Yağmurlu ama yine de Güzel bir Gün

~Evde~

CaRmen,sıkıntı çekiyordu.Nedenini bilmiyordu ama kalbi sürekli atıyordu.Bundan rahatsız olduğu için dışarı çıkmaya karar verdi.Hava yağmurlu ama sıcaktı.Yani CaRmen'in sevdiği gibi...CaRmen bu havalarda dışarı çıkıp gezerek alışveriş yapardı.Bu onu çok mutlu ederdi.Şimdi de öyle yapmak üzere Reese ile sözleşti.Üç Süpürge'ye giderek birşeyler içip sohbet edeceklerdi.İçindeki sıkıntının gitmesi için bir an önce hazırlanmaya karar veren CaRmen ;

-"İçimdeki sıkıntının nedenini bilmiyorum ama eğer geçmezse ilk işim bir kehanetciyle konuşmak olacak!" dedi.Bu sırada yavaş adımlarla odasına ulaştı ve dolabını açtı.Dolabında eskiden iyi olduğunu belli eden bir görüntü vardı.Sadece bir kaç koyu renkli elbise,etek vardı dolabında.Onların içinde en sevdiği elbisesini yani siyah üzerine mor çiçek desenli elbisesini giydi.Elbisesi askılı ve önü açık olduğu için ayakkabısını da açık burunlu seçti.Bunun için de siyah bir sandalet giydi.Kahverengi saçlarına doğal görünümlü dalga verdi ve doğal bir makyaj yaptı.İşte hazırdı.Giysisine ve makyajına uygun çantasını da aldıktan sonra Üç Süpürgeye cisimlendi.

~ö Süpürge'de~

Üç Süpürge'nin önüne isimlenen CaRmen dükkanın aynalı kapısında saçını ve makyajını inceledi.Bir iki bozulma düzelttikten sonra kapıyı açtı.Kapı tüm gıcırtısıyla açılıp herkesin onu görmesine sebep olunca ;

-"Kahretsin.Bu da neydi şimdi?" dedi ve masalara göz gezdirdi.Sinirlenmişti.Hem de çok .Kimseye aldırış etmeden masalara göz gezdirdi ve Ree'nin henüz gelmediğini farketti.En güzel masaya oturarak onu beklemeye başladı.

Out: Canım ben daha gelmedim...

Nefes nefese uyandı birden. Gözleri hala açılmamasına rağmen, uyku sersemliğiyle bile bir kaç şey görüyordu. Yatakta biraz kıvrandıktan sonra sakinleşmiş ve hareketsiz kalmıştı. Bomboş geçen bir kaç dakikanın ardından gözlerini açabilmişti. Elini alnına götürüp soğumuş terine şöyle bir baktı. Bunun yanında, hala yaş olan terlerinide elinin tersiyle sildi. Bezginlikle bir nefes aldı. Ne demekti bu kabuslar? Bir şey imaa ediliyordu acaba? " Kahretsin! " der gibi homurdandı. Bir şey söyleyecek gücü dahi yoktu. Ancak bir kaç dakika sonra toparlanıp yataktan kalkabilmişti. Oturur pozisyonda durduktan sonra gözüne ilişen yatağına baktı. Ensesinden damlayan terler, belli ki orayı da ıslatmıştı. Birden kaşlarını çattı ve tik-taklarla ilerleyen saatine baktı. Bezginlikle gözlerini devirdi. Yine, yine ve yine geç kalmıştı. Oflaması, puflaması bir şey değiştirmeyecekti artık. Yavaşça ayağa kalktı. Açık camdan dışarı şöyle bir göz attı. Yağmur yağıyordu ama; ılık bir yağmurdu bu. Aynı bir yaz yağmuru gibi. Huzurlu bir gülümsemeyle dolabını açmasıyla, hemen bir elbise kapması da bir olmuştu. Elbiseyi önce üzerine tuttu, sonra da hemen giydi. Askılı elbisesi, oturmalı gövdesininin altında incecik bir etek olarak, dizlerine kadar uzanıp gidiyordu. Bembeyaz renkteki elbise, aynı renkten bir sürü melek ile süslenmişti. Bu sefer de hızlıca tuvalet masasına oturdu.

Eski, gümüş bir tarağı saçların sürtmeye başladı. Saçlarındaki elektriklenmeye rağmen hala düz kalmaya devam ediyordu. Bittiğinde beyaz bir kurdele ile onları tamamlamıştı. Hızlıca basamaklara koştu. Haldır küldür merdivenlerden inerken saatten haberi yoktu. Aşağı indi, kahvaltı hazırdı. Ona bakan Boby'ye yüzünü ekşittikten sonra saate baktı. Derin bir " Off... " gelmişti birden. Bir gözü kahvaltıda, bir gözü de saatteydi. Bu güzel yemeklere rağmen, Carmen'i bekletmemeyi ve orada yemek yemeyi yeğlerdi doğrusu. Eline minik bir çanta aldıktan sonra, asasıyla Üç Süpürge'ye cisimlendi.

