Dakota Lily Armstrong o--->Örnek Rp

Ilık bir yaz günü havası, sahte meltemlerden birinin arkasına bürünmüş, güneşin batmasıyla beraber daha çok yüzünü göstermeye başlamıştı.Rachel, malikanelerinde güvende olduğu hissini doya doya yaşadığı odasında oturuyordu.Bir iki saat kadar test çözdükten sonra pence pervazına oturark, ağaç yapraklarının, rüzgara uyumlu ritimle giden dansını izlemeye başladı.Babasını düşünüyordu.Çünkü babası birkaç gün önce bakanlığa düzenlenen ölüm yiyen baskını için savaşmaya gitmiş, hala dönmemişti.Rachle'ı korkutan da asıl buydu.''Ya ona zarar verirlerse?''

Birden zil çaldığını duyarak hemen aşağı koşturdu.Kapıdaki kişinin babası olması umuduyla sevinçle kapıyı açtı.Fakat gelenin dayısı George olduğunu görmesiyle, yüzündeki sevinç su damlası gibi kayıp gitti.

''Hey Rach tatlım söylesene annen nerede?'' genç adam içeri geçerken yüzünde solgun ve mutsuz bir ifade vardı.Salona geçip kardeşinin yanına oturdu.

''George, tatlım buraya seni hangi rüzgar attı bakalım, çabuk söyle.'' Rachel'ın annesi kardeşine sımsıkı sarıldı ve kızına yanına oturmasını işaret etti.

''George dayı, kötü birşey mi oldu?'' nedne böyle birşey sorduğunu bilemiyordu.Ama çok garip hissediyordu, sanki hiç mutlu olamayacak gibiydi.

''Bak Erica tatlım...'' diye söze başlado George dayı ''Bill ve... Bill ölüm yiyen saldırısında ağır yaralanmıştı ve...-''

''Ne?'' diye atladı Erica hemen.''Peki bunu neden bana daha önce söylemediniz? Lanet olsun, peki şmdi durumu nasıl?''

''Erica, tatlım öncelikle sakin ol-''

''Sakin mi?'' sesi Rachel'ın kulaklarını delmeye başlamıştı.''Sevgili kocam Bill bakanlıkta ölüm yiyen saldırı için savaşa çağırılıyor,üç gün ondan haber alamıyoruz ve sen şimdi bana onun yaralanmış olduğunu-''

''Erica, Bill'i kaybettik, o öldü.'' ortalık oldukça gergindi.Rachel'ın gözleri fal taşı gibi açılmış durumdaydı.

''Ne demek yani bu? Şimdi babam öldü mü?'' Rachel'ın gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı.Tıpkı onun gibi ağlayan, yere çkömüş annesinin yanına gidip beline sarıldı.George dayı ise bunu söylediğine pişman olmuşa benziyordu.

İki kişinin yalvarışlarına göklerde karşılık veriyordu.Ağlayan sadece onlar değildi anlaşılan.Bulutlar bile çok üzülmüştü, yağmuş bütün şiddetini göstermeye başlamıştı.

Misafir

Güzel rp betimlemeler ve uzunlupu hoş renklerde gayet iyi .
bir anlamadığım konu var

"Bir iki saat kadar test çözdükten ..." demişsin sen büyücüsün hiç test çözeceğini sanmıyorum onun yerine "Asasıyla birkaç büyü denerken..." Diyebilirsin. Neyse ders almıyacaksın.

Misafir

Bazı yerlerde anlatım bozukluğu olmuş.Ama içeriği güzel.Renklendirmeye uymuşsun.Şimdilik ders yok.Ama rplerini bekliyorum.Buraya yazabilirsin.

Yağmur henüz yeni dinmişti, fakat hala etrafta ün salan nem varlığını korumaktaydı.Gökkuşağı, gölün biraz ilerisinden çok güzel görünüyordu.Rachel ise gölde oturduğu, ödevsiz, boş dakikalarının tadını çıkartıyordu.Yayılarak yaslanmış olduğu, yaşlanmş ve yaprakları bir bir intihar eden söğüt ağacına bakıyor bir yandan da şiir defterine birşeyler karalıyordu.

