Gaspard'ın Odası

RP İN...

Keira abisinin odasına girip girmemek arasında bir ikilem yaşıyordu.Girerse sorucak çok şeyi vardı.Ama abisi Slytherin seviyordu.Ya Gryffindor'a girdiğini öğrenipte kızarsa diye düşündü.Sonra arkasını dönüp gitmeye karar verdi.Ama arkasını döndüğü anda koca bir sütuna toslayarak geri geri geldi ve ayağı takılıp kapıyıda açarak abisinin odasına düştü.Şimdi çok zor durumdaydı.

Gaspard odasına aniden dalan küçük kardeşini görünce kızı sadece ufak bir tebessümle karşıladı. Elindeki okuduğu kitabı kapatıp bir yana koydu. Hemen ileride kızkardeşinin düştüğü yere gidip onu ayağa kaldırdı. Üstünü temizlemesine yardım ettikten sonra bir süre Angel'ın gözlerinin içine baktı. Daha sonra kızın ürkmüş olduğunu farkedip sessizliği bozmayı başardı.

"Ne oldu canım, bir sorun mu var. Bir şeyler sormak için mi yoksa beni görmek için mi geldin"

Angel mahcup bir ifadeyle ayağa kalktı ve abisininde yardımıyla üstünü temizledi.Odada büyük bir sessizlik hakimdi.Bu sessizliği abisi bir soruyla bozmuştu.Angel'ın yanakları al al oldu."Aslında...şey...benim..şey...binam belli oldu!" dedi hafif utanarak.Sonra gözleri dolmaya başladı.Ağlamayı hiç sevmezdi.Bu yüzden kendisini fazlasıyla durdurmaya çalışıyordu.Başını önüne eğip abisinden yüzünü gizledi.

Gaspard bu haberi duyunca oldukça meraklanmış ve neşelenmişti. Şu günlerde en çok istediği şeylerden birisi bunu öğrenmekti. Kız kardeşinin hangi binada olduğunu bilmeyi çok istiyor, bunu herşeyden daha çok merak ediyordu. Kardeşinin elini tutup kendi yatağına oturttu. Daha sonra Gaspard da küçük kızın yanına oturup sordu.

"Ee madem belli oldu neden bu kadar endişelisin. Söylesene binan nedir. Yoksa istemediğin bir binaya mı girdin?"

Angel hala yere bakmaya devam ediyordu.İstemedende olsa abisinin elinin içinde elleri seğiriyordu.Tüm ailenin Ravenclaw ve Slytherin kökenli olduğu bir gerçekti.Kendisinin Gryffindor'a seçilmesi tam bir yüz karalığından başka birşey değildi.Ama yinede Hufflepuff olmadığına şükrediyordu.Başını yavaşça abisinin gözlerinin hizasına kaldırdı.Abisi ona merakla bakıyordu.En sonunda sesi titreyerek "Gr..Grr.Gryffindor!" diyerek yavaşça gözünden yaşlar akmaya başladı.

Gaspard kardeşinin bu durumuna bozulmuş gibiydi. Ama elbette kız önünde hüngür hüngür ağlarken de ona kızacak değildi. Eliyle kardeşinin gözlerindeki yaşları sildikten sonra tebessüm etti.

"Doğrusu sen çok cesur bir kızsın Angel. Bu cesaret demek ki diğer özellikerinden daha ağır basıyormuş. Ben de Slytherine gelmeni çok isterdim kardeşim ama unutma senin yerinde olmak için yanıp tutuşan yüzlerce çocuk var."

Angel onun aslında içten içe üzüldüğünü biliyordu.Gözyaşlarına hakim olmaya çalıştıkça musluk gibi akıyorlardı.Onun sözlerini birkaç sessiz hıçkırıkla dinledi.Şimdi gerçekten öfkelenmişti.Ama abisine çok sert çıkamazdı."Ama...ama kim benim yerimde olmak ister ki?Babam da demişti.Ben çok büyük bir Ölüm Yiyen olacaktım.Şimdi ailenizdeki tek Gryffindorluyum!" dedi gözyaşlarına hakim olmayı başararak.Şimdi sadece yüzü kıpkırmızıydı.

Gaspard, Angel'a ne kadar yanlış düşündüğünü bir türlü anlatamıyordu. Angel bir bilebilseydi ki herşeyin binaya bağlı olmadığını. Ama kız küçüktü ve bunu pek anlamışa benzemiyordu. Gaspard elini kızın omzuna koyarak az önceki nasihatlerine devam etmeye başladı.

"Angel, bu ailemiz, yani bizim. Bu ailede seni binan yüzünden dışlayacak kimseyi tanımıyorum. Bunu yapan da karşısında beni bulur. Ölüm Yiyenler de cesurdur ve benim çok fazla olmasa da Gryffindorlu Ölüm Yiyen dostlarım da vardır. Asla yanlış düşüncelere kapılmayasın. Bu arkadaşlarım da en az diğerleri kadar acımasızdırlar çünkü. Sana garanti veriyorum büyüdüğünde harika bir kız olacaksın, aramızda yerin şimdiden hazır bile."

Angel abisinin kastını anlamıştı.Ama köklerine bağlı kalamamaktan ve çürümekten korkuyordu.İnsanların üzerinde Gryffindor cüppesini gördüklerinde ona cesurcukmuş gibi yaklaşacaklarını varsayıyordu."Sencede beni uzaktan ces-pardon yoldaşlıktan gibi görmezler mi?Yanımda seni dolaştırmazsam hayatta anlamazlar." dedi.Şimdi gözyaşları tükenmişti ve gayet sakindi.Hatta son söylediği cümlede bile fazla samimiydi.