Büyük SALON...

RP İN...

BÜYÜK SALONUN TASVİRİ

Salona iki merdivenin arasından bir kapı açılmaktadır. Büyük Salon denilmesinin nedeni Eskiden yapılan Balolara ev sahipliği yapmasından kaynaklanır. Balolar için elverişlidir. Büyük bir masa bulunur. Misafirlerin akşam yemekleri burda ağırlanır. İleriye doğru bir şömine vardır ve orda rahat koltuklar bulunmaktadır. Pencereler iki taraftan da odayı aydınlatmaya yeter...

Bella sıkıntıdan bunalmıştı.Artık işini doğru düzgün yapan birilerini de buLamıyordu.İnsanlarla uğraşmaktan kendini bitkin hissediyordu.Eve gelip üstünü değiştirdi.Ardından merdivenlerden aşağı inip büyük salona geldi.Her zaman ki yerine oturdu.Duvarda asılı parlak saate baktı.Saat 6:30 du.Akşam yemeğine yarım saat kalmıştı.Siyah elbisesini düzeltip ev cinlerinden Boby^i çağırdı.Boby 2 saniye geçmeden gelmişti.

''Boby çok üzgün efendim.Boby geç kaldı.Bir daha olmaz ..efendim''

demişti ürkek ve titrek bir sesle.BeLLa küçük düşürücü gözlerle Boby^e baktı

''Kes sesini..Boby.Tam vaktinde gelmeyi öğrenemedim.Jamie ve EiLeen geldi mi?''

dedi.Bakışları hala küçük düşürücüydü.Elini yanındaki masaya koydu.Paş parmağıyla tozuna baktı.Gerçekten de tozluydu sinir olmuştu.

''Mıss Eileen Garcıa odasınlar efendim.Mıss Jamie henüz gelmedi..efendim..Mıss Eileen hasta olduğunu ve uyicağını söyledi..efendim.''

demişti tiz bir sesle.Bella parmağını Boby^nin gözüne sokucak bir şekilde yakınına getirdi

''Eileen^i buraya çağır.Yemek vakti geldi.Ve..sen aptal cin..Ben bir Lady^im ve evimde temiz olmaLı.Akşam yemeği 5 dakika içinde hazır olsun.Biz yemek yerken buralar pırıl pırıl olucak seni lanet cin''

dedi ve kızgınlıkla ayağı kalktı.Ardından yerine oturup elini sirkeledi.Boby^e kızgın bir bakış attı.Korkudan ezik büzük olan cin konuşmaya başlamıştı

''Boby çok üzgün efendim..Boby şaşkın..utanıyor efendim.Yemek 5 dakika ya hazır olur efendim..Derhal Mıss Garcia^yı çağırıyor efendim..Siz sinirlenmeyin..Boby anladı efendim...''

demişti.BeLLa eliyle git işareti yaptı.Gecenin esrarengiz havasını izliyordu.Evi gece havalandırmak daha da hoşuna gidiyordu.

Dışarıdayken hava, inanılmaz derecede rüzgarlıydı.Bu Ree'nin saçlarını uçurmaya yeterde artardı.Sapsarı, uzun saçlarını elleriyle yatıştırmaya çalışıyordu.Bir tutamını aliyle tutup arkasına döndü.Döndüğü ansa ne olduğunu bilmiyordu.Şaşkınlıktan yere kapaklanmıştı.Ellerini kaldırıp, saçlarını kenara attı.Yüzü ekşimişti, sinirli olduğu mavi gözlerinin morlaşmasıyla bile belli oluyordu.

"Boby! Seni gerizekalı! Önüne dikkat etsene sen!.."

Boby, Ree'nin özellikle yüzünden korkmuş olacak ki, ürkmüş, iyice içe göçmüştü.Ree yüz ifadesini hiç bozmadan taş gibi sert duran koluyla uzağı işaret ederek 'Kaybol!' dercesine baktı.Cin korkak bir şekilde etrafına bakınıyordu.Ree gözlerini bu sefer iyice büyüttü ve cine bir tekme savurdu.Boby ne yapacağını şaşırarak koşar adımlarla uzaklaşıyordu.Ree ise 'Seni hiç bu evde tutmamalıydık!' diye söyleniyordu.Bir süre arkasından baktıktan sonra içeri girdi.Hışımla masaya oturdu.Artık sıkıntıdan parmaklarını masaya vuruyordu.Kafasını kaldırdı.

"Naber Bell?.."

Durgun durgun bunları söylerken, bir yandanda içinde biriken siniri atmanın yollarını arıyordu.

