Göl Kenarında

Ned'in arkasından giderek omzuna dokundu."Kızmadın ya, biliyorsun ki bu aralar çok yoruluyorum.Birde 3 gün önceki olay var..."

out= Ben daha gitmemiştimki neyse

Ned biraz yavaşlayıp "Hayır proffesör tabiki kızmadım , sadece aklımda bir muziplik var." diyerek gülümsedi ardından aniden çantasını açıp içini kurcalamaya başladı ve bir asa bulup çıkardı Ardından bir "ohh" çekerek devam etti çantasından çıkardığı asayı ucuyla tutuyordu.

"Acaba ne düşünüyorsun?"

"Önemli bir şey değil." dedi sonrada asayı tuttuğu elini proffesöre çarptırdı ve asa yere düştü."Pek ilgileneceğinizi sanmıyorum." dedi daha yerden asayı almamıştı.

Profesör eğilip asayı alırken bir şey oldu ve bayıldı.Yine 3 gün önceki gibi kafasını yere vurmuştu düşerken, kanlar akıyordu.Rüyası kabuslarla dolmuş ve terlemye başlamıştı.

Ned hemen cebinden mendil çıkartarak Proffesörün yarasının kanını durdurmaya çalışıyor ama kendisinin yaptığı bir şey olmadığını anlamıştı vede ne yapması gerektiğini bilmiyordu acaba bir şey olmuşmuydu . Diğer eliyle proffesörün yüzünü siliyodu.

Hazalın gözleri açıldı.Sanki bir haftadır uyuyor gibi gibi hissetti.Başucunda Ned'i gördü.Kalktı.Ne olduğunu hala bilmiyordu.Ned'in elindeki mendildeki kanı gördü. Yine aynı yerdi yarası.Ne'in elindeki mendili alacakken bacakları artık onu taşımıyordu düşücekken Ned'e tutundu.Fakat onuda düşürmüştü.

Ned yapıştığı yerde daha çok Proffesörü tutmaya çalışıyordu "Oturun ,oturun." diyordu ve Proffesörü tutarken oturması için yardım etmeye çalışıyordu.

"Ne oluyor bana..." Beni odama kadar götürür müsün Ned?" diyerek koluna girdi.Ona dayanıyordu.

Ned tüm gücüyle Proffesörü tutuyordu yerden numaralı asayı alıp beline takarken "Tabiki ." dedi ve yürümeye başladı yürükende ne olduğunu anlatıyordu "ben asayı yere düşürürmüş gibi yaptım ve sizde o asayı almayı denediniz asa şaka asasıydı normal tutulunca fare ye dönüşüyordu ancak siz tutunca direk yere düştünüz." demişti arada bir soluklanıyordu.

Profesör Hazal Kaya sıkıntıdan patlıyordu.Can sıkıntısıyla gölün kenarına geldi.Oturdu.Ve derin bir nefes aldı.

"Önemli değil canım.Dün gerçekten zor bir gündü." dedi Profesör dün yaşananları hatırlayarak.

Ned ortalıklarda koşuşturuyor Proffesörü arıyordu aramaktan bıkmış gölün kenarına gelmişti belki burada bulabilirdi sonunda Prof.Hazal'ı gördü ve koşarak yanına geldi ardından "Merhaba ,İyimisiniz proffesör." demişti soluk soluğa "Başınız acıyormu ? Ben hayla anlıyamadım ne olduğunu ." dedi alel acele.

"İyiyim canım.İyiyim.Merak etme.Bende anlamış değilim ne olduğunu.Sen içini rahat tut canım.İyiyim:)" dedi Profesör sıcak gülümsemesiyle.

Ned Proffesörün iyi olduğunu duyunca rahatlamıştı ama proffesörün yanındaki çocuğu farketmemişti çocuğun sözleriyle orada olduğunu anladı ve "Bende Ned ." diyerek gülümsedi.

"Eee okul nasıl gidiyor?" dedi Profesör.

Ned gülümsiyerek "Güzel bugun derslerden zaman bulabilseydim çalışmaya gidecektim ama yoğundu." dedi zoraki bir gülümsemeyle .

"Noldu ki?Balo güzel olmayacak mı sizin için?" dedi Profesör şaşırmışçasına.

"Bence sen çok güzelsin.Eğer seni biri baloya birlikte girmek için davet etmediyse onun kafasızlığıdır.Sen üzme canını.Hem bence yakınd biri seni davet eder.Merak etme." dedi Profesör gülerek.