Quidditch Takımlarına Alımlar

Arkadaşlar Quidditch başlayacaktır... Quidditch zar sistemi ile oynanmayacaktır! Rp'leri en güzel olan takım ve olağanüstülük içermeyen takım o maçı kazanacaktır! Bu kararı da Büyücü Konseyi verecektir. Takım kaptanlarına adminler karar verecektir! Takımda olmak isteyenler;

Ad Soyad:
Mevki:
Bina:
Örnek Rp(En az 7 satır):

Doldursunlar...

~~Gryffindor~~

* Kaptan =
- Arayıcı = Angel Keira Armstrong
- Kovalayıcı =
- Kovalayıcı =
- Kovalayıcı =
- Tutucu
- Vurucu =
- Vurucu

~~Slytherin~~

* Kaptan =
- Arayıcı =
- Kovalayıcı =
- Kovalayıcı =
- Kovalayıcı =
- Tutucu =
- Vurucu =
- Vurucu =

~~Hufflepuff~~

* Kaptan =
- Arayıcı = Melis Özen
- Kovalayıcı=Blossom Powerpuff
- Kovalayıcı
- Kovalayıcı
- Tutucu = Onur Kırış
- Vurucu = Pénolopé Tiffany Lysse
- Vurucu = Gabriella Montez

~~Ravenclaw~~

* Kaptan = Melissa Lilith Armstrong
- Arayıcı= Melissa Lilith Armstrong
- Kovalayıcı = Eliana Lia B'Lady
- Kovalayıcı = Onegmus O. Simpson
- Kovalayıcı =
- Tutucu =
- Vurucu =
- Vurucu =

Ad Soyad: Valerié Lilith Armstrong (olacak )
Mevki: Arayıcı (olursa takım kaptanı)
Bina: Ravenclaw
Örnek Rp(En az 7 satır):
Ay ışığı hafif aralık olan büyük camdan Valerié'nin yüzüne yansıyordu. Sarı, uzun ve düz saçlarını açmış, yatağının üzerine oturmuş sözde ders çalışmakla meşguldü. Birkaç gündür tek yaptığı şey odasına tıkılıp kitap okuyormuş gibi yapmak, ama hayal kurmaktı. Sıkılıyordu... artık hep aynı şeyleir yapmak onu bunaltıyordu. Yavaşta elinde tuttuğu kalın ve bir o kadar da eski görünen trihsel kitabı kapattı. Bir gayret ayağa kalkarak büyük kitalığına doğru yürümeye başladı.


Sesler... evet sesler duyuyordu. Aşağıdan gelen bağrışma sesleri Valerié'nin tüylerini ürpertmeye başlamıştı. Korkmuş bir ifade tüm beden,ni esir alırken, ürpertici gece karanlığı hızla koyulaşmaya devam ediyordu.

Armstrong malikanesinin şehvetli merdivenlerinden inerken içinde nedenini bilmediği bir korku alevlenmiş onu tedirgin edip duruyordu. Merdivenin köşe basamaklarına oturdu ve aşağıda konuşan amcası Leo ve tanımadığı bir kadını dikkatle izlemeye başladı.

" Onu görmek benim de hakkım Leo, o benim kızım. "

Genç kadın innaılmaz derecede Valerié'ye benziyordu. Gözlerinin mavi-gri buğulu bakışlaır bile Valerié'ye aitti sanki. Sarı saçları ve hala gencecik duran prüzsüz teni tıpkı Valerié'nin gelevekteki halini andırıyordu.

" Onu bırakıp giderken aklın neredeydi sevgili Melaine ? "

Amcasının bağırdığı kadının adı Melaine'ydi demek. Ama bu işte bir gariplik vardı. Çünü onu terkeden anneisnin adı da Melaine'ydi. Onu hayatı boyunca hep merak etmiş, bir kez olsun görmeyi dilemişti. Şimdi ise şüpheleri o kadının anneis olduğu yönündeydi.

