evangeline lysse

Güneşten gelen ışık hûzmeleri gözüne girer gibi oluyordu. Evangeline üstüne örttüğü çarşafı kafasına geçirdi –sanki onu güneşten çok koruyormuş gibi- . Zorla gözlerini açmaya çalıştı. Her gözünü açmaya çalıştığında gözleri kamaşıyor, Evangeline kendini kör olacakmış gibi hissediyordu. Hemen kalktı ve yüzünü yıkadı. Yüzünü yıkayınca bugünün Pazar olduğu aklına geldi. Ve birden uyandığını fark edip gülümsemeye başladı. Yatağının yanından pencereye doğru ilerledi. İçinde ufak bir ses belirmişti kendisini yatağa atmakla ilgili. Ama bu güzel günü mahvetmek istemediği bir gerçekti. Pencereden araziye doğru bakıyordu. Kendi kendine İyi ki uyanmışım! Sayende güzel güneş. dedi birden fazla abarttığını düşündü. Hemen güne başlamak için hiç sevmediği ama ona çok yakıştığını düşündüğü –herkes öyle diyordu- lavicert t-shirtünü ve annesinin ona yaklaşık bir ay önce aldığı bolca pantolonu –fazlasıyla boldu- giydi. İlk adımında pantolon az kalsın belinden düşüyordu. Hemen çekmecesinden bir kemer buldu. Neredeyse yarım saat kemeri takmakla geçirdi. Gerçekten çok sıkıcıydı bu Evangeline gibi birisi için.

Yatakhanenin loşluğundan kurtulmanın zevkiyle Ortak Salona doğru ilerliyordu. Ortak salondaki tamamı kırmızı veya da sarı olan armutların üzerinde iki kız gördü. İkisi de Evangeline’den bir yaş küçüktü. Birbirlerine fazlaca benziyorlardı. Evangeline bu kızlarla tanışmıştı zaten. Sırma saçlı kızın adı Christina’ydı. Kız zayıf ve iri kemikliydi. Vücut yapısı aynı bir maymuna benziyordu. Maymunun aksine dik duruyordu ve süt gibi bembeyaz teni vardı. Onun gözlerine bakınca insanlar denizi gördüğünü düşünüyordu bile denilebilir. Diğer kız ise Christina’nın ikizi Michelle’ydı. Christina’ya o kadar fazla benzemese bile çok benzer yönleri vardı. Gözleri aynı Christina’nın ki gibiydi. Biraz daha yeşile kaçıyordu sadece. Kolları ve parmakları Christina’nın ki kadar uzun değildi. Saçları Christina’nınkinden biraz daha uzun ve koyuydu.Evangeline Ortak Salona geldi ve şarkı söylermişcesine Günaydın kızlar! dedi, kendini şimdi televizyonda spor yaptıran kadınlara benzetmişti. Bu iğrenç düşüncesinden onu alan –sanki düşünce değil de rüyâymış gibi- bir ses. Karnı guruldamaya başlamıştı. Evangeline'nin ‘Günaydın’ına cevap veren Christina ona İstersen Büyük Salon’a gidelim ? diye önerdi. Michelle da kikirdemeye başladı. Evangeline gayet normal bir şekilde Gidelim Christy. dedi. Michelle’nın yüzü görülmeye değerdi. Evangeline Michelle’dan nefret ediyordu. Christina’nın kardeşi olduğuna hâla da inanamıyordu. Büyük bir koşuşturmayla –laylaylom şeklinde- ortak salondan çıktılar. Hemen masaya geçtiler. İsteyen kahvaltısını istediği zamanda yapacaktı. Çünkü bugün Pazardı. Evangeline'nin önünde bir bardak balkabağı suyu ile birkaç kahvaltılık belirdi. Christina Dawn’un tam karşısındaydı. Bir yandan daha yeni kafasının üstüne düşen Gelecek Postasını okuyor bir yandan da balkabağı suyunu içiyordu Christina. Evangeline sanki ilk kez yemek yiyormuş gibi saldırmıştı tüm yiyeceklere. Christina Evangeline'ye şaşkınlıkla bakmaya başladı. her şeyi birden ağzına atıyordu. Evangeline bunu fark etmiş görünüyordu ki biraz daha insancıl davranmaya başladı. Balkabağı suyunun son yudumunu bitirip doyana kadar masada oturdular. Bir süre sonra Evangeline'nin üzerine bir yorgunluık çökecekmiş gibi geliyordu sanki Christina’ya. Evangeline Sanırım doydum Christy. Senin de işin bittiyse çıkabiliriz dedi. Christina konuşmak istemiyordu. Hâla şokta gibiydi Ben de seni bekliyordum Evangeline İstersen çıkalım .Şişkin bir şekilde Büyük Salondan çıktılar ve araziye doğru ilerlediler.

