çıkarttı ve içini açıp bakmaya başladı.Birçok resim aile resimlerindne ibaretti.Daha sonra arkadaşlarıyla çekindikleri fotoğrafların eski bir karesinde, çoktan uzaklara uçup gitmiş fakat Nadya'nın hala deli gibi sevdiği Jeremy, göl kenarında elini Nadya'nın omzuna atmış bir şekilde oturuyordu.Gözleri yaşarmaya başlayan Nadya hemen albümü kapatım çantasına sıkıştırdı.''Ah! hadi ama Nadya, sen güçlü kızsın.Ağlamak çağresizliktir.'' başını kaldırdı ve camdan dışarı baktı.Ama içinden şunu tekrar ediyordu.''Ah Jeremy.Seni son bir kez olsun görebilseydim...'' sustu birden.Sanki biri onun konuşmasını engelliyordu.Boğazında birşeyler düğümlenmişti.Konuşamıyordu o an.Kollarını kavuşturarak etrafı izlemeye çalıştı.Her ne kadar Jeremysiz hayat çok zor olsa da.

Dükkanda hiçkimse kalmamıştı.Avril, o güzel güneşin birden yerini kara bulutlara bırakmasına her ne kadar sinir olduysa da belli etmemeze çalışmıştı.Sonunda bir sandalye çekti ve kendi kendine söylenmeye başladı.''Beş on dakika sonra kapatırım.'' sonra aklına uzun zamandır göremediği biricik dostu Hazal geldi.Çoktan daren ile evlenmişlerdi.Fakat Avril'in kara bahtı onların düğününe gitmesine bile izin vermemişti.''Birkaç ay öncesine kadar Hazal'ın yanından ayrılmazdım.Ama şimdi... Onu görmek bile hayal oluyor.'' yüzünü astı ve cama vuran yağmur taneciklerine baktı.''Bir kerede yağmasan ne çıkar?'' diye isyan etti camları döven yağmura.Ardın Hazal ile Daren'i düşündü.''Evlendiniz... neredeyse boy boy çocukarınız olacak ama ben hala sizi görebilmiş değilim.'' kendi kendine isyan edip duruyordu.Hazla ile konuşmaya öyle ihtiyacı vardı ki.

Sirious sıcak ve rahatlatıcı bir günde Madam Puddifoot‘un Çay Dükkanı na girdi.Canı çay içmek istiyordu.Arkalardan bir masaya oturdu ve:
--Madam Puddifoot bir bardak çay alabilir miyim lütfen?--dedi ve tanıdık birilerini beklemeye başladı...

Miley okulların açılmasına az bir zaman kala,biraz eğlenmek için buraya gelmişti.
Burayı çok seviyor,boş zamanlarını burada geçiriyordu.
Sıcak havasına ve çaylarına bayılırdı.
Miley içeri girdi,içerisi kalabalıktı.Miley yanlız oturmaktan nefret ederdi.
Tanıdık birilerini görmek istiyordu.Bu sırada;
Arka masaLarının birinde,en yakın arkadasının kuzenini gördü.
Michaelle tanısıyorlardı,ama çokta yakın değillerdi.Miley çekingen bir tavırla:
''Selam Michael,seni gördüğüme sevindim.Oturabilir miyim''diye sordu.

Bu teklif Sirious un hosuna gitmisti zaten doğru düzgün konusmamıslardı bile.
--Tabii oturabilirsin Miley.Seni masamda gormekten onur duyarım.-- dedi.

Miley rahat bir tavırla,sandalyeye oturdu.
''Tesekkür ederim''dedi gülümseyerek.
Miley kendine çok sevdiği bir elma çayı siparişi verdi.Çayını bekLerken,Michael'e dönerek:
'' 'Uzun zamandır görüşemiyoruz.Nasılsın görüsmeyeli ? ''dedi.

--Teşekkür ederim iyiyim sen nasılsın?--dedi.
Bu sırada çaylar gelmişti.Sirious çayından bir yudum alarak:
--Bu senenin hepimiz için iyi geçeğine inanıyorum ya sen?--dedi.

Miley çayından bir yudum alarak,söze başladı.
'' Ahh..Saol bende iyiyim,hemde çok iyiyim ''dedi gülümseyerek.
Çayından bir yudum daha alarak,heycanlı bir şekilde devam etti.
'' Eveet ! Bir an önce Hogwarts'a gitmek istiyorum ,bizi çok güzel günler bekliyor eminim.Gerçekten çok heycanLıyım.
Şanslıyım ki; abilerim ve kardesim de benimle beraber baslıyor.Yani yanlız deqilim.
Sende öyLe değil mi ? Breeze,Nicole ve Pearl var.Ve tabiiki biz. ''Miley gülümsedi,ve etrafını incelemeye başladı.

--Evet herkes abisi ablası ve kardeşleriyle baslıyor.Bu yonden herkes şanslı.--dedi.
Çayından bir yudum alarak etrafını inceleyen Miley e :
--Sıkılmış gibi bir halin var.Bir sorun mu var?diye sordu.