''Neden hep yanlızım?'' diye sordu kendi kendine.Hep derslerine gömülür, boş vakitlerini göl kenarında geçirirdi.Bu yüzden fazla arkadaş edinecek zaman bulamamıştı.Ödevleriyle o kadar megul olmuştu ki bu sıralar, çıktığı yakışıklı genç olan Michael'ı ihmal ediyordu.

Bir süre oturup, gökkuşağı manzarasını izledikten sonra ayağa kalkıp erkasını döndü.Niyeti ilerideki çimleirn üzerinde oturup şiir yazmaktı.Fakat kendini Michael ile tam çıkartamadığı bir kızı öpüştüğüne bakarken buluvermişti.Sanki o an kızı öldürmek istyordu.Git gide kalbinin daralmaya başladığını hissetmek onu öldürüyordu.Başından aşağı dökülen kaynar sular canını yakmaya başlamıştı.Onlara farkettirmeden göl kenarına doğru koştu.

Hiçbirşey düşünemiyordu o an.Tam anlamıyla kan beynine sıçramıştı.Göle büyük büyük taşlar fırlatmakla yetindi bir süre.''Bir daha aşık olmak istemiyorum.'' diye söylendi kendi kendine.Yerindden kalktığı gibi kendini en güvende hissettiği yere koştu,Hogwarts'a

Misafir

Aferin canım...Güzel yazmışsın...Bu rplerini sadece buraya yazma.Başkalarıyla rp yaparkende bu kadar güzel yaz.

Ben rplerimi birazdaha geliştirmek istiyorum.Çünkü pek güzel yapamıyorum.Bu yzdne sık sık yazacağım.

Örnek Rp: Güneşin, kara bulutlardan kurtulup yüzünü nihayet göstermeye başlamış olduğu bir sonbahar sabahıydı.Annesinin onu sıcacık yatağından kaldırması her ne kadar sinirini bozmuş olsa da Dakota, üstünü değiştirmeye çalışıyordu.Birden kapı açıldı ve içeri annesi girdi.

''Daha giyinmedin mi? Dakota, sen beni öldüreceksin.'' kızına sert sert bakan genç kadın elinde kaşıkla odaya kadar gelmişti.Belli ki kahvaltı hazrdı.

''Anne... neden kapıyı çalmayı denemiyorsun?'' üzerine beyaz bir t-shirt geçiren Dakota, saçlarını gelişigüzel toplarken devam etti.''Kahvaltı hazır mı anne?''

''Evet hazır küçük hanım.'' hala sinirli gözüken genç kadın devam etti,''Şu işe bak, bana yardım etmen gerekirken- Ayrıca neden bu oda savaştan çıkmış gibi dağınık?''

''Bende seni çok seviyorum anne.'' Dakota kıkırdayarak aşağı inerken, hayal meyal annesinin, onun arkasından bağırıp çağırdığını duymuştu.Yine her zamanki gibi babası, elindne düşürmediği gelecek postasını okurken, sıcacık çayını yudumluyordu.

''Günaydın tatlım.'' dedi genç adam gazeteyi yavaşça indirirken.''Anen nerede?''

Dakota babasına sarılırken cevapladı.''Savaş alanını düzeltiyor.'' gülmemek için kendini zor tutuyordu.Bir an gözü gelecek postasındaki bir habere takıldı.''Baba, bu aptal gazetede ne buluyorsu hiç anlamıyorum...''

''Şu işe bak...'' deid şaşırmış görünen genç adam.''Gören de sana hiç aile terbiyesi vermediğimizi sanır...''

Aile yemeği boyunca, ne savaş alanı, ne de aptal gazete hiç konuşulmamıştı.

.............................................................................

Wisthwooth kasabasının neredeyse her tarafı çiçek doluydu.Dakota sokakta kollarını kavuşturmuş yürürken, tanıdığı ama çıakrtamadığı bir erkek çocuğunu görmüştü.Yanına doğru yaklaşırken, içindeki endişe kalbini daha da çok daraltmaya başaldı.''Merhaba... sizi tanıyor muyum?''