***

Üç Süpürge'ye cisimlendiğinde rüzgar iyice esip gürlemeye başlamıştı doğrusu. Ree, uçuşan saçlarına hiç aldırmadan kapalı kapıyı ardına kadar açtı. Çıkan gıcırtıya inat kapıyı bu seferde sert bir şekilde çarptı. Gözü sadece Carmen'ı arıyordu. Diğerlerinin ona bakmasını umursamıyordu gerçekten. Kısa bir göz aramasından sonra, sonunda Carmen'in siyahla karışık kumral saçlarını farkedebilmişti. Yanına gelmeden önce onu kimseye çaktırmadan biraz süzdü. Siyah, mor çiçek desenli elbise saçlarıyla uyum içine girmişti. Saçlarının dalgası ise ona doğal bir görünüm vermişti. Sırıtarak karşısındaki sandalyeye oturdu.

" Ooo... Prenses bugün harika görünüyor! "

Rüzgar biraz olsun serinlik vermişti ortama.Güzel ve serin bir gün daha başlamıştı tüm güzelliğiyle."Reese ne zaman gelecek acaba?" diye düşünürken kulağında beliren bir ürpertiyle irkildi.Bu Reese'di.Ona ;
-" Ooo... Prenses bugün harika görünüyor! " demişti.Güzel olduğunu biliyordu ama bunu ondan duymak rahatlatmıştı.Yine de mutevazılık etmek istediğinden ve gerçekten güzel olan arkadaşına iltifat etmek için ;
"Asıl bu güzel bayan yine muhteşem olmuş.Bu yüzden beni sönük bıraktı yanında." demişti.Reese ve CaRmen kuzen oldukları için mi yoksa arkadaş oldukları için mi bu kadar iyi anlaşıyorlardı? Bilinmez ama tek bilinen bu iki kız çok iyi anlaşıyorlardı.Görüşleri ne olursa olsun onlar samimiyeti ilerletip görüş farkına karşı çıkmışlardı.Onlar tıpkı siyahla beyaz gibi birbirine zıt insanlardı ama zıtlıkları mıknatıs gibi birbirlerini çekmiş bu kızlar muhteşem ikili olmuştu.

***

Reese gerçekten güzel bir kızdı.Saçları siyah , kendinden dalgalıydı.Bu da onun havalı olmasını sağlıyordu.Boyu pek uzun olmasa da ona çıtır ve hep genç kalan bir fizik vermişti.Açık tenine uyum sağlayan giysiler giydiğinde hep güzelliğinin zirvesinde oluyordu.

---

CaRmen ise değişik bir tipteydi.Yani ne çok güzel ne çok çirkindi ama yine de ergenlikten kalma sivilceleri yok olmuş , boyu uzadığı için karnındaki ve bacağındaki kilolar gitmiş çocuksu ifadesi yok olmuştu.Bu yüzden de girdiği ortamlarda dikkat çekiyordu.Saç rengi hiçbir zaman kendi rengi olmamş hep rengini değiştirerek kendine değişik bir hava vermeye çalışmıştı.Boyu 1.70 civarında olan bu kız kötülüğe hizmet etse de bir yanı hep iyi kalmıştır.

İşte bu güzeller güzeli iki kız şimdi sohbet ediyor gülüşüyorlardı.CaRmen ;

"Bu güzelliğin hala sevgilisiz kalması beni üzüyor.Hala yok değil mi sevgilin?" demişti ama kuzeninin üzüleceğini bilememişti.Sonradan kafasına dank eden bu sözlerini toparlamak ister gibi ;
"Carter'ı uzun zamandır görmüyorum.Bende onu çok özlüyorum.Ama artık moral bozmak yok gülelim eğlenelim" dedi ve kıkırdadı.Şimdi Reese'nin verdiği cevapla içini rahatlatmayı bekliyordu.

"Asıl bu güzel bayan yine muhteşem olmuş.Bu yüzden beni sönük bıraktı yanında."

Aslında Carmen'in irkileceğini hiç tahmin edememişti. İçinden kendine biraz hakaret ettikten sonra toparlanabildi. Carmen'in sözleri bu sabah gördüğü kabus yüzünden bozulan moralinin düzelmesine neden olmuştu. Her zaman kendisini rahatlatan kişilerin yanında olmasına seviniyordu doğrusu. Saçlarını hızlı hızlı arakaya attı. Mütevazı bir gülümseme yayıldı yüzüne. İyice sırıttı.

