\\1. Sınıflar İlk Ders (11 - 18 Şubat 2008)//

Misafir

....Yerde süpürgeler duruyor....

David sabah kalkmıştı. İlk önce nerde olduğunu hatırlayamadan yatağından zıpladı. Sonra hatırladı ki Hogwarts'a gelmişlerdi. Üstelik ders programları da dağıtılmıştı. David hemen komidinindeki ders programına baktı. İlk ders uçuştu. Hemen yatağından doğruldu ve elinin yüzünü yıkadı. Üstünü giyinip Büyük Salon'a indi.

Büyük Salon pek kalabalık değildi. Netice de sabah saatlerinde dersler pek olmazdı; ama bu ders sabah saatindeydi. David bir şeyler atışıtırıp ve süpürgesini de eline alarak Uçuş Dersliği'nin yolunu tuttu.

Dersliğe vardığında içerde olan profesöre:

"Günaydın profesör."

dedi ve yerini kapıp süpürgesini yanına koydu.

Hilary yavaş yavaş uçuş sınıfına geliyordu.Hava çok güzeldi.Az sonra sınıfa varmıştı.Sadece profesörün ve bir öğrencinin olduğunu gördü.Profesöre:
-Günaydın!
dedikten sonra çocuğun yanına giderek:
-Merhaba! Ben Hilary.
dedi.

Hazal, Hogwarts'ın sessiz ve uzun koridorlarında yavaş yavaş yürüyordu.
Uçuş dersinin başlamasına daha zaman vardı.
Pencerelerden, Güneş'in tüm Hogwarts'ı kucaklayışını seyrederek sonunda dersin yapılacağı yere geldi.
Etrafta profesör, iki öğrenci ve süpürgelerden başka kimse yoktu.
Profesör'ün yanına doğru gitti ve "Merhaba Profesör" diyerek selam verdi.
Profesörün hemen arkasındaki iki öğrencinin David ve Hilary olduğunu farkedince, onların yanına gitti ve
"Merhaba Hilary, David. Nasılsınız?" dedi.

David sınıfa kendinden sonra gelen kızın yanına oturup ona:

-Merhaba! Ben Hilary.

demesi üzerine:

"Bende David. Nasılsın?"

dedi ve daha sonra da Hazalico'nun gelip ona ve Hilary'e:

"Merhaba Hilary, David. Nasılsınız?"

demesi üzerine:

"Sana da selam Hazalico. Ben iyiyim sen nasılsın?"

dedi ve iki kızdan da cevap beklemeye koyuldu.

Hilary David' in
Bende David. Nasılsın?"dediğini duydu.
-Bende iyiyim.
dedi.Sonra Hazalico ' nun geldiğini gördü.Onun:
Merhaba Hilary, David. Nasılsınız?" dediğini duydu.
-Ben iyiyim ya sen?
diye sordu.

Morwen uçuş dersinin yapılacağı alana hızlı adımlarla geldi..Uçmayı çok seviyordu..Hatta onun için herşey denilebilirdi..Quidditch için herşeyi yapardı..Zaten babası ona çok küçükkken ona uçmayı öğretmişti..Hemen profesöre selam vererek süpürgesinin yanına geçti..

"Herkese Merhaba.."

dedi içten bir gülümsemeyle..Orada brikaç Gryffindorlu daha vardı..Morwen sevinçten gülümsüyordu...Uçuşş dersii süperdi...

Emilie çok heyecanlıydı.Uçuş dersine geç kalmak istemiyordu.Bunun için hızlı adımlarla uçuş sınıfının kapısının önüne geldi ve kapıyı tıklatıp içeri girdi.Geç kalmadığına sevinmişti.Profösör'e
Merhaba dedi
Emilie sınıftaki öğrencilere baktı ve Morwen'i gördü.Çok sevindi.Hemen yanına gitti.Emilie Morwen'e de
Merhaba Morwen dedi.
Emilie hemen süpürgesini aldı ve dersin başlamasını büyük bir heyecanla beklemeye başladı...

