-RP Pratikleri-

Rp:

Lyness sessizce sokakta yürüyordu.Yapacak hiçbirşey yoktu.Gece oluyordu.Lyness yarın 19 yaşına girecekti.Sokak iyice karanlık olmaya başladı.Lyness yarın ne yapacağını düşüne düşüne yürüyordu.Bir anda yağmurdan kalma su birikintisini gördü.Üzerinden atladı.Tam o sırada bir çıtırtı duydu.Arkasını döndü.Su birikintisinin donduğunu gördü.Lyness bir anda irkildi.Kendisini bir daha hiç mutlu hissetmeyecekmiş gibiydi.O anda ne olduğunu anladı.Ruh emiciler.Yaklaşıyorlardı.Lyness hemen asasını çıkarttı ve geldiği yöne doğrulttu.Bir süre hiçbirşey görünmedi.Lyness bir anda soğuk bir nefes duydu arkasından.

"Arkamda."

diye düşündü korkuyla.Arkasını döndü.Asasını doğrulttu dibindeki ruh emiciye.O ruhunu emmeden bağırdı:

"Expecto Patronum!!"

Lyness bu büyüde iyiydi.Büyük bir patronus çıktı prtaya.Ruh emiciyi uzaklaştırdı.Ruh emici gözden kaybolduktan sonra koşarak uzaklaştı.Eve gitti.Lyness muggle annesiyle yaşıyordu.Babası da ölmüştü.Lyness kapıyı çaldı.Annesi kapıyı açtı ve gülümsedi.

"Geç kaldın Lyness..."

dedi.Hiçbir zaman sinirlenmemişti Lyn'ın annesi Josephine.Lyness içeri girdi.Terlemişti.Ayrıca çok korkmuştu.Kapıyı kapattı.Ceketini çıkartırken

"Bir ruh emici gördüm...Çok korkunçtu.Ama onu büyüyle uzaklaştırdım.Çok korktum anne..."

dedi.Solano gitti.Annesi de arkasından gitti.Koltuklara oturduklarında Josephine meraklı bir yüz ifadesiyle şöyle dedi:

"Ruh Emici mi?O da ne?"

Lyness annesinin muggle olduğunu hatırlayınca duraksadı.Annesine ruh emicinin ne olduğunu anlatması gerekiyordu.Anlatmaya başladı.Saçları nemliydi.Birkaç damla koltuğa damlarken Lyness anlatmayı bitirdi.Josephine şaşırmış ve korkmuş görünüyordu.

"İnanmıyorum.Çok korkunç.Çok korkmuş olmalısın.Gel sana biraz su veriyim.Sonra yemek yeriz"

dedi.Aslında çok korkmuştu ama belli etmek istemiyordu.Lyness suyunu yudumluyordu.Tam o sırada su bardağının camının soğuduğunu fark etti.Bardağa baktı.Buz tutmuş gibi görünüyordu.Eli boşaldı.Ruh emiciler yakındaydılar.Bardak yere düştü ve kırıldı.Josephine ne olduğunu anlayamadı.Tam soracaktı ki Lyness hızla

"Anne ruh emiciler.Çabuk odaya çık"

dedi ve asasını çıkardı.Annesi onu korumak amacıyla çıkmadı.

"Hadi çık anne lütfen..."

diye bağırdı.Korkuyordu.Josephine yukarı çıkmadı.O da korkuyordu ama kızını korumalıydı.Lyness kapının açıldığını görünce asasını doğrulttu.Kapıdan içeriye siyah korkunç bir ruh emici girdi.Josephine şaşkın ve korkmuştu.Bayıldı...Lyness ne yapacağını bilemiyordu."Expecto Patronum" diye büyüyü yaptı ama güzel şeyler düşünememişti o an çünkü ruh emici annesine doğru gitmişti.Ruh emici annesinin üzerine eğildi ve ağzını açtı.Yavaş yavaş ruhunu emmeye başladı.Lyness annesine doğru koştu.Ama kırık bardağa takıldı ve düştü.Asası elinden kaçtı ve uzağa fırladı.Ruh emici annesinin ruhunu emmeye devam ediyordu.Devam etti, ta ki annesi ölene kadar.Lyness ağlamaya başladı.Hem de hüngür hüngür ağlıyordu.Ayağına cam batmıştı.Kanıyordu.Ruh emici Lyness'E döndü.Lyness çok korkuyordu...


Öylesine içimden geldi..