Gecenin esrarengiz havası gerçekten de hoşuna gitmişti BeLLa'nın...Aslında bu esrarengiz gecenin ışıldamasını tek başına izlemekte istemezdi.Kardeşinin bir an önce salona teşvik etmesini bekliyordu ki -duyduğu sesler üzerine başını çevirdi.Boby yine birilerini sinir etmekle mi meşguldu?..Ah aptal cin..Neden onu bu evde tuttuğunu da biLmiyordu ki.Aslında hemen kovabilirdi ama içindekiler ona engel mi oluyordu ki?Nedenini kendi de biLmiyordu.O sırada kuzeni Reese'nin sesiyle başını tekrar çevirdi

''İyiyim sevgiLi kuzenim...Çoktandır malikane içinde gözükmüyordun..Nerelerdesin bakalım?''

dedi sinsice gülümserken..Babasından sonra ailenin bir arada olmasını seven tek seven kişiydi Bella belki de..Saatine baktı ve Boby'nin 3 dakika içinde gelmezse kendini sokakta bulacağını düşündü.Sadece kendisinin acıktığını düşünmüyordu..Tüm ailenin yemeği beklediğine emindi..

Eileen yatağından zor kalkmıştı. O uyuz Boby'nin gürültü uyadırmaya yetmişti. Tam güzel bir rüyaya daldığı an bir sesle uyanmıştı.

" Şangır!"

Gürültünün etkisi ile seleserpe yattığı yataktan fırladı. En sevdiği boş vazo yerle birdi. Hiç çiçek koymadığı ve değer vermediği bir vazoydu ama onu kıran Boby olamamalıydı. Duvarın köşesine sinmiş, gözlerini vazoya dikmiş, sessizce inliyordu. Eileen yataktan ona doğru yürüyüp önce yavaşça başladığı ses tonunu gittikçe yükselterek bağırmaya başladı.

" Bobyciğim, seni aptal! dikkatli olmazsan burada ki ömrün erkenden kısalacak. Bunu istemezsin değil mi? Bildiğin sırlar olmasa seni burada bir dakika tutmazdım ama Bell'e dua et."

Boby titrek sesiyle bulunduğu durumdan kurtulmak istercesine ciyaklamıştı.

" Şey sizi yemeğe bekliyorlar. Küçük Hanım"

Eileen kurtulmak isteyen cine gözlerini kısarak baktı ve yine bağırmaya başladı.

" Sus,saatin farkındayım. Şu vazo odama gelene kadar temizlensin! "

Eileen cinin yanından uzaklaşıp, odasından ayrıldı. Yemeğe geç kalmak üzereydi ve Garcia ailesi için akşam yemek saatleri çok önemliydi. Aşağı indiğinde kuzeni ve ablası yemekteydi. Kız kardeşi yine ortalıkta değildi. Bakanlıkta bugünlerde karıştıracağı çok işi oluyordu.

" İyi akşamlar Hanımlar"

Masasının sonuna doğru ilerleyip ablasının karşısına oturdu. ikisini ona karşılık verdiğini duymuş ve başını onlara teker teker eğmişti. Pencereden gecenin karanlığı ve ayın selületi gözüküyordu. İç yatıştırıcı bir havaydı Eileen için....

Tempeste dükkanda geçen boş bir günden sonta yine evdeydi.Kimse yasak yaratıklara karşı ilgili değildi.Salona uğramadan odasına girdi.Her zaman karamsar bi hava hakimdi odada.Bu onu rahatlatıyordu.Boby ürkek adımlarla kapısının öünde geçtiğinde seslendi:
"Boby,yemek hazır mı?"
Boby Diğer üçünden yeterince azar işitmişti.Sesi olduğundan daha ürkekti.Evde ona tek iyi davranan Tempeste'ydi.Ona acıyordu.
"Boby hemen hazırlayacak Efendim!"
Tempeste kafasını sallayıp onu gönderdi.Cüppesini çıkarıp,gotik dönemden kalma gibi görünen mor bir elbise giyip Salona girdi.

"İyi akşamlar Garci'lar!"her zaman 2-3 üç akrabasına konuşurken 'Garcia'lar' derdi.Onların da ona aynı şekilde cevap verdiğini duyunca sandalyesini çekip oturdu.
"Bu gece gökyüzü çok etkileyici,ölüm havası var!"