" Anlamıyorsun Leo. Mecburdum, kızımı bırakmak zorundaydım. Valerié'yi sevdiğini biliyorum ama onu bendne, annesinden ayıramazsın. Bir kez olsun onu uzaktan görmeme izin ver- "

" Neden ? "
Diye bağırdı Valerié merdiven basamaklarını hızla inerken. Amcası ve annesi ona şaşırmış bir şekilde bakınmakla yetiniyordu. Gözleri tıpkı annesininki gibi buğulanmıştı. Ama Valerié gözyaşlaırnı tutmakta epey zorluk çekiyordu.


" Beni bırakıp giderken d ebunları düşündün mü ? Yıllarca gelebileceğin umudunu taşıdım ve gelmedin. Eğer beni seviyor olsaydın en azından mektup yollayabilirdin. Tam yokluğuna alışmışken nedne ortaya çıktın sanki ? Senin boynuna atlayıp hiçbirşey olmamış gibi davranacağımı mı düşündün ? Şimdi nereden geldiysen oraya git ! "

Ona birşeyler söylemeye çalışan zavallı kadının suratına bile bakmaya tenezzül etmeden hızla merdivenlerden çıktı. Doğru odasına koşturarak kendini yumuşak yatağına attı. Epeydir tuttuğu gözyaşları hıçkırıklar eşliğinde boşalıvermişti gözünden. Oysa ki annesinin boynuna atlayıp ona doya doya sarılıp bri kerecik olsun anne diyebilmek için neler vermezdi...

Ad Soyad:Melis Özen
Mevki:Arayıcı
Bina:Hufflepuff
Örnek Rp(En az 7 satır):

MeLis güneşin perdeyi aralayarak yüzüne çarpmasıyla gözlerini kırpıştırmaya başLadı.Uykusunun en güzel yerinde güneş gelmiş ve tam bir rahatsızlık duygusu vermişti.Birkaç dakika yatakta kıvrandıktan sonra gözlerini nihayetinde açmıştı Melis.Doğrulmakta güçlük geçiyordu.Bedeni hala yorgundu ve gözleri baygın baygın etrafı süzüyordu.Gözüne biran baş ucunda duran kitapları geldi.Onları bugün kütüphaneye götürmesi gerekti fakat hiç uyanası yoktu.Ama artık sabah olduğunun ve yatakhanede kimsenin kalmadığını kendi kendine yedirmeye çalışıyordu.


Bacaklarından destek alıp doğrulması gerektiği düşündü ve düşündüklerini aynen uyguladı.Doğrulduğunda ayakları parlak zeminle buluşmuştu bile.Genleşip ayağı kalktı ve elini yüzünü yıkayıp tekrar yatağına gelip oturdu.Baş ucundaki kıyafetleri giyinip saçlarını düzeltmek için aynanın karşısına geçti.Şuan çok kötü duruyordu.Çığlığı koparmamak için knedini zor tutmuştu.Hemen onlara çeki düzen verip baş ucundaki kitapları alarak Hufflepuff ortak salonundan geçerek dışarı çıktı.Büyük Hogwarts koridorlarının ardından nihayet kütüphaneye ulaşmıştı.Kapıyı açıp içeri girdi.Görevli bayanın yanına yaklaştı ve kitapları uzattı.Bayan kitapları kaydetti.Melis üstünden attığı yükle beraber dışarı çıktı ve Hogwarts bahçesine çıktı.Dışarıdaki hava görülmeye değerdi.Güneş cıvıl cıvıldı.Sadece tek bir sorunu vardı..Sıcak...Gerçekten de çok sıcaktı.Etraftaki öğrencilere baktı.Hepsi mutlu gözüküyorlardı.-gülmeyi sevmeyenlerin harıcınde-.Onlarında neden böyle davrandıklarına aklı ermiyordu.İşte o anda gözüne biri ilişmişti.Jennıfer..Ona en iyi davranan arkadaşı oydu ve her zamanki yerinde oturmuş duruyordu.Ama sanki bir problem varmış gibiydi.Hemen koşarak yanına gitti.Çarptığı birkaç kişiden özür dilemeyi bile unutmuştu.Hemen yanına oturdu.