Sude'nin okuldaki ilk günüydübugün seçmen şapka kulesini seçecekti. Tüm yeni öğrenciler büük salonda toplandılar. Sırayla seçmen şapkayı başlarına geçirip onu dinlemeye başladılar. Sonunda sıra Sude'ye geldi.
Seçmen şapka konuşmaya başladı
-Çok zeki bir kızsın. Ayrıca görüntüne çok önem veriyorsun. Hem zeki hem güzel olmakla gurur duyuyorsun. Başarılı olmak için her şeyi yaparsın. Ayrıca çok cesursun. İnandığın şeyler için herşeyini verebilirsin. Yaşıtlarına göre çok daha erdemlisin. Bu yüzden senin kulen...
Sude 'nin kalbi yerinden çıkacakmışcasına çarpıyordu. İçinden tekrarlıyordu
-Ne olur hufflepuff olsun hufflepuff hufflepuff....

-Kulen hufflepuff
-Teşekkürler seçmen şapka teşekkürler..

Pelin V. Karahan demiş ki:

Yorum yapmayacağım demiştim fakat yapmak zorundayım..İkinizinde rpgsi çok kısa olmuş..Jessica rp'nin uzun gözükmesi içni satır atlama gerçektende inan bana daha kötü duruyor.Ayrıc Sude sana gelirsek örnek rp istiyorum..Konuşma bile yok..Lütfen daha dikkatli olalım..

dikkat edicem

Sude derslerin yoğunluğunun azaldığı bir zamanda kızlar yatakhanesinde uzanmış bir yandan ödev yapıyor bir yandan da hoşlandığı çocoğun ona aşkını ilan edeceği günün hayalini kuruyordu. Hayalinde prensi onu elinden tutup bahçeye götürüyor ve şöyle diyordu:
-Sana bunu söylemeyi çok düşündüm. Ancak şimdi cesaretimi toplayabildim. Acaba benimle EVLENİR MİSİN?
Daha sonra Sude abarttığını düşündü. Bu yaşta evlilik mi olurdu? Kendi kendine güldü. Herhalde böyle bir şey olsa
-Önce bir profösör olmalıyım üzgünüm
derdi.
O hayallere dalıp gitmişken birinin ismini söylediğini duydu.
-Sude ... Sude...
Hemen yatağından kalktı. Loş ve rutubet kokan koridorlarda ağır ağır ilerlemeye başladı. Ses giderek yakınlaşıyordu.
-Sude...
Sude daha da hızlandı. Sonunda sesin sahibini bulmuştu. Karşısında tüm canlılığıyla Lord Voldemort duruyordu. Hayır bu olmaz, daha büyü bile yapamıyorum diye düşündü. Ve birden aklına yakın arkadaşı Jessica Lily Lysse geldi. O 2. sınıf öğrencisiydi ve büyü yapmayı bilirdi.Hemen sihirli kolyelerine dokunarak konuşmaya başladı(bu kolye ikisinin iletişime geçebilmelerini sağlıyordu)
-Jessica yardımına ihtiyacım var.Lord Voldemort burada ve ben büyü yapamıyorum. Hemen buraya gelmen gerekiyor.
-Tamam . Sen onu oyalamaya çalış, ben hemen geliyorum.
5 saniye sonra Jessica oradaydı. Bu arada Sude L.V'nin bbüyülerinden korunmaya çalışıyor, bunun için ksks dersinde öğretilenlerden faydalanıyordu.İçinden var be, gerçekten de işe yarıyormuş dedi. Jessica hemen işe koyuldu.
-Sude ellerini ver, onu yenmek için seni zekana ihtiyacım var. Bunun için zihinbend dersinde öğrendiklerimi uygulayacağım. Sen ne yapmamız gerektiğini aklından geçir ve sürekli benimle göz teması kur.
-Tamam . Başlıyorum.
Sude'nin aklından geçirdiği herşeyi Jessica yapmaya koyuldu. Az sonra L.V
-Geri döneceğim
diyerek ortalardan kaybolmuştu. İşte bu zeka, güç ve dostluğun zaferiydi.
-Sen gerçek bir dostsun
dedi Sude. Birbirlerine uzun uzun sarıldılar. Böyle büyük bir tehlikeyi ustalıkla, kazasız belasız atlattıkları için çok mutlulardı. Ancak anlaşılan bu başlarına gelen son olay olmayacaktı. Lord Voldemort'un nefret dolu son sözü kulaklarında çınladı
-GERİ DÖNECEĞİM...

renkli yazı nasıl yazcam

arkadaşlar seçmen şapkanın sorularını cevapladıktan sonra nereye yolluyoruz