BeLLa bütün aiLenin birden saLona inmesine sevinmişti.Hep beraber yemek yemek güzel bir şeydi.BeLLa sinirLerine hakim oLmaya çaLışıyordu.Umuyordu ki 1 dakika içinde tüm sofra hazır oLur..Yoksa bütüm ev cinLerinin işi biterdi..KardeşiLerine seLam verdi

''HoşgeLdin EiLeen ve sende Tempeste..''

dedi ve gülümsemekle yetindi..Ardından ELieen'in biraz yorgun oLduğunu farketmişti.Ona dönüp

''Boby senin hasta oLduğunu ve uyuyacağını sdöyLedi.Önemli birşey yok dimi sevgili kardeşim''

dedi ve kaşLarını kaLdırıp EiLeen'e baktı...Sonunda sofra hazır oLmuştu.Boby utangaç utangaç mutfağa doğru giderken BeLLa kırmızı şarabından bir yudum aLdı ve

''Afiyet oLsun hanımLar..''

diyerek yemeğe başLadı.HaLa EiLeen'den bir cevap bekLiyordu..

''Afiyet oLsun hanımLar..''

Eileen önünde duran yemeğe dokunmak istemiyordu. Onu görmek bile midesini bulandırıyordu. Tiksintiyle buruşan suratını düzeltmeye çalışarak pancereden baktı. Gecenin görüntüsü biraz olsun onu rahatlatmıştı. Ablsının sorduğu soruyu cevaplamak için derin bir nefes aldıktan sonra ona baktı.

" Evet, hastayım ama nedenini bilmiyorum. Sanırım bir şey etkilemiş olmalı..."

Eileen artık dayanamıyordu. Midesindeki olan hareket artık hareket geçmek istiyordu. Bir anda masadan fırladı. Kendini lavobaya atmak için koşturmuştu. Hastalığı tüm bedenini titretiyordu ve istifra etmişti. Aynadaki solgun yüzüne bakıp, suyla yıkadı. Soğuk tüm yüzüne işleyince biraz olsun rahatlamıştı. Artık yemeğe dönmek istemiyordu. yemektekilere söylemek için tekrar salona indiğinde tüm gözler ona çevrilmişti.

" Bu gecelik beni affedin. Sanırım yemek yiyemeyeceğim. "

Salonda bulunan koltuklara doğru ilerledi. Yemek şangırtıları bile midesini bulandırsada orada kalmak zorunda hissediyordu kendini. Başı yine dönmeye başlamıştı. Koltuğa başını adayayıp, gözlerini kapadı. Kızların konuşmalarını dinlemeye çalışıyordu.

BeLLa yemek yemeğe devam ederken gözleriyLe hala EiLeen'i süzüyordu.Gerçekten çok kötü görünüyordu..Yemek yemeği bıraktı.

''Ahh EiLeen..Kendine bu araLar hiç dikkat etmiyorsun..Sanıırım dükkanda çaLışmak yoruyor seni..''

dedi..Gözleri hala hasta kardeşindeydi.O bu durumdayken yemek yiyebileceğini sanmıyordu.O bu düşüncelere dalmışken birden Eileen masadan fırladı ki ne yaptıysa tekrar geri dönmüştü.

''Bu gecelik beni affedin. Sanırım yemek yiyemeyeceğim. "

demişti.Bella kırmızı şarabından bir yudum aLıp kardeşine başıyLa onay verdi..Ardından

''Yarın KaranLık Sofra'ya gitmiyorsun..Kendini iyi hissedene kadar orayı görmeni istemiyorum..''

dedi ve yüzünü koltukta oturan EiLLen'e çevirdi..Sonra tekrar yemeğine döndü.

''Kendini çok fazLa yoruyor''

diyip başını iki yana sallamaya başladı.Daha sonra kırmızı şarabı masaya bıraktı.Gözünü yemeklere dikmiş düşünüyordu..

'İyiyim sevgiLi kuzenim...Çoktandır malikane içinde gözükmüyordun..Nerelerdesin bakalım?''

Tam düşüncelere dalmışken, duyduğu bu sesle irkilmişti doğrusu. Hızlıca lafasını ona çevirdi. Pekte içinden gelmesedi yarım olarak gülümsedi. Bir yandan saate bakıyor, bir yandan da diğerlerinin gelmesini bekliyordu. Yemek saati başlamak üzereydi ve onların geç kalmalarını istemiyordu.

" Şangır!"

Tiz bir sesle kafasını yukarı doğru çevirdi. Yüksek bir yerden gelmesine rağmen ses gayet iyi anlaşılıyordu. Bunun yanında Eileen'in Boby'ye bağırması da. Sıkıntıyla gözlerini devirdi Ree. Boby'nin her gün yarardan çok zararı oluyordu nedense. Ama hiç uğraşmak istemedi, bomboş kalmış tabağına gözünü dikmişti.

"İyi akşamlar Hanımlar"

"İyi akşamlar Garci'lar! Bu gece gökyüzü çok etkileyici,ölüm havası var!"