''Jennıfer..nasılsın tatlım?''

diye sordu.Jennıfer başını gölden çevirip Melis^e baktı.Ağlamaktan şişen buz mavisi gözlerinin kenarları kıpkırmızı olmuştu.Ağlamaklı bir sesle

''Peki iyi değilim..Melis''

dedi.Biran Jennıfer^ın kollarına buldu kendini.Jennıfer hıçkıra hıçkıra ağlıyordu.Gerçekten meraklanmıştı şimdi

''Ne oldu?..Anlatmak ister misin?''

dedi Melis.Onu sakinleştirmek için başka birşey bulamıyordu.Jennıfer^ın yanına oturup gözlerine baktı.Jennıfer başını evet anlamında sallamıştı.Melis sırtına ağaca yaslayıp Jennıfer^ı dinlemeye başlamıştı.

Ad Soyad: Onur Kırış
Mevki:Kaptan ve Tutucu
Bina:Hufflepuff
Örnek Rp(En az 7 satır):Onur yeni geldiği okulun düzenini ve otoritesini beyenmişti.Ama ne yazıkki başvurusunun kabul olup olmayacağı onu çok kemdiriyordu.Bazı koridorlarda ileri geri yürüyor,kendince ıslık çalıyor,oturup bazı el oyunları oynuyordu.Onur kabul edilirse hemen asa,süpürge vs. gibi şeyler almaya gidecekti ve o an geldi.Bir bayan;

"Buyrun bu başvuru svniz buda okula alındığınızın belgesi" dedi Onur Bu Haberi Duyunca HavaLara Uçmuştu.Bayan "Sakin oLun Bay Kırış ilk işe alınan siz değilsiniz"
dedi onur "Özür Dilerim bayan dedi ve ardından Bayan;

"Bay Kırış derslerimiz tam anlamıyla başlamadı ama istiyorsanız yarın gelebilirsinizdedi Peter "Teşekkürler Bayan...." Ardından Bayan:AnLamadım Hmm Adım Stella Borin" Hemen Onur "[b]Teşekkürler bayan borin büyülü günler" dedi ve ayrıldı

Ad Soyad:Cho Lysse
Mevki:Vurucu & (Kabul Edilirse Kaptan)
Bina:Hufflepuff
Örnek Rp(En az 7 satır):

Cho sessizce sokakta yürüyordu.Yapacak hiçbirşey yoktu.Gece oluyordu.Cho yarın 19 yaşına girecekti.Sokak iyice karanlık olmaya başladı.Cho yarın ne yapacağını düşüne düşüne yürüyordu.Bir anda yağmurdan kalma su birikintisini gördü.Üzerinden atladı.Tam o sırada bir çıtırtı duydu.Arkasını döndü.Su birikintisinin donduğunu gördü.Cho bir anda irkildi.Kendisini bir daha hiç mutlu hissetmeyecekmiş gibiydi.O anda ne olduğunu anladı.Ruh emiciler.Yaklaşıyorlardı.Cho hemen asasını çıkarttı ve geldiği yöne doğrulttu.Bir süre hiçbirşey görünmedi.Lyness bir anda soğuk bir nefes duydu arkasından.

"Arkamda."

diye düşündü korkuyla.Arkasını döndü.Asasını doğrulttu dibindeki ruh emiciye.O ruhunu emmeden bağırdı:

"Expecto Patronum!!"

Cho bu büyüde iyiydi.Büyük bir patronus çıktı ortaya.Ruh emiciyi uzaklaştırdı.Ruh emici gözden kaybolduktan sonra koşarak uzaklaştı.Eve gitti.Cho muggle annesiyle yaşıyordu.Babası da ölmüştü.Cho kapıyı çaldı.Annesi kapıyı açtı ve gülümsedi.

"Geç kaldın Cho..."

dedi.Hiçbir zaman sinirlenmemişti Cho'ın annesi Angelina.Choiçeri girdi.Terlemişti.Ayrıca çok korkmuştu.Kapıyı kapattı.Ceketini çıkartırken

"Bir ruh emici gördüm...Çok korkunçtu.Ama onu büyüyle uzaklaştırdım.Çok korktum anne..."

dedi.Solano gitti.Annesi de arkasından gitti.Koltuklara oturduklarında Angelina meraklı bir yüz ifadesiyle şöyle dedi:

"Ruh Emici mi?O da ne?"

