Macera

Misafir

out=Öldürmeyen avada , sırrı bende saklı Very Happy

Out:Angelina bayıldı korkudan bence...

Angelina olanlara bir anlam veremiyordu.Çok ta büyü bilmiyordu.Ne yapmalıydı.Burada salak gibi onları izleyip ölümü bekleyemezdi.Yardım etmek istercesine asasını Voldemort'a yöneltip,

"Expelliarmus..."diye haykırdı.Tabi bunu işe yarayacağını düşünmüyordu.

Misafir

out: ben burda mantıklı bir şey yapıyorum zar gibi şans'a bağlı değil sen voldemort'a o kadar kolay büyü yapabileceğini mi sanıyorsun.

out: ama o lanet saçmalığı göz ardı edilemez...Ve ron kurtulamaz ....

Prof.Daren Grace demiş ki:: out=Öldürmeyen avada , sırrı bende saklı

vay bea çoq ilginç

bu arada harry fazla kaptırdın !
henüz 2. sınıfsın unutma yani voldemort karşısında pek şansın yoq...
oyüzden abartma fazla

Harry Potter demiş ki:: out: ama o lanet saçmalığı göz ardı edilemez...Ve ron kurtulamaz ....

bncede ama salla !

ron olanlara bir anlam verememişti... ayağı hâlâ acıyordu bi yandanda az önce olanları düşünüordu..
sonra aklına yine samara geldi napıyordu o öle naapmaya çalşıyordu...

out: Harry hep eğlenceyi kaçrıyosun sen ya
IN: Melodia olanlara anlam veremiyodu. Harry Voldemort'ta dikleniyordu. Peki ya Samara

out:E ne yapsın öldür beni kurtulayım mı desin...

Angelina her zamanki gibi başaramamıştı.Ama umudunu kaybetmek istemiyordu.Şu an te istediği bu iğrenç yerden çıkmaktı.Küçük yaşına rağmen Voldemort'u da görmüştü.Artık yapabileceğim birşey yok diye düşündü...

Dawn olduğu yerden olayları izliyordu. Sesini yükselterek :

"Efendim, bırakın gidelim! Lütfen!"

Korkuyordu gerçekten. Az önce içeri Profesörleri girmişti. Hiç değilse Voldemort onları görmemeliydi. Neden bu adam kendisiyle ilgilenmiyordu?

Misafir

Daren Hazal ile beraber bağıran baraka'ya gelmişti ama birden karşıosında Voldemort'u görünce şaşırmıştı ama sonra rahatladı herkezin gerildiğini anlayınca gülmeye hatta gülmekten yarılmaya başladı Voldemort'un suratı gittikçe bozuluyordu ardından

"Kolay gelsin nasılsınız millet." dedi asasını çıkartıp Voldemort'a doğrulttu ve içinden şimdi kafasının düşüp yerde parçalanmasını hayal etti ve
"Riddiculus!" diye haykırdı Voldemort'un kafası yarılmış tak diye yere düşmüştü Daren gülmekten yarılmıştı.

"Hadi herkez evlerine saat kaç oldu." dedi. Böcürt herkezi korkutmuştu.

out= İşte bu yüzden avada işlemedi ve bu böcürt idi.Çıkmam lazım

out: Ama çok büyükmüş gibi büyüler yapıyo, bide eskiden de gelip 1. sınıftayken ruh emicileri kaçırıyodu falan. yani
IN: Melodia şaşırmıştı. O demek bir böcürttü. Fakat hala titriyordu. Yavaşçca ayağa kalktı fakat yürüyecek hali yoktu. Yere düştü.

Dawn ağzı açık olduğu yerde duruyordu. Böcürt derken? Şimdi gidip salak bir böcürtün önünde mi diz çökmüştü? Hani bildiğimiz böcürt! Onu da geçersek... Dawn'ın tek dileği kimsenin yanlış anlamamış olmasıydı. Voldemort'un önünde diz çökmekte nereden çıkmıştı? Merlinin sakalı!
Sonra düşen Mel'i gördü, fakat samara o kadar şaşkındı ki kalkamıyordu yerinden.

