Macera

out: Artık Daren neler yaparsa
In: Melodia Bağıran Baraka'ya ilk defa geliyordu. Doğrusu çok korkuyordu ama merakı korkusunu yenmişti. Kalbi küt küt atıyordu. Yerlerden garip garip sesler geliyordu. Melodia ne olur ne olmaz eline asasıyla birlikte ilerliyordu.

Misafir

dm : Dikkatli ve yavaş adımlar atıyor sessizce etrafı gözlüyorsun karanlık , sadece dolunay'ın biraz ıiığı b,vuruyor içeri kırık camdan , karanlıkta birşey hareket ediyor soğukta hafif rüzgar eserken birden karşına bir yaratık çıkıyor büyük bir tarantula hatta dev bir örümcek tek bacağı senin iki katın boyunda.Senin karşında yavaş yavaş sana geliyor.

Dawn sıkıntıdan bezmiş, ölmüş ,bitmiş yürüyordu. Canı sıkılıyordu. Hiç insan içine çıkacak hali de yoktu. Bağıran Baraka diye düşündü. Orası yalnız kalmak için ideal bir yerdi. Sakin adımları, toprağı çiğneyerek oraya doğru yol aldı. Bağıran baraka onun gözüne nedense ürkütücü görünmüyordu pek. Gök yüzünde yükselen dolunayın ışığında yürüyordu. Arada bir patikadaki taşlara tekmeler savuruyordu.

Eski, harap kapıyı açabilmek için yüklendi oraya. Yağlanması gerekliydi herhalde tutukluk yapıyordu. Kapı gıcırtılar eşliğinde açılırken içeride bir siluet gördü. Ürkmüştü ama çaktırmadı. Sesini güçlü tutmaya çabalarken:

"Ehm... Selam! Kimse var mı?"

Bir eliyle de muggle kıyafetlerinin cebinden asasını çıkardı.Gözleri şaşkınlıkla açıldı aynı anda:
"Aman Tanrım! Me- meLodia! Dikkat et!"

Hayley Melodia'yı arkasından dürtükledi;

-Melodia, napıyorsun burada . diye sesizce ona sordu...

Melodia kormuşa benziyordu. Yüzü bem beyaz kesilmiş ve elleri buz kesmişti.Hayley kuzenin elinden tuttu ve "Benim Hayley." dedi...

Angelina da Bağıran Baraka'ya ilk kez geliyordu.İçerisi çok karanlıktı.Ne yapacağını bilmiyordu aslında.Bastığı tahtalar gıcırdıyordu.Neyse ki yalnız değildi.Melodia'ya döndü.

"Sence de biraz korkunç değil mi?Yoksa ben mi çok korkağım..."dedi.

Misafir

out = Dibinde dev örümcek sen sohbete dalıyon iyi az sonr ayesin sizi Very Happy

Ron dolunaylı bir gecede yavaş ve büyük adımlarla hogsmade dedolaşıor cansıkıntısını gidermek için yapacak bişeyler düşünüyordu...
önüne bakmadan yürürken birden kendini bağıran barakanın önünde buldu...
İçinde biyerlerde bişey onu içeri girmeye zorluyordu... Biyandan da içerden geln seslerden tırmıştı sanki...

"ron hadi oğlum ne olabilirki" dedi kendi kendine...

bir adım daha yaklaşırken barakaya camdan dev bir şekil gördü.. dev bir örümcek...
hiç bişey düşünmeden içeri daldı...

dawn da oradaydı angalinada ve daha bir çok kişi vardı içerde...

"A - aman tanrım melodia karşın o o senin tam karşında !"

Melodia karşısından ona doğrugelen örümceği gördü. Korkuyla çığlık attı ve "Rictusempra" diye bağırdı. Gerilemişti fakat hala orda ayaktaydı. O an o kadar korkmuştu ki ona bir şeyler söyleyenleri duymamıştı bile.

Misafir

Dm : Örümceye birşey olmamıştı o sırada yön değiştirmiş Ronald'ı hedeflemişti ama örümcekte bir değişilklik olmamıştı diğerlerine hiç bakmıyor direk ellerini Ronald'a doğru sallıyordu bir tanesicüppesini yırtmıştı ve bir kere daha ağzından yeşil sıvı fışkırdı havada Ronald'a doğru gidiyordu.

Melodia Ron'a doğru giden örümceği gördü. Evet kendisi kurtuşmuştu ama Ronald tehlikedeydi. "Ronalddd!!!" diye bağırdı.

Ron "biri bişeyler yapar umarım" diye düşünmeyi bırakıp kendisi bişeyler yapmaya karar verdi...
Asasını doğrultup

" ARANİA EXUMAİ ! " diye böördü

Yaptığı büyü örümcek kovucu büyüydü... "umarım işe yarar" diye düşündü ron "umarım işe yarar..."

Dawn bir an yeni gelene baktı. Ronald... Bir dakika hiç bir örümcek arkadaşına saldıramazdı. Ne kadar kıllı, büyük ve gözü dönmüş olsada ama yapabileceği bir şey yoktu ki! Deneyebileceği bir büyü düşündü ama aklına gelmiyordu. Asasını gelişi güzel salladı belki bir büyü çıkar diye ama nafile.Ron bir büyü yollamıştı. Sonunda Dawn'da haykırdı:

"Expeliarmus!"