Cho annesinin muggle olduğunu hatırlayınca duraksadı.Annesine ruh emicinin ne olduğunu anlatması gerekiyordu.Anlatmaya başladı.Saçları nemliydi.Birkaç damla koltuğa damlarken Cho anlatmayı bitirdi.Angelina şaşırmış ve korkmuş görünüyordu.

"İnanmıyorum.Çok korkunç.Çok korkmuş olmalısın.Gel sana biraz su veriyim.Sonra yemek yeriz"

dedi.Aslında çok korkmuştu ama belli etmek istemiyordu.Cho suyunu yudumluyordu.Tam o sırada su bardağının camının soğuduğunu fark etti.Bardağa baktı.Buz tutmuş gibi görünüyordu.Eli boşaldı.Ruh emiciler yakındaydılar.Bardak yere düştü ve kırıldı.Angelina ne olduğunu anlayamadı.Tam soracaktı ki Cho hızla

"Anne ruh emiciler.Çabuk odaya çık"

dedi ve asasını çıkardı.Annesi onu korumak amacıyla çıkmadı.

"Hadi çık anne lütfen..."

diye bağırdı.Korkuyordu.Angelina yukarı çıkmadı.O da korkuyordu ama kızını korumalıydı.Cho kapının açıldığını görünce asasını doğrulttu.Kapıdan içeriye siyah korkunç bir ruh emici girdi.Angelina şaşkın ve korkmuştu.Bayıldı...Cho ne yapacağını bilemiyordu."Expecto Patronum" diyerek büyüyü yaptı ama güzel şeyler düşünememişti o an çünkü ruh emici annesine doğru gitmişti.Ruh emici annesinin üzerine eğildi ve ağzını açtı.Yavaş yavaş ruhunu emmeye başladı.Cho annesine doğru koştu.Ama kırık bardağa takıldı ve düştü.Asası elinden kaçtı ve uzağa fırladı.Ruh emici annesinin ruhunu emmeye devam ediyordu.Devam etti, ta ki annesi ölene kadar.Cho ağlamaya başladı.Hem de hüngür hüngür ağlıyordu.Ayağına cam batmıştı.Kanıyordu.Ruh emici Cho'ya döndü.Cho çok korkuyordu...

Ad Soyad:Gabriella Montez
Mevki:Vurucu
Bina:Hufflepuff
Örnek Rp(En az 7 satır):
Gabriella sınıftan çıktıktan sonra takım seçmelerine katılmaya gitmişti.Her ne kadar Gryffindorlu olmak istese de Hufflepuff'lu olmuştu.Ancak bu onu hiçbir şekilde üzmüyordu ve o bu binaya seçilmesini kafasına takmıyordu.Ancak Hufflepuff'a herşekilde yardım etmek istiyordu.Bu yüzden takım seçmelerinin yapıldığı yere geldi.Ve görevliye:
-Adım Gabriella Montez.Hufflepuff binasının vurucusu olmak istiyorum, diyerek gülümsedi.
Adam:
-Tamam kabul edildin ''SIRADAKİİİ'' dedi.
Gabriella sevinçle dışarı çıktı.Ve odasına doğru ilerledi.

Eliana Lia B'Lady -> Kovalayıcı

Ravenclaw Kızlar Yatakhanesi

Eliana Hogwarts'taki ilk yılına büyük bir heyecanla başlamıştı. Expres yolculuğu, kitabının yırtılması ve en önemlisi seçmen şapka... Annesinden ayrılfığında aslında fena halde üzülmüştü ama Hogwarts'a gidenlerden aldığı şu mükemmel söylemler özlemini bastırmış içinde tarifsiz duygular yaşamasına sebep olmuştu. Trene biniş, kompartıman bulma arayışı, kavga sayesinde aslında bir arkadaş edinme Eliana'yı hiç olmadığı kadar sevindirmişti. Hele o seçmen şapkanın başına konulduğu andaki daha önce hiç tatmadığı o duygular Eliana'yı bitirmişti. Yolculuk boyunca hangi binya seçileceğini düşünmüş istediği 2 binanın Ravenclaw veya Slytherin olduğuna karar vermişti. Biri zekilerin binası diğer biri ise sinsi safkanların binasıydı. Eliana evet cesaretliydi belki ama Gryffindor'a gitmek isteyceği son şeydi. Hufflepuff'a gitmeyi tercih ederdi doğrusu. Annesine trene binmeden önce söz vermişti. Oraya gittiğimin ertesi günü sana Ravenclaw ya da Slytherin'e seçildiğimi belirten bir mektup yazacağım...

