**2. Sınıfların İlk Dersi**13-20 şubat

....

Jane derse girerken ilk defa bu kadar heycanlıydı...Uçuş dersini çok seviyordu...Uçarken kendini bir başka hissediyordu..Süpürgesini alıp koşarak uçuş sahasına geldi..Ron^dan başka kimse yoktu...Geç kalmamıştı yani.Bu sevinçle hızlı hızlı koşmaya başladı..

''Selam Ron..''

dedi ve yanına gelerek etrafı seyretmeye başladı..Çoktandır uçmuyordu..Ve bu yüzden uçmamak için kendini zor tutuyordu...

Jane etrafa bakınıyordu.Çok geçmeden Prof.Daren gelmişti bile.

"Evett yeni bir yıla başladık nasılsınız çocuklar . Birkaç kişi daha gelsin başlıyalım. Ee tatil nasıl geçti."

diye sormuştu.Jane yaşadıklarını düşünüp gülümsedi.Samara ile çok şey yaşamışlardı.O yaz onlarda kalması bile eğlenmeye yeterdi.Ardından Prof.Daren'e dönüp gülümseyerek cevap verdi.

''Kendi adıma söylemek gerekirse güzel geçti teşekkürler Profesör..''

Ağzından sadece bunlar çıkabilmişti.Quidditch takımda kimler olucağını hala çok merak ediyordu...Profesör'e sormanın doğru olup olmayacağını düşündü..Ardından Prof.Hazal'ın ''sabredin''cümlelerinden sonra sormaktan vaz geçti.En iyisi beklemekti.

Ron Jane'in geldiğini görüp ona gülümsedi...
"Selam" diye karşılık verdi... Bu sırada Profesör Daren içeri gelmişti bile...

Profesörün sorduğu soruya "iyi işte" desede tatilinin pekde iyi geçtiği söylenemezdi hani...

Melodia koşarak uçuş sahasına gelmişti. Derse geç kaldığını düşünerek endişelenmişti fakat daha sahada iki öğrenci olduğunu görünce rahatlamıştı. Bunlar Ronald ve Jane'di. Hemen yanlarına gitti: "Selam çocuklar. Merhaba Profesör." dedi gülümseyerek.

Aynı zamanda da diğer öğrencilerin hemen gelmesini istiyordu. Böylece uçmaya başlayabileceklerdi. Uzun süredir uçmamıştı ve çok özlemişti uçmayı.

Ron yeni gelen Lisa ve meliodia ya ya bakıp "selam" dedi "nerde kaldınız siz! umarım profesör kızmaz..."

bunu söyledikten sonra süpürgesinin sapıyla ilgilenmeye başladı...

Geç kalmanın verdiği telaşla, büyük bir hızla koşturan Dakota, bir elinde süpürgeyle hızla sahanın ortasına doğru koştu.Bir an olduğu yerde durarak soluklandı.Sonra da hızlı hızlı adımlarla, Kuzenlerinin ve arkadaşlarının olduğu grubun yanına yaklaştı.

Bir aptallık gerekçesi olarak, Samara'nın yanına yaklaşırken süpürgesine takılıp yeri boylayınca, hayatında ilk defa rezil olduğu hissine kapıldı.Tekrar toparlanıp kalkarken süpürgesine hiçbirşey olmadığını görünce içinde bir rahatlama hissetti.Sonuçta uçuş eğlenceli bir dersti.Biraz geç kalmış olsa da yine de gelmeyi başarmıştı.

''Selam Sam,Lisa ve Mel.''

Düşüşün ardından bozuntuya vermemeye çalışarak kızlara selam verdi.Bir an gözü, kızıl saçlarının yüzüne daha da bir şirinlik kattığı çocuğa takıldı.Geçen sene kızların dilinden düşmeyen Ron adlı çocuk bu olmalıydı.-En azından ona öyle söylenmişti-

''Merhaba, Ben Dakota Lily Armstrong... Sen Ron Weasley olmalısın.Bu arada biraz sakarımdır da...''

Gülümseyerek baktığı çocuğa elini uzattı.Şu sıralarda arkadaş edinmeye ihtiyacı olduğunu düşünüyordu.

''Biraz geç kalmış olmalıyım.Ee ne zaman uçacağız ki ?''

Süpürgesini elinde gezdirirken, Profesör Grace'nin ne zaman uçmalarına izin vereceğini düşünmeden de edemedi.

Ondan sonra Lisa, Dakota ve Samara da gelmişti. Onlara: "Merhaba." dedikten sonra profesöre dönüp "Ne zaman uçacağız Profesör?" dedi.