Beklenen diğer aile üyeleri de sonunda gelmişti. Bellatrix ve Reese memnuniyetle gülümserken, Eileen ve Tempeste de oturmakla meşgullerdi. Sonunda bütün aile üyelerinin de bir arada olması güzel birşeydi. Uzun zamandır böyle toplanamıyorlardı nedense.

" Hoşgeldiniz bayanlar... Ahh, Boby'de sonunda geldi. Afiyet olsun! "

Birkaç kelime söylerken bir yandan da gümüş çatal ve bıçağını biraz et almak üzere tabağına götürüyordu. Diğerlerinin arasında geçen konuşmalara da aslında pek cevap vermek istemiyordu. Belki de o gün havasında değildi. Birden Eileen'in çırpınışıyla kendine geldi. Elini ağzına doğru atmış, lavaboya koşturuyordu. Arkasından bakakalmıştı. Solgun yüzünden hasta olduğu belli oluyordu aslında.

" Bu gecelik beni affedin. Sanırım yemek yiyemeyeceğim. "

Üzgün bir yüzle ona döndü. Adeta buz gibiydi. Hem görünüş, hem de vücut ısısı olarak. Gözlerinin rengi bile soluk bedeniyle aynıydı. Kötüydü, hem de çok kötü.

"Kendini çok fazLa yoruyor''

Bellatrix'te kardeşine üzülüyor olmalıydı tabii. Onun çaresizce koruyuşu, Reese'in hoşuna gidiyordu doğrusu. Çatalını tabağında gezdirirken bir fikir üretmeye çalışıyordu. Onu bu durumdan hızlı bir şekilde çıkartması lazımdı. Kafasını kaldırdı, sesi çok donuk çıkıyordu.

" Bence onu St. Mungo'ya ve ya revire götürelim, ne dersin Bella? Onu bu durumda, bu şekilde evde asla bırakamayız. daha kötü de olabilir. "

Bir çok duyguyu aynı anda yaşıyordu. Şefkat, korku, endişe... Eileen'in yüzüne baktıkça da, kendine yüzü de bembeyaz, teni de buz gibi oluyordu. Onun bu haline gerçekten acımıştı. Belki de çok... 'Ahh.. Olamaz! Yoksa, yoksa... Ateşviskisi mi? Ona zararlı olduğunu söylemiştim, kahretsin!' Bu düşünceler adeta kanını donduruyordu onun. Böyle birşey olmasını hiç istemezdi doğrusu.

" Bence onu St. Mungo'ya ve ya revire götürelim, ne dersin Bella? Onu bu durumda, bu şekilde evde asla bırakamayız. daha kötü de olabilir. "

"Başka çare varmış gibi,St.Mungo'ya gitmeliyiz."

sesi her zaman ki donuk ve düzdü.En ufak bir duygu belirtisi yoktu.Reese,kuzeni çok korkmuştu.

'Ahh.. Olamaz! Yoksa, yoksa... Ateşviskisi mi? Ona zararlı olduğunu söylemiştim, kahretsin!'

Tüyleri diken diken oldu.Suratının bembeyaz olduğunu hissediyordu.Ablasına baktı:

"Bella,hadi!"

Kendini umutsuz hissetmeye başladı.Hep oluyordu.Küçükken yapılan baskıdan dolayı,hala onların sözünden çıkamıyordu.Evde tek başına olsaydı,Eileen'i Mungo'ya götürseydi,kıyamet kopardı.Eileen'in yüzü,kireç taşı gibi bembeyaz,Bella her zamanki gibi;gözlerindeki korku hariç...Reese en çok korkan o gibiydi.

Eileen konuşmaları duysa da tepki verecek hali yoktu. Ateş viskisini fazla kaçırmış olabilirdi. Ama onun etken olduğunu düşündüğü bir hastalık değildi. Eileen yaptığı şeyi biliyordu aslında ama kimseye paylaşmaya niyeti yoktu. Eğer St. Mungo'ya gidecek olursa ne yaptığı öğrenilirdi. Tüm ailenin acı dolu bakışlarını görmek istemiyordu. Böyle bir şeyin olmasına izin veremezdi.

" Ben bir yere gitmek istemiyorum iyiyim."

Yaptığı bir iksiri üzerinde denemişti. Başarısızlığa uğramak zaten korkunçtu. Kullandığı malzemeleri yıllardır aynıydı ama ne olduğunu anlayamamıştı. İksiri yaparken başka biri yanlışlık ya da bilerek bir şey mi atmıştı ki... Karanlık Sofra'dan nasıl eve döndüğünü bilememişti. Yakında etkisinin yitireceğini biliyordu. O zamana kadar kızları oyalarsa yaptığı yasak iksir ortaya çıkmazdı.

» Salon
» Salon
» Salon