Cho büyük sevinç içinde dersliğe girdi.Ödevini şimdi teslim etmiş ve profesörden "Aferin" almıştı.İkinci sınıf bile olsa aferinler onu hep mutlu etmişti.Hayatı boyunca en büyük ideali önemli bir yerde olmaktı.Derslikte henüz kimse yoktu.Hayléy'i de uzun zamandır görmemişti.Bu düşüncelere dalmış giderken Hayléy içerde görüldü ve "Uzun zamandır burada değildim." dedi.Cho hiçbir şeyden habersiz ona şaşkın şaşkın bakıyordu ki Hayléy açıklamasını yaptı."Artık düşünce okuma konusunda uzmanlaştım.Ne yaparsın kader " dedi ve gülümsedi."Cho bundan böyle sadece yanlız kaldığımda düşüneceğim" diye fısıldadı.