Sert siması birden gülümseyen melek şeklini aldı.''Hayır sanmıyorum, buraya yeni taşındık.Ben Anthony James Bradwood.'' elini Dakota'ya doğru uzatırken yüzünde anlaşılmaz bir ifade vardı.

''Merhaba, ben de Dakota... Dakota Lily Armstrong.'' çocuğun elini sıkarken birilerinin kalbinden birkaç parça kopardığını hissetmişti.''Dakota zor geliyorsa Lily'de diyebilirsin.''

Derken uzun saçları rüzgarda dalgalanan, gözleriyle etrafa ışık saçan güzeller güzeli bir kız gelip elini Anthony'nin omzuna attı.''Hayatım, heryerde seni aradım, demek burdasın.''

Dakota'nın yüz şekli ani geçiş yaparken, içinde o kızı öldürme arzusunun nasıl alevlendiğini hissediyordu.Hep beğendiği kişilerin geri zekalı budala sevgilileri çıkıyor, bu onu deli ediyordu.Kızın suratın yumruk atmamak için kendine hakim olmaya çalışırken konuşmaya devam etti.Sanki kız yokmuş gibi yapmaya çalışıyordu.''Biryerlere gidelim mi? Ne dersiniz?''

''Üzgünüm canım, ama Anthony ve ben sinemaya-''

''Sana fikrini sorduğumu hatırlamıyorum.'' ölümcük bakışları daha da derinleşirken eve gitmesi gerektiğini düşünmeye başlamıştı.

''Hadi Anthony, zamanımızı beş para etmez bir kıza harcayamayız.''

''Seni sürtük...'' Dakota kızın suratına bir yumruk geçirirken ne yaptığının yeni yeni farkına varmıştı.Kız gözünü açamazken, Dakota gülmemeye çalışarak oradan uzaklaştı.Tek söylediği şey ''O bunu HAKETTİ!!!'' lafı oldu.

Misafir

Gayet güzel ama sü**** kelimesi orda iyi gitmemiş

Rplerin iyiye gidiyor.Aferin...

Bir tane daha yazdım.Aşk konulu birşeyler yazmak hoşuma gidiyor, aşk acısı çekici bana kalırsa
-------------------------------------------------------------------
Hava bulutluydu.Güneş, dünyaya küsmüş olsa gerek son birkaç gündür kara bulutların arkasına gizleniyordu.Bahçesiyle herkesi büyüleyen malikanenin içinde neler yaşandığından kimsecikleirn haberi yoktu.

Holün ortasında duran genç adam, elindeki bavulu sertçe yere bıraktı.Başını yana çevirdi ve bir süre bahçede, rüzgarda dans eden ağaçlara bakmayı seçti.-Ki bunu mecburen yapmıştı-

''Sana son kez söylüyorum, Chris... Gidersne bir daha asla geri dönemezsin...'' sesi kesik kesik çıkan, turuncu saçları mavi gözleirne ayrı bir anlam katmış olan genç kadın, kapının önünde bir şerit gibi dikilmiş ve kollarını anlamsızca iki yana doğru açmıştı.

''Sen de biliyorsun Dakota,'' diye isyan etti adam, bakışlarını kızın gözündne kaçırmaya çalışarak.''Gitmek zorunda olduğumu sen de çok iyi biliyorsun.'' kararsız görünen genç, bavulunu tekrar eline aldı.''Lütfen kapının önündne çekil!''

''Hayır,'' dedi çırpınırcasına Dakota.Hayır bunu yapamazdı.Yıllarını verdiği aşkını saçma bir nedenden dolayı kaybedemezdi.Susutu bir an, bakışları daha da anlamsızlaşıyordu adeta.Belki de ilk defa ağlamak istiyordu ama lanet olası kader buna bile izin vermiyordu.''Seni sadece bu kapıdan değil, derinleirnde yaşıyor olduğun kalbimden de silip atarım Chris... biliyorsun... değil mi?'' sesi daha da çağresizleşirken, kalbi daha da fazla parçalanıyordu.

''Üzgünüm... Dakota, gerçekten çok üzgünüm... ama gitmek zorundayım, lütfen anla beni...'' acı çekermişcesine çıkan sesinden belliydi gitmek istemediği genç adamın.Ama bunu yapmak zorunda olduğunu çok iyi biliyordu.