Ders için inanılmaz derecede heyecanlıydı. Uçmak çok eğlenceliydi. Acaba bu yıl da takımda olabilecek miydi?! Olmayı umuyordu, hem de fazlasıyla.

Başını kaldırıp havaya baktı. Bu kış havasına rağmen bulutların arasında güneş çıkmış, sanki onlara gülümsüyordu. Etrafı aydınlatıyordu. Yemyeşil çimler daha da bir güzel gözüküyordu. Tam bir uçma havası vardı etrafta.

Melodia uçuş sahasına doğru koşan Lisa'yı görmüş ona el sallamıştı. Daha sonra Lisa süpürgeye takılmış ve düşmüştü. "Lisaa!!" diye bağırdı ve yanına koştu.

Onu kaldırmaya çalıştı fakat onun baygın olduğunu farketti. profesör Daren'a döndü "Profesör!!! Lisa bayılmış!" diye bağırdı.

Daren dersin başlaması için yeterli kişinin geldiğini düşlünüyordu ama tam derse başlıyacaktıki biraz ileride Melodia'nın sesinin

"Profesör!!! Lisa bayılmış!"

diye bağırdığını duydu yanlarına giderek Lisa'ya bir baktı alnına elini koydu sonra kafasına bir baktı evet bayılmıştı bir sorun yoktu Lisa'yı alıp dersi yapacağı alana götürdü kenara yatırdı ve

"Tamam sorun yok birazdan kendine gelir.Ennervate" dedi asadan çıkan büyü Lisa'yı kendine getirirdi. Ve devam etti.
"Herkez süpürgelerine binsin ve sahanın etrafında 5 tur atsın olabildiğince hızlı hadii." dedi ne kadar çok uçarlarsa o kadar iyi idi ve hızlı.

Melodia Profesör Daren'ın Lisa'yı kaldırması üzerine biraz rahatlamıştı. Genede Proefsör onlara sahada 5 tur atmalarını söyledği sırada Lisa için endişeliydi. Ona üzgünce baktı.

Gümüşoka atladı. Ne kadar da çok seviyordu uçmayı. Yükseldi ve yükseldi... Bir anda hızlandı ve sahayı turlamaya başladı. Süratini hiç düşürmüyor aynızamanda da o yükseklikten izleyebildiği müthiş manzaraya bakıyordu.

Birkaç dakika sonra 5 turu bitirmişti. Yere yaklaştı ve Proefsöre Daren'a:

"5 tur bitti Profesör. Uçmaya devam edeyim mi yoksa başka bir çalışma mı yaparız?"

Melodia'dan sonra Lisa kendini iyi hissetmiş ve oda uçmaya başlamıştı. 5 turu tamamladıktan sonra Lisa, Melodia'nın yanına gelmişti. Ona: "Melodia, dersten sonra Göl Kenarına gitmeye ne dersin?" diye sormuştu.

Melodia profesörün cevabını beklerken Lisa'ya döndü. "Neden olmasın. Zaten bu aralar göle de gitmedim özlemişim." dedi gülümseyerek.

Lisa bu cevaba çok sevindi ve:

-Tamam o zaman tenefüste yanına gelcem! dedi.

out:Melodia göl kenarına şimdi gel...

Harry sınfıa gidiğnide profesöre sihirli günler dedi ve sorun yanına geldi...

''-Tanrı aşkına Ron neden beni kaldırmyırosun...Yanındayım ve kaldırmıyorsun...''

dedi homurdandı.

Daren Grace : Harry sen gittiğinden beri böyle senin kadar kısa yazan çok az kimse kaldı rplerine özen göster!

Havata dördüncü turunu atan Dakota, göz ucuyla bayılan Lisa'ya bakmaya çalışıyordu.O kadar dikkatsizdi ki, neredeyse kale direklerinin birine çarpıp yere çakılacaktı.Ama son anda uzun direği farkederek sağa dönüş yaptı.

''Neden herşey doğru ve düzgün gitmiyor ki?''

Diye sordu kendi kendine.Son turu attıktan sonra hafifçe yere süzüldü.En rahatlatıcı ders Uçuştu onun için.Süpürgesinden inerken mırıldandı.

''Lisa nasılsın?''

Daha iyi görünüyordu ama, brişeylerin etkisini taşıdığı her halinden belli oluyordu.Bir süre Lisa ve Melodia arasında durduktan sonra, Profesörün yanına doğru yaklaştı.Süpürgesini diğer eline alarak:

''Profesör devam edecek miyiz? Yoksa bu kadar yeter mi?''