" Aaa! Demek öyle! Bu kız güzelliğinin farkında değil mi yani? Ahh! Bu arada bir merhabalaşamadık! "

İlk sözlerinden sonra kıkırdamaya başladı. Gününün güzel geçeceğine emindi doğrusu. Fakat son sözlerinde yüzüne yayılan acı bir gülümsemeyle ona bakakalmıştı. Gözleri bir an, daha önce hiç dikkat etmediği etrafına çevrildi. Barmen her zamanki gibi aylak aylak dolaşıp, etrafı pis bırakıyordu. Yukarı kalkan toz bulutuna tiksinerek baktı önce, sonra da kafasını diğer yerlere çevirdi. Kapı rüzgarın bitmek bilmeyen gücüyle sallanıp duruyor ve dayanılmaz işkenceyi de beraberinde getiriyordu. İleride birkaç serserinin konuşmaları duyuluyordu. Tanımadığı bütün erkeklere böyle derdi zaten. Ne gereksiz insanlardı onun için... Dışarıda güneşin eksikliği hissedilmekteydi diğer büyücü ve cadılar için. Kimi dükkanlar, bu bunlatıcı havayı dayanılmaz bulup kapatılmıştı. Kimi dükkanlar ise elini eteğini çekmişti Hogsmeade'den. Sıkıntıyla gözlerini devirirken Carmen'in sesi adeta kulaklarında yankılanmaya başladı.

"Bu güzelliğin hala sevgilisiz kalması beni üzüyor.Hala yok değil mi sevgilin?"

"Carter'ı uzun zamandır görmüyorum.Bende onu çok özlüyorum.Ama artık moral bozmak yok gülelim eğlenelim"

Gizlice yutkundu. Gözyaşlarını her zaman içine akıtmıştı. Şimdi de öyle yapacaktı. Aslında onun için arkadaşları önemliydi, doatları belki de... Ama önüne iyi biri çıksaydı, neden olmazdı ki? Masum gülümsemesi yüzünü iyice aydınlatmıştı. Herşey kadere bağlıydı onun için. Belki de önüne iyi biri çıkabilirdi. Ancak o zaman biriyle bir ilişki yaşabilirdi. Mükemmelliyetçi olmasının bununla da ilgisi olabilirdi tabii. Mutlu ve umursamaz görünmeye çalıştı. Belki biraz, azıcık canı yanıyor olsa bile bunu ona hissetmek istemezdi. Pozitif bir sesle konuşmaya başladı.

" Aslında... ben de bunu hiç düşünmedim değil. Ama bilirsin... ben biraz mükemmelliyetçi bir insanım. Ve mükemmel insanı bulunca... yani bulursam... böyle birşeyin olması gerçekten beni de mutlu eder... Üff, neyse... Bunları mı konuşacağız? tanrı aşkına kaymak birası yok mu burada? Barmen! "

İlk önce acı bir gülümsemeyle tekrar baktı ona. Gerçekten mükemmel insan olayını düşünebilirdi. Böyle bir şey olsaydı... gerçekten biriyle bir ilişkisi olurdu... mutlaka... Düşüncelerinde gerçeklik payı gerçekten fazlaydı. Sonlarda ise kendisii iyice toparlamıştı. Otuz iki diş gülümser olmuştu adeta. Bunda Carmen'in de payı vardı doğrusu. Onu kendine mahçup edip, üzmek istemiyordu. Kendisi de gerçekten üzülecekti. Kendini bu düşüncelerden arındırdı bir yandan da. Saate bakıp durdu sürekli. Bir kaç dakika geçmeden kaymak birasının gelmiş olması, memnuniyetle gülümsemesine neden olmuştu. Zarifçe bir yudum aldı ve bardağı masaya tekrar bıraktı.

Carmen kuzenin söylediklerini düşünüyordu.Çok haklıydı ama onun adına üzülmüştü.Ne demişti kuzeni ?

" Aslında... ben de bunu hiç düşünmedim değil. Ama bilirsin... ben biraz mükemmelliyetçi bir insanım. Ve mükemmel insanı bulunca... yani bulursam... böyle birşeyin olması gerçekten beni de mutlu eder... Üff, neyse... Bunları mı konuşacağız? tanrı aşkına kaymak birası yok mu burada? Barmen! "

Evet evet aynen böyle söylemişti.Sonundaki Barmen öyle değişik bir tonda çıkmıştı ki Carmen kıkırdadı ve barmene "Bende bir kaymak birası istiyorum" dedi.Barmen Reese'nin ses tonundaki kızgınlığı anlayınca yıldırım hızıyla kızların kaymak birasını getirdi.Kızlar sohbet ettiler.Uzun uzun..Aynı eski günlerdeki gibi...Sonra da okulda buluşmak üzere ayrıldılar..

Out:Ben devam etmeyi unutmuşum bu yüzden de böyle kestim canım..İnşallah kızmamışsındır..