Yazacaktı mektubu ama her zamaki unutkanlığıyla bu fiikir aklının ucundan bile geçmemişti. Ravenclaw kızlar yatakhanesinin pencere kenarındaki yatağına yerleşmişti. Oldukça hoş bir manzarası vardı buranın. Eliana böyle güzel bir yeri kaptığı için oldukça sevinmişti. Şimdi yatağının üzerinde oturuyor etrafı boş gözlerle süzüyor annesine yazacaklarını aklında tasarlıyordu. En güzel olduğuna karar verdiği birkaç cümleri unutmamak için bir parşömen kağıdı ve tüy kalem çıkardı. Parşönemi dolabından çıakrdığı bir kitabın üzerine özenler yerleştirdi. İçindeki mutluluk duygusuyla içinden geçenleri olduğu gibi yazmaya başladı. Bu cümleler aklında tasrladığı cümleler değildi...

Sevgili Anne...

Sana söz verdiğim gibi buraya gelişimin ertesi günü mektubu yazmaya başladım. Yolculuğum oldukça iyi geçti öncelikle bunu bilmeni istiyorum. Oldukça boş ve rahat bir kompartıman bulabildim. Kitabımı okuyarak ve oldukça tatlı bir kızla sohbet ederek gerçekten söylenenler kadar mükemmel olan Hogwarts'a geldim.

Büyük salon kesinlikle mükemmel bir yer.. Oldukça büyük... Binaları temsilen 4 uzun masa bulunuyor. Ahh işte bildiğin Slytherin, Ravenclaw, Hufflepuff ve Gryffindor... [Gryffindor olmasa olur sorun değil ] Ayrıca heryer 4 binanın bayrakları ile süslü. Bana kalırsa en güzel renkleri olan bina Racenclaw'dı. Herneyse seçmen şapka bölümüne gelelim...

Okul müdürünün yapmış olduğu oldukça klasik bir konuşmadan sonra binalarımız belirlenmek üzere tek tek isimlerimiz okundu. Çoğu kişi cesurların binasına, çoğu kişi safkanların binasına karar kılınamayanlar seninde tahmin ettiğin binaya ve benimde dahil olduğum çoğu kişi Ravenclaw binasına gitti... Seçmen şapkanın doğru bir karar verdiğini düşünüyorum. Gerçekten Ravenclaw'da olmak istiyordum.

Evet buraya gelişim böyle geçti. Ravenclaw'da olmaktan mutluyum. Seni seviyorum tekrar söylüyorum bol bol beni düşün...






Not:Ne yazıkki kompartımanda kitabımın bir sayfası yırtıldı gerçekten çok üzüldüm. Ayrıca tanıştığım kız Gryffindor binasına seçildi sanırım onunla bir daha görüşemeyeceğim...

Baykuşhane

Eliana içinden geçenleri olduğu gibi yazmış tam anlamıyla içini dökmüştü. Şimdi bu mektubu aceleyle postalamsı gerekiyordu. Baykuşhanenin yerini tam olarak bilmesede sora sora bulurum düşüncesindeydi. Kızlar yatakhanesinden aceleyle çıktı. Ravenclaw ortak salonundaki ondan birkaç yaş büyük gibi gözüken iki kişiye baykuşhanenin yerini sordu. Onlardan olumlu bir cevap ver yerin tarifini alınca yüzünde tebessümler baykuşhanenin yerini buldu. Zarfı dikkatlice baykuşun ayağına bağlarken içinde yine bilmediği bir duygu vardı.