''Pekala,'' dedi çağresizce, sadece kalbinin acısını hissedebiliyordu o anda.''Defol git! Birdaha da sakın dönme!'' hışımla odaya doğru koşturdu ve kapıyı kıracakmış gibi çarptı.Kendini koltuğa atarken, hayal meyal kapının açıldığını duymuştu.Uzun bir süre içeride bekledikten sonra, belki bir umut, belki gitmemiştir edasıyla, yavaşça kapıyı açtı.Ama görebildiği tek şey boş duvarlardı.

Yere çöktü birden, sanki artık hiç gücü kalmamış gibi hissediyordu.Kalbi çok acıyordu... Sanki biri onu paramparça etmişti.Ve Dakota, yıllardır yapmadığı birşeyi yapıyordu o anda... ağlıyordu... gözünden gelen iki damla yaş bile onun acısını anlatmaya yetmeyecekti...

OuT:Bu ''Chris'' adlı şahsiyet, tamamen kendi uydurma karakterimdir.Sitede Chris falan varsa, ona yapmadım yanee

Peki bu rp nasıl olmuş_?

Biz de bir şeyler yazabiliyor muyuz

Çok güzel oluyor bana kalırsa da... Abi okurken kahroluyorum Yanlış anlama konu açısından dedim... (Bana kalırsa bu cevheri fan fic. yazarakta değerlendir ]

Samara Dawn Armstrong demiş ki:: Biz de bir şeyler yazabiliyor muyuz

Çok güzel oluyor bana kalırsa da... Abi okurken kahroluyorum Yanlış anlama konu açısından dedim... (Bana kalırsa bu cevheri fan fic. yazarakta değerlendir ]

Handem, bunu senden duymak süper bişiy.Ben fan fic. yasıom zaten. Neyse senin kadar olmasa da yaptım bişeyler.

Flood için üzgünüm ama Prof. Hazal veya Prof. Daren,,,,,,,, yaptığım rp sizce nasıl_?

Misafir

Çok güzell . Rp çok güzel betimleme gerekmediğini düşünüyorum ama betimlemede yapsan iyi olur mesela ben örnek rplerde rp'nin başında odanın betimlemesini sonra konuşmaları yani her gittiğin ortamında betimlemesini yaparsan dahada güzelleşir. Wink

çoq güzel! birnciyi ce sonuncuyu okudum gerçi ama olsn ikiside gayet güzeldi eline sağlık bu arada fanfic yazıomuşsun okumak isterim...

Ronald Weasley demiş ki:: çoq güzel! birnciyi ce sonuncuyu okudum gerçi ama olsn ikiside gayet güzeldi eline sağlık bu arada fanfic yazıomuşsun okumak isterim...

Sağol abi yha, senin kadar olmasa da yaptım işte bişiyler Bu arada evet fanfic yazıyorum, sen iste yeterki okuturum bn sana Ama daha çok Ron Hermione ya da Harry Ginny çiftinin ağırlığı var

Misafir

FanFic rp gibi birşey mi?

Prof.Daren Grace demiş ki:: FanFic rp gibi birşey mi?

istersen yazdığım bir fanfici buraya koyabilirim sadece bir bölümünü Örnek olsun diye

Misafir

1.Bölüm/KötÜ BiR GüN

''Hey... bak Hermione şu geri zekalı,aptal kedini benden uzak tut!''

Genç adamın sesi kovuğun her bir metrekaresinde yankılanıyordu.Elinde tutuğu ıslak bir t-shirtü, karşısında duran kızan göz hizzasına doğru getirdi.

''Tanrım, lanet olsun bunu daha yeni almıştım.''

İğrenmiş yüz ifadesi, kızgın ifadesinden daha da bir korkunç ifade vermişti sanki yüzüne.Kendi kendine çok sert çıktığını düşünmüştü.Fakat haklı olduğu konusunda da diretiyordu.

''Croockshanks bir kedi Ronald.Senin aptal t-shirtünün üzerine işemesi çok doğal.Çünkü evinizde bir kedi kumu yok.Üstelik o aptal değil.''