Hilary ve David'in onu sormasına karşılık Hazal da
"Ben de iyiyim, teşekkürler." dedi ve süpürgesine yöneldi.
Süpürgesinin yanına geçtikten sonra, kalp atışlarının hızlandığını farketti ve
"Ders başlamadan heyecana gerek yok, sakin olmalıyım..." diye düşünerek,
diğerlerinin durumunu incelemeye başladı.
Öğrencilerin çoğu, büyücü ailelerden geldiğinden,
uçuş hakkında Hazal kadar heyecanlı değildi.

David Hazalico'nun verdiği cevap üzerine:

"Sen heyecanlı görünüyorsun? Korkmana gerek yok, cidden kolaydır uçmak."

dedi ve hemen ekledi:

"Yani aslında konsantre işi, ilk başlarda tabi."

dedi ve yine ekledi:

"Bana noluyor ya? Profesör zaten anlatıcak hepsini."

dedi gülümseyerek.

Hazal, David'in kendinden emin konuşmasından etkilenmişti,
fakat kendini bir an için profesör sanmasına da gülmüştü.

"Evet, korkmak değil de, biraz heyecanlıyım galiba...
Aslına bakarsan oldukça heyecanlıyım.
Umarım dediğin gibi kolay bir konsantre işidir."

dedi ve derin bir iç çekti,
"Keşke önceden birkaç kere uçmayı deneseydim" diye düşündü.
Biranda aklına "Ya başaramazsam, ya bende uçma yeteneği yoksa,
ya hayatım boyunca hiç uçamazsam, ya uçuş dersinden ifrit alırsam..."
gibi düşünceler geldi, fakat David'in halen kendisine baktığını görünce,
bu düşüncelerinden sıyrılıp, kendine geldi ve

"David, sen şimdi tamamen sakin misin yani?"

diye sordu.

Ginny büyük bir sabırsızlıkla hızlı hızlı yürüyor,hatta koşuyordu.Uçuş dersini çok seviyor ve kaçırmak istemiyordu.Nefes nefese bahçeye girdiğinde,derin bir nefes çekti.Yorulmuştu.Başı eğik,eli kalbinin üzerinde,eğildi ve süpürgesini aldı.Başını kaldırdı.Hazal,Emilie ve biri erkek olmak üzere 2 öğrenci ona bakıyordu.Profesöre selam verip ;
''Selam herkese !'' dedi neşeli sesi ve muhteşem gülümsemesiyle.
Birden arkasını döndü.Bunu neden yaptığını anlamamıştı,içgüdüseldi.
Gördüğü karşısında resmen dili tutuldu.Ona tıpatıp benzeyen bir kız tam karşısındaydı.İkiside birbirine bakıyordu.Ginny kalp atışının yavaşladığını hissetti.Bayılacak gibiydi.Kızdan gözlerini hiç ayırmıyordu...

Hazal, Ginny'i ufukta gördüğünde, onun da derse katılıyor olmasına
çok sevinmişti.

Tam onu da yanlarına çağıracakken, Ginny'nin gözlerinin kaydığını
ve ayakta durmakta zorlandığını farketti.

Çok geçmeden de bunun sebebini anladı. Ginny'ye
tek yumurta ikizi kadar benzeyen bir kız, tam karşısında duruyordu.
Bunu gördüğüne Hazal da şaşırmıştı, fakat şaşkınlığı bir kenara
bırakıp Ginny'nin yanına koştu.

"Ginny??
Ginny iyi misin?
Ginny kendine gel.
Ginny konuş benimle!!"

dedi, fakat cevap alamayınca Ginny'nin kolunu cimcikledi ve
bir anda gözlerinin içine içine bakmaya başlayan Ginny'i
yanında götürerek bir yere oturttu. Ders her an başlayabilirdi,
bu yüzden Ginny'nin kendine gelmesi için elinden gelen her
şeyi yaptı.

out: didar beni bayıltıcaksın galiba.