Miley Michael'e şaşırmış gibi bakarak:
'' Yoo,hayır bunuda nerden çıkardın ?
Ben gayet mutluyum,hem de çok ''dedi gülümseyerek.
Çayından bir yudum daha alarak:
'' Çaylarda gerçekten çok güzel değil mi ''diye sordu.

--Evet gayet güzel bundan sonra çay dendiği zaman buradan vazgeçemem.--dedi.Konuyu degistirmek için:
--Daha önce hiç bir sevgilin oldu mu?--diye sordu Sirious.

Miley konunun bir anda bu kadar değişmesine şaşırmıştı.
Michael'den böyle bir soru bekLemiyordu.Ne diyeceğini şaşırmış bir vaziyette:
'' Aslında buna bende tam olarak bir cevap veremiycem,
Yani ne oldu ne de olmadı.Bir muggLe,sadece hoşlanmıştım.O da benden.
Bu kadar .. ''
Miley rahatlamıştı.Bir çırpıda anlatmıştı.
Miley için bu konular zor konulardı.Hele ki yabancı olduğu biriyle konuşlmaktan çok çekinirdi.
Miley çekingen bir tavırla:
'' Senin oLdu mu ''?diye sordu.

--Evet 2 tane.Hem de Safkan.Mugglelarda ne buldun anlamadım.--dedi.
Hava kararmak uzereydi ve gitmeleri gerekiyordu.

Miley,Michaelin sözüne biraz bozulmuştu.
Pek de bir anlam verememişti.Ama şuan tartışmak istemiyordu.Sakin bir tavırla:
'' Eve gitmek zorundayım.Saat çok geç oldu ''dedi ve ikiside oradan ayrıldılar.

...

Güneş yine kara bulutların arkasına gizlenmişti ve çıkmamakta ısrar ediyor gibiydi.Hogsmeade'a çöken eşsiz karanlık kimsenin hoşuna gitmemişti.

Dakota, her gün ziyaret ettiği Hogsmeade'da dolaşıyordu.Yavaş yavaş ilerlerken, birden esen rüzgar, yerde yatmakta olan sarı yaprakları harekete geçirmiş, Dakota'nın üzerine çullanmışlardı.

''Lanet Olsun! Bu aptal yapraklar hep beni buluyor zaten.'' sağ bacağına yapışmış bir yaprağı alırken, tam karşısında duran dükkanı yeni farketmişti.Uzun zamandır Madam Puddifoot'un Çay dükkanına gelmemişti.Çoğunlukla, geldiği günlerde yanında Jeremy'de olmuştu... Ama bunları düşünmek istemiyordu artık.

Duvardaki tabloları incelerken bir sandalyeye çarpmıştı.Sendelenerek sandalyeyi düzeltti ve ona yönelmiş dikkatleri dağıtmak istercesine dümdüz ilerledi.Bir sandalye çekerek oturduktan sonra ''Afedersiniz! Ben bir kaymakbirazsı alabilirmiyim?'' dedi usulca.Ellerini masaya koymuştu ve parmaklarıyla oynuyordu.Uzun süredir buraya gelmemişti.-Ki gelmek istememişti- ama yine de özlemişti burayı.

Kaymakbirasını alel acele içtikten sonra parayı bırakıp, kendini kararmış olan havanın oyununa bırakmıştı.

Erasmus, odasında pencerenin yanına doğru duran sandalyesine oturmuş dışarıyı seyiren gözlerle izliyordu.Dışarının olumlu tavrı karşında kimsenin çekiciliği kalmazdı.Yavaşça doğruldu ve masasındaki soğumuş, kahve tabağının altında duran dosyaların bir tanesini alıp,incelemek için aynı yere doğru gitti. Dosyayı açıp incelemeye başladı ve hala gözü dışardaydı.Elindeki dosyayı masasına koyd ve kapıya doğru yöneldi.

Kapıyı eliyle kavrayarak, açtı. Dışarıya çıktı ve uzun merdivenlerden aşağıya indi, uzun ve yorucu koridorlardan sonra bahçe kapısına ulaştı.Kapıyı açabildiği kadar iktirerek ardına kadar açtı.Göle doğru yürüdü, havanın rüzgarlı olması, Erasmus'un gölde dolaşmasına engeld.Rüzgarlı havayı sevmezdi hemen Hogsmeade yürümeye başladı.Madamé Puddifoot'un çay dükkanına gidecekti: orası hem sakin hem de yeni birileriyle tanışmak için çok uygundu.Hogsmeade vardığında hemen Madamé Puddifoot'un çay dükkanına ilerledi.Içeriye girer girmez içerinin o hoş kokusu ve sıcaklı iliklerine adar gelmişti sanki.

Bir masaya oturdu ve kaymakbirası istemek için garsona seslendi.Hemen kaybak birası geldi ve yudumlamaya başladı, birasını yudumlarken pencereden dışarıyı izliyordu aynı zamanda.Bazen gözleri etrafta tanıdık yüz arıyordu.