Bir an afaladı. Şimdi ne alakaydı bu büyü. Saçmalık... Asasız bırakma büyüsü koca örümceğe ne yapacaktı. Sonra uzakta yalnız başına duran kırık bir sandalye gördü. Hemen oraya koşup sandalyeyi eline aldı ve olanca gücüyle fırlattı. Sandalye örümceğe büyüden daha fazla etki yapmış gibiydi.

Melodia Ronald'ın yaptığı büyünün ne kadar etkili olacağını bilmiyordu. Yardım etmek istiyordu. "Incarcerous" diye bağırdı. Kalın ipler örümceği sarmıştı. "Ronalddd!! onu ne kadar tutacağına emin değilim. Kaçalım." diye bağırdı herkese ve koşmaya başladı.

Misafir

out = İnsan üzerine gelen yeşil şeyden kurtulur Ronald üzgünüm .

dm = Dev örümceğin gönderdiği yeşil sıvı Ronald'ın bacağına gelmişti ayakkabı erimeye başlamıştı ayağını salladığında sıvının yarısından çoğu yere döküldü ancak kalan birazı ayağını yakmaya yetmişti öldürecek kadar olmasada yüksek derecede acı gelmişti Ronald'ın gönderdiği büyü örümceğe gelmiş sadece biraz sarsmıştı.Diğer büyüler örümcekte işe yaramamıştı.

Angelina bir süre onları izledi.Korkmuştu doğrusu...Başına ilk defa böyle birşey geliyordu.

"Yardım etsene aptal..."dedi kendi kendine içinden.

Sonra asasını kocaman iğrenç örümceğe doğru yöneltip,

"Evarta Startim"diye haykırdı.Yaptığı büyünün işe yaraması şu a istediği tek şeydi.

Melodia Ronal'ın çığlıkları duymuş, koşmayı bırakmıştı. Hemen geri döndü. Örümcek hala ordaydı fakat arkadaşını kurtarmak zorundaydı. İpler de kopmuştu. Ne yapması gerektiğini bilmiyordu. Sadece Ronal'ı ayağa kaldırmaya çalışıyordu.

"Haklısınn !" diye böördü ron melodia ya
kapıya en uzak samaraydı "samaraaa !!! çabuk ol !! çabuukk !"

bi yandanda ayağına yapışan sıvıdan kurtulmak istiyordu "Arghh" diye bağırdı istemeden yanarcasına acıyordu ayağı... Eğilip ayakkabı bağcıklarını açmaya koyuldu.. ayakkabıyı ayağından fırlattı ve

"Conjunctivitis !!" diye bördü birkez daha...

örümceğin görüşünü engelleyip zaman kazanmak istiyordu...

Örümcek baya kızmış olmalıydı. Hiç değilse Dawn öyle düşünüyordu. Ne yapacağını bilmez halde eline bir sandalye daha geçti ve tekrar olanca gücüyle fırlattı. Eh şimdi masayı fırlatamazdı. Sandalyelerde tükenmişti. Ron'un yaptığı büyüyü bir hatırlasaydı kendide denerdi. Hafızasında kalan büyüyü haykırdı:

"A- AR-ANİA EXUMAİ"

Kapıya doğru koşmak için öne atıldı.

Misafir

dm : Asanın ucundan hiç birşey çıkmamıştı örümcek hayla Ronald'a bakıyordu sonra kafasını çevirdi sanki ilk defa diğerlerini görüyormuş gibi Samara'ya baktı sonra kayboldu ortalıktan kayboldu ne sağa ne sola gitmişti hiç biryerde yoktu ki pencere kapandı siyah bir şey ile kaplandı kapı kapandı heryer karanlıklaşmıştı simsiyah bir zindana dönmüştü.

Melodia Ronald'ın yaptığı büyüyü gördü. Diğerlerine "Çabuk, hadi sizde!!" diye bağırdı. En arkada kalmaya niyetliydi.

Misafir

out= Ron ayakkabını eritip bacağına geldiğini yazdım artık çıkarman birşey değiştirmez. Ve kapı diye birşey kalmadı çıkmaya çalışmayın.

etrafın zifiri karanlık olması üzerine ron asasını kaldırdı

"lumos" bu pek yeterli değildi " lumos maxima" şimdi olmuştu işte...

ayağındaki acıyı unutmaya çalışıp etrafa bakındı "herkes iyimi ?"

Melodia artık dayanamamış, o da koşmaya başlamıştı. Ronald ve Samara'yı takip etmişti. Ronald'ın sorusuna "1. sınıflar geride kaldı. Onları bekledim fakat hareket etmediler." dedi. Hızlı hızlı soluk alıp veriyordu. "Ayağın!!" dedi şok olmuş bi şekilde.

Misafir

out= nereye koşuyorsun sen yhaa.

Angelina ışığın geldiği yöne doğru baktı.Ronald'ın asasından çıktığı farketti.Sonra Ronald'a dönüp,

"Biz iyiyiz de senin ayağın pek iyi görünmüyor...Çok acıyor mu?"dedi.

Angelina korkmuş görünüyordu.