Ravenclaw Ortak Salonu

Eliana mektubu postalamanın verdiği sevinçle Ravenclaw Ortak Salonuna döndü. Bir Ravenclaw'lının boş vakit geçirmesinin saçma olduğu düşüncesiyle masanın üzerine duran dışı eski gibi gözüken kitabı eline alıp kağaını incelemeye girişti. Eliana'nında anladığı gibi bu bir Sihir Tarihi kitabıydı. Kitabın dışı kadar eski görünen sayfalarında elini gezdire gezdire istemsiz bir şekilde Seçmen Şapka konusuna gelmişti. İlgiyle gözlerini açıp okumaya başladı.

Seçmen şapka Hogwarts'ın kuruluşundan itibaren, yeni öğrencileri, yetenek ve becerilerine göre bölümlere ayıran sihirli ve oldukça eski görünümlü bir şapkadır. Okulun dört kurucusunu temsilen, özellikleri farklı dört ana binası vardır;
Seçmen şapka okulun ilk günü düzenlenen bir törende şarkısını okur ve yeni başlayan tüm öğrencilerin kafasına konur. Öğrencileri değerlendirdikten sonra ait oldukları binayı yüksek sesle söyler, bu değerlendirme yalnızca bir kez yapılır.

Ahh Eliana bunu yaşamıştı ve kesinlikle her büyücünün yaşaması gerek bir duyguydu. Eliana şuan hiç düşünmediği koftilere bile acımıştı. Aceleyle sayfaları çevirmeye devam etti. Hogwarts Binaları konusu iyice okumak istiyordu özelliklede Ravenclaw Binasını...

Godric Gryffindor'un kurduğu bu bina, cesaret, sadakat ve kahramanlığa değer verir. Ambleminde aslanı kullanan bina, renk olarak da kırmızı ve altını benimsemiştir. Binanın hayaleti Nerdeyse Kafasız Nick'tir.Binanın ortak odası ve yatakhaneleri Hogwarts kalelerinden birindedir. Bu kulenin girişi yedinci katta olup bir şişman kadının portresiyle korunmaktadır. Şişman kadın ancak sıkça değişen parola söylendiğinde kapısını açar. Portrenin arkasındaki büyük ortak odada şömine ve yatakhanelere çıkan merdivenler dikkat çeker.

Eliana Gryffindor binasında öğrendiği birkaç bilgiden sonra sevmediği binalardan olan Hufflepuff'a geçti. Gerçi Gryffindor'a seçilmektense Hufflepuff'a razıydı.

Helga Hufflepuff'un kurduğu bu bina, çalışmaya, eşitliğe ve adalete değer verir. Ambleminde porsuğu kullanan bina, renk olarak da sarı ve siyahı benimsemiştir.Binanın hayaleti Şişman Keşiştir.Binanın ortak odası zindanların yakınlarında, mutfaklara yakın bir yerdedir. Büyük bir olasılıkla binanın prensiplerinden gelen bir nedenle Hufflepuff'ın öğrencileri genellikle birbirlerine benzerler. Bu tek düzelik, binanın savunduğu kabullenmenin getirdiği bir şey olarak görülebilir.

Eliana bu binayla ilgili daha fazla birşey okumadan sevdiği binalardan Slytherin' geçti. Ravenclaw'da olmasaydı burada olmak isterdi doğrusu...

Salazar Slytherin'in kurduğu binadır. Bu bina, hırsa ve azme değer verir. Ambleminde yılanı kullanan bina, renk olarak da yeşil ve gümüşü benimsemiştir. Kanlı Baron binanın hayaletidir. Slytherin ortak odası ve yatakhanesi zindanda yer almaktadır. Sert taşlardan yapılmış uzun ortak oda yer altındadır ve tavandan sarkan yeşilimsi ışıklarla aydınlanırlar.

Eliana Slytherin Ortak Salonunu hayal etmeye çalışsada pek başarılı olamadı. Orayı fena halde merak etmişti. Yılanları severdi onların süslediği bir ortak salonun fena olmayacağını düşünüyordu. Büyük bir heyecanla kendi binasına geçti. Onu en sona bırakmıştı yavaş yavaş ve sakince okumak istiyordu onun hakkında yazan satırları..