Genç kadın ellerini beline koymuş, sorgular ve bir o kadar da sinirli bir ifadeyle ona uzatılmış olan t-shirte baktı.Oysa ki Ron'un onunla daha farklı şeyler konuşacağını hayal ediyordu.Buraya saçma sapan bir neden yüzündne kavga etmeye gelmemişti.

''Ne dedin sen, kedi kumu mu? Bir de o aptal tüy yumağına kedi kumu mu alayım? Kusura bakma Hermione, değerli galleonlarımı senin kudurmuş kedine kedi kumu almakla harcayamam.''

Yüzünde koskocaman alay ifadesi oluşuvermişti birden.Elinde tuttuğu t-shirtü buruşturup kenara attı.Daha sonra tekrar Hermione'nin alınmış bakışlarına, kendi bakışlarıyla karşılık vermeye açlıştı.

''Biliyor musun Ron, kedim senin hiç yapmadığın birşeyi yapıyor... en azından beni dinliyor ve bana saygı gösteriyor.Ama sen hep beni kırıp incitiyorsun.Bana değer vermiyorsun, ama değer veren biri çıktığı zaman da kıskanıyorsun-''

Gerisini getirememişti.Sanki boğazında birşeyler düğümleniyordu ve konuşamıyordu.Islanmış olan gözleri, kırgınlıkla Ron'a bakıyordu.Bir süre karşısında dikildikten sonra hışımla Ginny'nin odasına doğru yürümeye başladı.Ron ise şaşkın şaşkın bakınmakla yetinmişti.

GÎNNY'NİN ODASI

''Tanrım! Bazen çekilmez oluyor.''

Hermione, kitabına ağır bir şekilde gömülmüş olan Ginny'nin yanın pat diye kendini atıvermişti.Genç kız, sanki olanları izşemişcesine sakin ve ifadeszdi.

''Dur tahmin edeyim, yine senin şu kedin yüzünden kavga ettiniz ve sen sinirlenim çekip geldin, Ron ise kalakaldı.Yanlıyor muyum?''

Ginny gayet sakin görünüyordu ve gülümsemeye devam ediyordu.Okuyor olduğu kitabı kenara koyarak Hermione'ya bakmayı sürdürdü.

''Artık bu kavgalardan bıktım.O küçücük bir kedi ve-''

Kendini çok gergin hissediyordu ve konuşamıyordu bile.Hala gözlerindeki yaşlar kurumamış duruyordu.Belki dışarıdan sinirli görünüyordu, fakat kalbi paramparça olmuştu ve bunu kimse bilmiyordu.Ron'dan ona daha farklı davranmasını bekliyordu ama Ron gitgide bu hayali suya düşürüyordu.

''Hadi gel aşağı inelim.Zaten birazdan annem çağırır.Bu arada Harry nerede onu hiç göremedim bu sabah.''

Adını anmak bile kalbinin yerinden çıkacakmış gibi atmasına neden olurken, onu karşısında onu sadece arkadaşcasına seviyormuş gibi davranmak çok zoruna gidiyordu Ginny'nin.Ama o soğukkanlı ve dayanıklı bir kızdı.Hiçbir zaman bunu belli etmeyecki ve demezdi de zaten.Hermione ile birlikte aşağı inmek için ayaklandılar.

KAHVALTI

''Baksana Hermione geç kalmışız.İlk defa Ron'dan sonra oturuyoruz.Her zaman en son o oturu ve en çok yemeği de o yerdi.''

Ginny'nin Ron ile dalga geçmesi Fred ve George arasınad alay konusu olmuşa benziyordu.Hermione ise hiç pas vermeden masaya geçti.

''Seni hiç göremedim Harry, nerelerdeydin?''

Hermione karşısında oturan Ron'a bakmamaya çalışarak, onun yanındaki Harry'e bakışalrını yöneltti.

''Şey... beni boşver de sabahleyin burada otururken Ron ile kavga ettiğinizi duydum.Sanırım konu Croockshanks'in Ron'un yeni t-shirtine işemesi gibi saçma bir nedendi.''