Ron olanları şaşkınca izlemeyi sürdürdü...
samara perişan görünüyordu ona yaklaştı ve yanına eğildi

"iyimisin ?"

Angelina Voldemort'un aslında böcürt olduğunu anlayınca çok sevindi.Hatta sevinçten ağlıyordu.Sonunda bu korkunç yerden çıkacaktı ve asla bir daha buraya gelmeyi düşünmüyordu.Birden Melodia'nın yere düştüğünü gördü.Yanına doğru koştu.

"Biri bana yardım etsin...Melodia'yı da alıp buradan çıkalım..."dedi diğerlerine bakarak.

harry her şeyin farkına varmıştı.

''bir dakika Samara sen orada kal...Görmediniz mi o ölüm yiyen...seni adi..''

harrynin asası onun üzerindeydi.

Melodia yerden kalkamıyordu fakat Harry'ye izin verecek değildi. Hala çok başı dönmesine rağmen "Expelliarmus" diye bağırdı. Harry'nin asası elinden uçmuştu.

''hey sen ne yaptığını sanıyorsun...''

oldukça sinirliydi bütün hepsi ölüm yiyen olamazdılar ya...

ron kafasını çevirdi "harry neler saçmalıyosun sn" dedi ama harry çılgına dönmüş görünüyordu...
ayağa kalktı samaranın önüne geçti harry ye bakıp " sakın!" dedi "sakın böle bişey yapmaya kalkışma !"

aslında samaranın yaptıkları kafa karıştırıcıydı ama yoo olamazdı böle bişey kararlıca harry ye bakmayı sürdürdü...

Samara başını salladı Ron'a:

"İyiyim, Mel'e yardım edelim."

Derken Harry konuştu. Ölüm yiyen mi? Kendisi mi?

"Ne? Hayır! Tabii ki öyle bir şey yok!"

Birileri kendisine yardım etsin diye etrafına bakındı. Sonra güçlükle yerinden kalktı.

"Hey Mel! Sağol! Ve Harry, yanlış düşünüyorsun!"

Sonra Ron'a baktı. İşte iyi bir arkadaş daha. Yüzüne bir gülümseme yerleşti ama bu Harry'den tırsmaya başlamıştı.

Melodia ayağa kalkmaya çalıştı. Başaramadı. Harry'ye dönüp "O bir ölüm yiyen olsada bizim arkadaşımız." dedi. "Ama sen arkadaşlıktan ne anlarsın!"

Angelina Harry'nin söylediklerine anlam veremedi.Melodia'nın yanından Harry'e

"Ne yaptığının farkında mısın?O bizi kurtarmaya çalıştı...Artık uzatmayın da şu lanet olası yerden çıkalım..."dedi.

ron kıpırdamadı hâlâ samarnın önündeydi ve asası harry ye çevriliydi.. ahryy yi tanıyordu sinirleince ne yapacağı belli olmazdı onun ve samaraya bişey yapmasını istemiyordu...

''bir şey yaptığım yok ron...Şey pardon ben bir an Tomla konuştuğunda yani seni lüm yiyen sanmıştım özür dilerim...ayrıca Mel. tesüf ederim senden beklemezdim.Neden böyle bir şey dedin duygularımı incittiğinin farkındamısın...''

aslında bir sinirl ibiraz üzgündü bu yüzden hiç bir ey söylemek istemiyordu.Ama Voldemort biraz öncesanki gerçektende buradaymış gibiydi.

ron harry ye baktı aslında oda kendince haklıydı... sonuçta voldemort yüzünden ailesini kaybetmişti... ve ölüm yiyenlerden nefter etmesi doğaldı... ronald da nefret etmezmiydi onlardan...

elini harry nin omzuna koydu "sakin ol !"