Rowena Ravenclaw'ın kurduğu binadır. Bu bina, akıl, bilgi ve erdeme değer verir. Ambleminde kartalı kullanır.Bunun kısaca bir öyküsü vardır:Rowena Ravenclaw seyahate çıkmıştır.Derin bir çukurun içine düşer ve kurtulamaz.O sırada bir kartal gelir ve onu çıkarır.Ama bu sefer de asası aşağıda kalır.Bu yüce kartal inip asasını da alır ve Rowena'ya verir. Renk olarak da mavi ve bronzu benimsemiştir. Binaın hayaleti Gri Leydi'dir. Bina Hogwarts'ın kuzey cephesindeki bir kulede bulunmaktadır.

Eliana tabiki Ortak Salonun nerede olduğunu biliyordu. Hatta şimdi orada oturuyordu. Bunun gülünç bir durum olmasına aldırmadan satırları okumaya devam etti. Hepsini okuyunca için anca rahat etmişti. Kitabı aldığı masaya geri bıraktı. Gözleri yorulmuştu. Belkide biraz dinlenmeye ihtiyacı vardı. Koltuğundan kalkıp Kızlar Yatakhanesine doğru yol almaya başladı. Annesinin mektubu alıdığındaki yüz ifadesini hayal edip hafifçe gülümsedi.

Onegmus O. Simpson---> Kovalayıcı---> Ravenclaw

Onegmus ilk Quidditch karşılaşmasını çıkacaktı. Bu nedenle heyecanlıydı. İlk karşılaşma Slytherin & Ravenclaw arasında yapılacaktı. Bu karşılaşma zorlu olacağa benziyordu. Ravenclaw odasında kaptan konuşma yapıyordu:


-Evet arkadaşlar bu bizim ilk karşılaşmamız bu yüzden olabildiğince güzel oynamalıyız!” dedi ve Onegmus’a döndü: “Senin burada rolün çok fazla; çünkü sen arayıcısın. Snitch’i ne kadar çabuk yakalarsan bizim işimizde o kadar çabuk biter. Heyecanlı olduğunun farkındayım, biraz rahatla” dedi. Onegmus rahatlamak için biraz oturdu ve Ateşokuna baktı ve süpürgesiyle konuşmaya başladı: “Dostum bugün seninle çok işimiz var” dedi. Böyle yaparak rahatlamaya çalışıyordu. Daha sonra anons yapıldı.


-“Hepiniz hoş geldiniz, bugün burada Gryffindor ve Slytherin karşılaşmasını seyredeceğiz. Takımlar şu anda hazır ve karşınızda Slytherin quidditch takımı” dedi. Herkes “Slytherin, slytherin!” diye bağırıyordu. O sıralarda Gryffindor takımının konuşması bitmiş ve süpürgelerine binmişlerdi. Ardından “Şimdi de karşınızda Ravenclaw quidditch takımı” diye ses yükseldi. Kapı açıldı ve kapıdan dışarı oyuncular çıktı. Hep beraber quidditch sahasını dolaştılar. Takımın seyircilere bir sürprizleri vardı. Takım hilal şeklinde ilerlerken, Onegmus hızını arttırdı ve “Incendio!” diye bağırdı. O anda asadan yüksek bir ateş çıktı. Ateş ilerlerken takım arkadaşları da onu yönlendiriyordu. Ateş aslan şeklini aldı ve yavaş yavaş kaybolmaya başladı. O anda herkes alkışlamaya ve “Ravewclaw, Ravenclaw” diye bağırmaya başladılar. Bunu duyan Onegmus rahatlamış ve kendine güveni gelmişti. Artık maça başlayabilirlerdi. Sahaya quidditch hakemi geldi ve bludgerları ve snitch’i bırakmıştı. Sıra quaffle serbest bırakmaktaydı. Sonunda hakem topu fırlattı. Artık karşılaşma başlamıştı. Topu kapan Ravenclaw’lu oldu. Hızlı şekilde karşı takımın kalesine gidiyordu. Önüne çıkan ilk rakibi geçmek için süpürgesinden zıpladı ve rakibin üstünden geçerek tekrardan süpürgesine oturdu. Harika bir hareketti bu. İkinci de ise süpürgesiyle sanki bir yeri delermiş gibi döndü. Ardından takım arkadaşına pas verdi. O da kaleye yaklaştı. Kalede tutucu duruyordu. O anda arkadan gelen rakibini gördü. Ancak rakip gelmeden pasını atmıştı. Pasını attığı kişi süpürgesinin arka kısmıyla quaffle’la vurdu ve çemberden içeri girdi. Harika bir sayı olmuştu. Ravenclaw 10 puan kazanmıştı. Ardından Slytherin tutucusu topu fırlattı. Şimdi hücum sırası onlardaydı. Slytherin’li rakibin yaklaştığını gördü ve ona tekme attı. Onegmus sinirlenmişti. Çünkü Slytherin sert oynuyordu. Ancak tekme yiyen Ravenclaw’luğa bir şey olmamıştı. Onegmus snitch’i aramak için çevresine bakıyordu. Snitch çok hızlıydı. Bu nedenle dikkatli bakıyordu. Bir ara görür gibi oldu, ancak nereye gittiğini göremedi.