"Hava ne kadar soğuk" Ece biraz kitap okuduktan sonra balkona çıktı ve az bir vaktini geçirdiği balkonda içine ürperti oluşmuştu.Sıcak bir şeyler içmek ona iyi gelecekti.Havayı içine çekerek ve etrafı inceleyerek Madam Puddifoot'un Çayhanesine girdir.Bir yandan etrafta tanıdık ararken diğer yandanda kendine bir melisa çayı sipariş ediyordu.O sırada Erasmus'u gördü ve çayını aldıktan sonra onun yanına gitti.Yanına oturabilir miyim canım ?

Erasmus, kaymakbirasından yudumlarken ve dışarıyı seyirirken.Havanın karardığını birazda olsa o buğulu camlardna farketti.Kaymak birası bitmek üzereyken içeri sarı kıvırcıksaçlı, temiz yüzlü ve uzun boylu bir bayan girdi.Ilkten farkedemediği bayan sevgilisi Ece'ydi.Hemen yanına doğru geldi Ece " Yanına oturabilir miyim canım " dedi ve Erasmus ona bakarak" tabii-kide buyur, ne içersin? " diye sordu Erasmus, Ece'ye bakarak

"Ben çay içiyorum canım teşekkür ederim" ece bu sözleri söylerken biraz değişikti çünkü uzun zamandır birine canım demiyordu.Yni uzun zamandır bir sevgilisi olmamıştı.Bu ilişki daha yeniydi ve nasıl hissettiğini pek kestiremiyordu."Hogwarts'ta Profesör olmak güzel bir duyguymuş.Öğrenci olunca pek kestiremezdim Profesörlerin önemini ama şimdi bunun önemini iyiden iyiye farkettim" diyerek çayından bir yudum aldı.Erasmus'a belli etmese de çay bir hayli sıcaktı ve galiba dili yanmıştı."ee senden ne haber ?? Neler yaptın görüşmeyeli" dedi ve gülümsedi.

Out: Out:Herkes Peron 9 ¾ de rp yapmak zorunda

out:sende mi brütüs

Erasmus hemen Ece'ye bakıp cevapladı." iyiyim bende işte, stersen artık Peron'a gidelim, çünkü hava kararıyor.Geç kalmayalım " dedi ve Erasmus ayağa kalktı ve Ece ile dışarıya çıkıp Perona doğru ilerlediler

"Dün o kadar yoruldum ki bu gün normalden 2 saat sonra uyandım.Havada hala o eski karamsarlığına devam ediyor.Okul da açıldı.Bu durumda en iyi olay okulun açılması .Çünkü ilk defa o okulda profesör olarak bulunuyorum.Şimdi ise öğrencilere ödül vermek için bir muggle kenti seçmeliyim.Onlar dersimin ödevlerini yapacak bende Prof. Pelin'den izin alarak onları seçtiğim muggle kentine götüreceğim.Erasmus'u dünden beri göremedim.Onu şimdiden özledim ve artık bir Böğürtlen çayı içmeliyim."

bu gün çok düşünceli olan Ece'nin aklından hep bu yapacakları geçiyordu.Bu yüzden de yaptığı hiç bir şeyin tadını çıkaramıyordu.Ama artık bu olaya bir dur demeliydi.Önce bir Böğütlen Çayı sipariş etti.Çayını yudumlarken eline bir muggle yazarın kitabını aldı.Yazarın ilginç ama güzel görüşleri vardı.Oktay Sinanoğlu adındaki bu yazar bir Türk Bilimadamıymış ve o kadar çok ödül almışki sayısını kimse bilmiyor.Orada yani kitapta insanların ülkelerine sahip çıkmaları ve bozulmaya başlayan medeniyetlerin sonu çok iyi anlatılmış.Bu kitabı her muggle okusa kendini geliştirir.Ece'nin düşüncelerinde mugglelar çok fazla yer kaplıyor ve bu kız küçüklükten beri onları araştırmaya başlamış.Hogwarts'taki odasında bu konu hakkında yazdığı makaleler var.

"Off yine sıkıldım.Nedense bu gün sorunlar yakamı bırakmayacak ve ben düzgün bir şekilde içemeyeceğim şu çayı ...Nedense çok acı geldi tadı.Tanıdık birinin de geleceği yok .En iyisi Hogwarts'a döneyim."

Prof. Ece kalan çayı bir dikişte içti ve hesabı ödeyip oradan ayrıldı.

Bİraz sonra Emre geldi.Dükkanı açmadan önce bir çay iyi gelir diye düşündü.Öğlen olmasına rağmen dükkanını daha açmaıştı.Bugünü kendine yarı tatil ilan etmişti.Zaten çokda müşterisi yoktu.Emre biryere oturup bir çay istedi.Çayını yudumlarken düşüncelere dalmıştı...