** Hayléy V. McGaurt ## Örnek Rp !!

"Çok kötü günler bekliyor beni" bu son günlerde Hayléy'in pek sık kullandığı ve yaşam felsefesi kabul ettiği cümleydi.Annesinin öldüğü günden beri hayata küsmüş,yorgun,üzgün ve bir o kadar da mutsuzdu.Annesi onun en yakın arkadaşıydı.Neden öldüğünü bile anlayamamanın üzüntüsü,şaşkınlığı yüzünden belliydi.Arkadaşları gelip sakinleştirmeye çalışsa da o zaten sakindi.Tek istediği yanlız kalmaktı.Dünü düşünüyordu.Sabah uyandığında annesinin hazırladığı kahvaltıyı ve ona bıraktığı notu."Sen şimdi evine bakmazsın ve evin kirden dağılıyordur diye düşündüm ve kalkıp evine geldim.Ama o kadar güzel uyuyordun ki hazırladığım yumurtalı ekmekleri beraber yiyemeyeceğiz.Olsun sonra konuşuruz.Annen.."Hayléy notu bulduğunda kahvaltısını yapıp şekerciye gitti.Annesini düşünüyordu.İçinde garip,anlayamadığı bir şüphe vardı.Gidip güzel annesinin en sevdiği şekerleri aldı.Şekerciden alelacele eve gitti.Kapıyı çaldı çaldı.Açan olmadı.Çantasından anahtarı çıkardı.Kapıyı açtığında kendi evindeki kirli çamaşırlarla dolu bir torba ve yere yığılmış bir anne..İşte manzara aynen buydu.Annesinin yüzü ölüm beyazlığını almış , teni soğumuştu.Buz gibiydi.Sanki o neşeli anne gitmiş bedeni kalmıştı sadece.Korkuyordu.Ona dokunmak istiyor dokunamıyordu.

Annesi ölmüştü.Ölmüş ama hala güzelliği yerinde olan bir anne.O bu zamana kadar hep en iyi arkadaşıydı Hayléy'in .Herşeyi paylaşırlar ve herşeyi konuşurlardı.Annesi Hayléy'in aksine haraketli,kıpır kıpır neşe saçan,duygusal bir kadındı.Babası..Babası ne olacaktı.Onun da görmesi lazımdı.Ama son yarım saattir annesine sarılıp gözlerini kapatan,onun cansız bedenine öpücükler konduran Hayléy kıpırdamıyordu.Kıpırdayamıyordu.Ondan ayrılmak istemiyordu.Annesinin ölmesi ona çok koymuştu.Bir ya da iki saat daha annesine sarıldı ve uyudu.Babası onu cansız annesiyle sarmaş dolaş uyurken buldu.Uyandığında babasını karşısında gören Hayléy "Baba..Annemm..Annemm öldü.Onsuz ne yapacağım.Onu çok özleyeceğim.Şimdi , şimdi onsuzum.Bu bana yapılmış en büyük suç ve en büyük günah.Yhaa olamazzz yhaa.Şimdi ağlıyorum.Sadece ağlıyorum.Annemden bana kalan ağlamam.Ama normalde ben ağladığımda annem beni sakinleştirirdi.Neden ayrıldım ki evden.Neden profesör oldum ki.Baba!!!"

Ağlamak bir insana ancak bu kadar yakışır.Ama şimdi üzgün bir ağlama herşeyi mahvetmişti.

-Değerlendirme-

*Rp daha uzun olabilirdi.
*Renk kullanı güzel olmuş.
*Betimleme yapmamışsın bile daha fazla yer vermelisin.
*Pek fazla yazım hatan yok.

Sonuç:Rp pratiklerinde kendini geliştirmeni öneririm..

Teşekkürler..en kısa sürede devam edeceğimm