Karşılaşma heyecanlı bir şekilde devam ediyordu. Slytherin’liler sert oynamasına karşılık sayı atamıyorlardı. Top Ravenclawlulara geçmişti. Buna sinirlenen Slytherin’li vurucu sopasını dikkatlice tuttu ve önüne gelen bludger’e vurdu. Top çok hızlı bir şekilde Ravenclawlu oyuncuya yaklaşıyordu. Bunu gören oyuncu kıvrak hareketleriyle kurtulmaya çalışıyordu. Tam bludger çarpmak üzereyken 180 derece döndü ve blugder yön şaşırdı. Ardından takım arkadaşına pas verdi. O da topu çemberlere doğru hızlı bir şekilde fırlattı. Ancak kaleci bunu tutmuştu. Topu tutan kovalayıcı seri bir şekilde ilerliyordu. Önüne gelen Ravenclawluları teker teker atlatıyordu. Kimse onu durduramıyordu. Gittikçe çemberlere doğru yaklaşıyordu. Topu fırlattı. Top sanki ateş topu gibi ilerliyordu. Kalecinin topu tutması olanaksızdı. Top çemberden içeri girdi ve durum 10’a 10 oldu.



Onegmus, bu sayıyı yedikleri için üzülmüştü. O anda snitch gözünün önünden geçti. Refleksle süpürgesini hızlandırdı ve küçük topu takip etmeye başladı. Topa gittikçe yaklaşıyordu. Bir ara yakalayacak gibi olmuştu. Ancak tutamamıştı. Topu takip ederken rakip arayıcıda gelmişti. Onegmus’a omuz darbesi attı. Kontrolünü kaybederek sağa doğru yöneldi.Ancak kontrolü tekrardan sağladı. O da rakip arayıcıya omuz atmak için uzaklaştı ve hızlı bir şekilde rakibe yaklaştı ve omuz darbesini attı. Omuz darbesiyle rakip oyuncu duvara çarptı. Ancak süpürgesinden yere düşmedi. Onegmus snitch’i izliyordu. O anda Slytherin bir sayı daha atmıştı. Durum 10’a 20 olmuştu. Biraz daha hızlandı. Elini uzattı. Fakat sağ taraftan bludger geliyordu. Ondan kurtulmak için küçük topu takip etmeyi bıraktı ve bludgeralrdan kurtulmak için kıvrak hareketler yaptı. Ardından küçük oyun bozan toptan kurtuldu. Tekrardan snitch’in peşine düştü. Bu sefer topu yakalamalıydı. Topa elini uzattı ve sonunda yakaladı. O anda düdük çaldı ve oyun bitti. Onegmus çok sevinmişti. Çünkü oyun fazla uzamadan bitmişti. İlk karşılaşmayı kazanmışlardı.

NOT: Başka siteden kendi RP'imdir!!!