Bu sırada Emilie olanların şaşkınlığı içerisinde başını sağ sola çevirip bir an Hazal'a ,Ginny'e ve Morwen'e baktı.Ama Hazal'ın Ginny'nin yanında olduğunu görünce hemen yanlarına gitti ve telaşlı bir şekilde Hazal'a :
-"Ne yapıcaz şimdi?" diye sordu ve
Ginny'e dönerek titrek bir sesle :
-Ginny iyi misin?Çok korkuyorum sana bişey olcak diye.Lütfen bizimle konuş...dedi.
Emilie daha fazla dayanamayacaktı ve gözlerinden yaşlar süzüldü.Büyük bir sinirle ve onu kaybetmek korkusuyla Ginny'i olanca gücüyle sarstı ve bağırarak
-Ginny sana diyorum lütfen bizimle konuş.dedi ve ağlayarak ona sarıldı...

David Hazalico'ya bakıyordu. Hazalico şöyle cevap verdi:

"Evet, korkmak değil de, biraz heyecanlıyım galiba...
Aslına bakarsan oldukça heyecanlıyım.
Umarım dediğin gibi kolay bir konsantre işidir."

dedi. David eminliğini göstermek amacıyla başını salladı. Daha sonra Hazalico devam etti:

"David, sen şimdi tamamen sakin misin yani?"

dedi. David bu sefer başını sallamakla yetinmeyip cevap verdi:

"Evet sakinim. İlk öğrenirken çok yere düşdüm; ama şimdi böyle bir şey olacağını sanmıyorum."

dedi. Bu sırada içeri Ravenclaw'lı bir öğrenci girmişti. David tanımıyordu onu. Ama kız girdiği gibi bayılmıştı. Herkes başına toplanmıştı. David kızı tanımasa da yardım etmek istemişti. Hemen profesöre seslendi:

"Profesör Grace! Profesör Grace!"

diye sesleniyordu. Bir yandan da kızın yanıan koşmuştu.

Misafir

Daren bir süre bekledi yeterince öğrenci gelmişti ardından içten bir gülümseme ile

"Evet. Süpürgeleri yerlere bırakalım... Herkez bıraktımı ? Sağ elinizi süpürgenin tam üstünde tutun ve sert bir sesle 'Yukarı!" diye haykırın." dedi ardından elini ateşokunun üzerine getirdi ve
"Yukarı!" dedi süpürge anında eline uçmuştu hızlı bir şekilde.Süpürgeyi yere bıraktı ve öğrencilerin arasında dolaşmaya başladı iyi yapanı ve uçuramayanı not alıyordu yıl sonu notlarına geçirmek için değilde arada bir incelemek için not alıyordu kimseye kötü not vermek istemezdi.Vereceğinide hiç sanmıyordu çünkü çoğu kişinin süpürgesi eline uçuyordu.

David'ın aklı karışmıştı. Profesör Grace bayılan kıza rağmen derse devam ediyordu. Ama yapıcak bir şey yoktu. Zaten o da kendini toplıyor gibiydi. Hemen ateşokunun başına geçti. Süpürgesini çok seviyordu. Profesörün de dediği gibi süpürgesinin başına geçti. Hala yarı baygın kızı düşünüyordu. Bu düşünce ile süpürgesine:

"Yukarı."

dedi. Süpürge ona odaklanmadığı için kalkmamıştı. David bu sefer sakince ve tamamen odaklanarak:

"Yukarı!"

dedi. Süpürge kalkmıştı. David üstüne atlamıştı bile. Şimdi profesörü bekliyordu, süpürgesinde havada durarak.

Misafir

Daren sakin sakin topluluğa baktı olanları görmüştü birşey yapmamıştı gülümsedi

"Siz kaldırmayı deneyin ama sakın havalanmayın ne kadar bilginiz olsada ben arkadaşınızı hastane kanadına götürüp gelirim." dedi ve öğrencinin yanına gitti önce biraz baktı ardından çocuğun boynuna koydu sorunyoktu onu alıp götürmeye başladı yavaşça hastane kanadına ilerliyordu.

David profesörün uyarısı üzerine havalnmayı aklından çıkarttı. Aslında Quidditch Sahası'nda havalnamayı çok istiyordu; ama profesör uyarmıştı, binasına puan kaybettirmek istemezdi.