Fred ve George kahkahayı basınca Mrs Weasley onlara dik dik baktı.Bu durum sadece onu değil Ron ve Hermione'nin de hoşuna pek gitmişe benzemiyordu.

''Kapayın çenenizi de yemeğinizi yeyin.Ron sen de biraz derli toplu osla iyi olur.O yeni t-shirtü geçen gün kapının arkasına, birçok çorap koleksyonu yaptığın yere atılmışken buldum.Ayrıca o çorap koleksiyonuna da el koymak zorunda kaldım.''

Ron rezil olmanın verdiği utanç ile yerin dibine girmişti.Suratı domates tarlasına dönenRon masadan kalkıp koltuklardan birine büzülürken, Harry başının çok ağrıdığını söyleyerek yukarı çıkmıştı.Hermione ise Mrs Weasley'e sofra toparlamada yardım ediyordu.

''Ginny tatlım, dolapta xi-feng iksiri var.Neden onu Harry'e götürmüyorsun, baş ağrısına çok iyi gelir.''

Mrs Weasley, gülümseyerek gözleriyle ilerideki tel dolabı işaret etti.Ama Ron Ginny'den önce ayaklanarak hemen atıldı.

''İksiri ben götürürüm anne.Ginny kız ve onun gitmesi-''

''Sen sus ve yerine otur Ron.En son Mary halana karın ağrısını geçiren iksir vermeni söylediğimde, kadıncağıza mavi sivilce iksiri verdiğin günleri unutmadım.''

Fred ve George tekrar kahkahalara boğulurken, Ron'da Hermione gibi bir köşede sessizce durmayı seçti.Ginny ise elinde iksirle çoktan odanın yolunu tutmuştu bile...

RON'UN ODASI

''Lanet olsun! Bu akadar geç yatmamalıydım.''

Kendi kendine söylenip duruyordu Harry.Yattığı yerden söylenip duruyordu ki kapının çalınması onun irkilmesine sebep olmuştu.Hemen kalkıp ''Girin'' diye yanıtladı.İçeri girenin Ginny olduğunu görünce çok şaşırmıştı.Ron'un kafasına taş düştüğü vaya biryere gittiği şüpheleri canlanmıştı içinde.Tek başına Ginny'i Harry'nin yanına asla yollamazdı.Gözü bir an genç kızın elindeki yeşil şişeye takıldı.Ginny ona doğru yaklaştı ve yanına oturdu.

''Bunu annem gönderdi.Baş ağrısına iyi geldiğini de ekledi.''

Ona dikilmiş olan zümrüt yeşili gözler, çileden çıkartıyordu onu.Gözlerine baktıkça ona sahip olabilme arzusu alevleniveriyordu içinde.Yıllardır hayalini yaşadığı,ilk ve tek sevdiği genç adam karşısında duruyordu.Üstelik başbaşalardı ve bu durum Ginny'nin normal davranma sınırlarını zorluyordu.

''Teşekkür ederim Ginny.''

Kızın elinden şişeyi alırken istemeden de olsa eli onun sıcacık ellerine değivermişti.Garip ve alışılmadık bir durumdu bu Harry için.İksiri yudumlarken aklı başka yerlere gitmişti.Yıllardır kardeşi ve arkadaşı olarak bildiği Ginny ile ilk defa bu kadar yanlız ve sessiz kalmışlardı.Ve istemeden de olsa Harry onun elini tutmuştu.Onun içine garip bir ürperti vermişti bu.

''Bak ne diyorum, akşam Ron,sen,ben ve Hermione satranç oynayalım mı?''

Bunu o anda söyleyecek birşey bulamadığı için söyleyivermişti.Aklına hiçbirşey gelmiyordu, konuşamıyordu bile doğru düzgün.Ne olmuştu Ginny'e böyle? O dayanıklı,soğukkanlı ve sert Ginny gitmişti.Harry'nin elinin onun eline değmesi olmayan düşüncelerini de beraberinde alıp götürmüştü.

''Şey... zaten hep Ron yeniyor.Onu boşver de, Dean ve Sen, nasıl gidiyor?''