İleride bankları gördüler. Banklara gelene kadar doğum yerleri, tarihleri ve aileleri hakkında konuştular. Evangeline ve Christina’ya en yakın ikinci bankta sarışın, yeşil gözlü, uzun boylu ve hâla okul giysilerini çıkarmamış olan bir oğlan çocuğu onlara bakıyordu. Evangeline'den azca büyüktü sanki. Christina gitti ve çocuğun yanına oturdu.Evangeline'de Christina’nın yanına haliyle. Merhaba kuzen, nasıl gidiyor ? dedi Christina. Vay Christina hanım yanımıza da gelirmiş (!) İyiyim işte Christy. Hâla şu grupla uğraşıyoruz. Yanındaki ufaklıkla tanıştırsana beni. Çocuk Evangeline'yi Christina’nın sınıfından sanmıştı anlaşılan. Christina’ya laf bırakmadan Evangeline atladı Merhaba ben Evangeline 2.sınıfa gidiyorum (İşte burada çocuğun yüzü gerçekten kopulacak durumdaydı). Bir daha bana ufaklık demezsen onun yerine Evangeline dersen sevinirim. Merhaba Evangeline. Özür dilerim seni Christy’nin sınıfından bir veled sandım. Kusura bakma. Ben Chris. Christopher. Christy’nin kuzeniyim. Seni sanırım geçen yıl ortak salonda görmüştüm. Aynı binada mıyız ? Evangeline tebessüm etti. Bir yandan da Christopher’ın rozetine kaydı gözü Evet Chris, aynı binadayız dedi ve önüne döndü konuşmak istemiyormuş gibi. Halbuki konu açmak için can atıyordu. İstemeden biraz şarkı da mırıldanmış küçük Evangeline.

İçinden geleni söyle, kalırsa yazık olur
Hayata küsüverirsen, hüzünler seni bulur
Bişeyler yapabilirsem güzel gözlerin için
Başından geçeni anlat, masaldır benim için

Bir dakika o ses senden mi geliyor Evangeline ? Christopher şaşırmıştı. Konuştuğunda Evangeline'nin sesi cırtlak çıkardı çünkü. Evet de- Evangeline korkmuşa benziyordu. Christopher sözünü kesti Çalıştığın bir grup var mı ? gerçekten heyecanlanmış görünüyordu. Yoo hay- daha cümlesini tamamlayamadan Christopher koşarak gitmişti.

-Değerlendirme-

# Bence rp uzunluğun gayet iyi.
# Rp renkleri pek uyum sağlamamış gibi gözüküyor.
# Düz yazı çirkin durmamış mı? İstersen bundan sonra Italic yaz..Emin ol ki daha hoş durur.
# Daha falza betimleme yap, en ince ayrıntılarına kadar.

Sonuç: Rp derslerine katılmana gerek yok. Rp partiklerine rpler bırakabilirsin.. Ayrıca burayada yazabilirsin. Eğer rplerinin yorumlanmasını istiyorsan buraya bırak.. İstemiyorsan rp pratiklerine bırak..

tmm teşekkür ederim:lol:
evangeline lysse SGG-020881

» Flora Lysse
» ...*...Emilie Lysse...*...
» ~~Sidney Amy Lysse~~