Süpürgesinden indi. Yine deneyecekti. Süpürgesini yere bıraktı, elini üstüne götürdü ve:

"Yukarı!"

dedi. İlk seferde başarmıştı bu sefer. Süpürgesine atladı. Profesörü beklemeye koyuldu, hafifçe havada olan süpürgesinde oturarak.

Emilie Profösörün Ginny'i hastaneye götürdüğünü görünce sevindi ve süpürgesini yere bıraktı.Sağ elini süpürgenin üzerine tuttu ve sert bir sesle :
-Yukarı! dedi.
Emilie başarmıştı.Süpürge havalanmıştı.Bunu görünce çok mutlu oldu ve büyük bir sabırla Profösör'ün ve sevdiği arkadaşı Ginny'nin gelmesini beklemeye başladı...

Hazal, Profesör Daren'in Ginny'i hastane kanadına
götürdüğünü söyleyince içi biraz olsun rahatlamıştı.

Ne kadar uğraştıysa da kendine getiremediği Ginny'i
"Doktorlar iki dakikada iyileştirirler" diye düşündü.

Bu sırada ateşokunu yere bırakmıştı. Profesör Daren ile Ginny
gittikçe uzaklaşırken, o da derin bir nefes aldı ve
sağ elini süpürgesinin tam üzerine gelecek şekilde tuttu.

Bütün dikkatini topladı ve süpürgeye odaklandı.
Önünde duran ateşokuna baktı, baktı ve sonunda
kendinden emin bir sesle

"Yukarı!"
diye haykırdı.

Süpürge, sanki Hazal'la uçmak için can atıyormuşçasına,
anında eline yapıştı. Hazal'ın ateşokuna bakarken düşündükleri
onu yanıltmamıştı.

Bu dakikadan itibaren kendine güveni sonsuzdu ve
artık uçmak için hazırdı.

Profesör'ün Ginny'i hastane kanadından geri getirmesini beklerken,
içi içine sığmıyordu, biran önce uçmak istiyordu.

Emilie Hazal'ın da süpürgesini havalandırdığını görünce çok sevindi.Hazal'ın yanına giderek :
-Ginny'e bişey olmaz değil mi? diye sordu.
Emilie kendine olumlu cevapların gelmesini bekliyordu...

Emilie Hazal'ın da süpürgesini havalandırdığını görünce çok sevindi.Hazal'ın yanına giderek :
-Ginny'e bişey olmaz değil mi? diye sordu.
Emilie kendine olumlu cevapların gelmesini bekliyordu...

Ginny gittikçe kendini kaybetmişti.Kızla hala birbirlerine bakıyorlardı.Aralarındaki tek fark kızın saçlarının toplu olmasıydı.Ginny,kayıp giderken Hazal yetişip tuttu onu.Etrafındaki herkes birşeyler söylüyordu.Emilie ağlıyor,Hazal bağırıyor,Gryffindor'lu bir çocuksa arkasına doğru bağırıyordu.Ginny onları duymuyor,sadece kızı düşünüyordu.
Biraz sonra Profesör Daren yanına gelmişti.Hepsi zorla onu ayağa kaldırmıştı.Zor duruyordu Ginny.İlk defa böyle birşey yaşamıştı.Kıza bakmamak için kafasını çevirdi.
Son aklında kalan şey ise Profesöre yaslanarak yürümesiydi...

Hazal, Emilie'nin sorusu üzerine,

"Sanırım bir şey olmaz, sadece şoka girdi galiba.
Hogwarts doktor ve hemşireleri onunla ilgileniyorlardır.
Kısa sürede iyileşir bence..."

dedi ve

"Ginny'nin bayılma sebebi olan kızı, sen de gördün
öyle değil mi? Tıpatıp aynılardı, açıkçası ben de şaşırdım.
Fakat insanın, kendinden bir tane daha görmesi,
korkunç olmalı!"

diye ekledi.

Aradan zaman geçmiş, fakat Ginny ve Profesör Daren
geri dönmemişti. Hazal da meraklanmaya ve biraz da
endişelenmeye başlamıştı. Süpürgesini çağırabilmesine
bile doğru düzgün sevinemiyordu...