Birden kendi kendine alakasız sorular sorduğunu düşünmeye başlamıştı.''Dean de nereden çıktı şimdi.'' diye sordu kendi kendine.Neden böylesine alakasız ve saçma birşey sormuştu ki?

''İyi gidi... neyse ben artık gideyim.Umarım iyi olursun.''

Ginny yavaşça kapıya doğru yöneldi.Harry ise o çıkmadan hemen onu kolundan tutarak kendine doğru çevirdi.

''Bir sorun mu var Harry''

Bunu sorabilmişti ancak.O kadar yakındı ki mesafe.

''Hayır, sadece iksir şişesini almamış-''

Ama Harry sözünü tamamlayamamıştı.Çünkü birden.....................................................

OfFf tamam çok iğrenç oldu ama bu çifti sewiom yhaa

Hp FanFici yani Harry Potter hayran hikayesi oluyor.Bira zuzun gibi ama, zaten güsel de değil

Dakota Lily Armstrong demiş ki:

Ronald Weasley demiş ki:: çoq güzel! birnciyi ce sonuncuyu okudum gerçi ama olsn ikiside gayet güzeldi eline sağlık bu arada fanfic yazıomuşsun okumak isterim...

Sağol abi yha, senin kadar olmasa da yaptım işte bişiyler Bu arada evet fanfic yazıyorum, sen iste yeterki okuturum bn sana Ama daha çok Ron Hermione ya da Harry Ginny çiftinin ağırlığı var

saol yha! okadar ii yazdıımı düşünmüorumaslında ama snden bunları duymak bni mutlu ediyor...
sende gayet güzel yazıyorsun bence...

Olsun bnde r/hr ciyim zatn! xP :D:D

Ronald Weasley demiş ki:

Dakota Lily Armstrong demiş ki:

Ronald Weasley demiş ki:: çoq güzel! birnciyi ce sonuncuyu okudum gerçi ama olsn ikiside gayet güzeldi eline sağlık bu arada fanfic yazıomuşsun okumak isterim...

Sağol abi yha, senin kadar olmasa da yaptım işte bişiyler Bu arada evet fanfic yazıyorum, sen iste yeterki okuturum bn sana Ama daha çok Ron Hermione ya da Harry Ginny çiftinin ağırlığı var

saol yha! okadar ii yazdıımı düşünmüorumaslında ama snden bunları duymak bni mutlu ediyor...
sende gayet güzel yazıyorsun bence...

Olsun bnde r/hr ciyim zatn! xP :D:D

Ne demek güsel yazdığımı düşünmüyorum? Seni Samara'nın vurucu sopasıyla kovalarım böyle dersen birdaha Abi daha ne istiyosun, çok güsel yasıyosun benche.Duyguları falan süper oluo bana kalırsa.Duymiim bidaha güsel olduğunu düşünmüyom diye. Bu arada r/hr komik ve heycanlı oluyo

ürktüm!

bencede yha! ron başlıbaşına komik zaten

Evet, onda doğal bi komiklik var zaten,,,,,, aynı sen gibi

Çünkü birden......... NE? Ya siz yazarlar... Hep böyle yapıyorsunuz Şimdi orda 50 farklı alternatif sunulabilir... Merak ettim ya

Süper ve hatta ötesi olmuş O çifti bende seviyorum Aslında Dramione de seviyorum Bir ara aşmış olarak ingilizce f/hr okuyordum... Tabii 10 kelimeden üçünü anlayınca biraz saçma oluyordu Çok güzel yazmışın be

Samara Dawn Armstrong demiş ki:: Çünkü birden......... NE? Ya siz yazarlar... Hep böyle yapıyorsunuz Şimdi orda 50 farklı alternatif sunulabilir... Merak ettim ya

Süper ve hatta ötesi olmuş O çifti bende seviyorum Aslında Dramione de seviyorum Bir ara aşmış olarak ingilizce f/hr okuyordum... Tabii 10 kelimeden üçünü anlayınca biraz saçma oluyordu Çok güzel yazmışın be

Evet, Dramione bende seviyorum Sağol Handem, beğenmene çok sevindim canım.

» ...:::Dakota Lily Armstrong:::...
» Dakota Lily Armstrong