Jane Weasley'in odası

Jane zamanını bu odada geçirir genellikle..Ve herşey onun zevkine göre düzenlidir.

Canım odam ;
Jane Weasley'in odası Odayi2

Misafir

Resmin Yokmu?

çıkmamışmı dur editlim

Misafir

Hala Yok!

editledim nasıl oldu Onur

onur a sormuş olmana rağmen bn cevap veriyorum
gayet güzwel olmuşş Very Happy

Jane merdivenlerden çıkıp odasına geldi.Masasının üstünde baykuşu ve ayağına sarılı mektup vardı.Büyük ihtimalle Samara'dan geliyordu mektup.Merakla mektubu alıp okumaya başladı:

..Sevgili Jane,
Mektubunu aldım.Hem mektuplarından bıkmadım da.Bekle mektup gelmeden geliyorum hemen.Bizimkileri biliyorsun izin almama gerek yok.Neyse öptüm bekle beni

Samara...''

''Deli bu kız.Neyse inanmıyorum odam ve ben.Daha doğrusu dağınıklık ve ben.Hemen odamı toplamalıyım.''
dedi Jane.Büyük bir hızla odasını topladı.Pencereden dışarı baktığında bahçe sakin gibi görünüyordu.Bekle bekle sıkılmıştı biraz.Yatağının üstüne oturup beklemeye başladı.Samara geliceği içinde sevinçliydi.

Samara çok heyecanlanmıştı. Buraya böyle apar topar gelmekle doğru mu yapmıştı, bilmiyordu! Ama hayatının her dakikasını planlayamazdı insan! Sadece yarım saat önce mektubu almış, toplanmış ve Hızır Otobüs sayesinde buraya gelmişti.

Derin bir nefes aldı ve kapıyı çalmadan içeri daldı. Jane'in odası son derece büyük ve güzeldi. KArşısında camdan dışarıya bakan bir Jane duruyordu ve gayet sağlıklıydı. Samara gülümseyerek bağırdı:

"Ben geldim! Canlan bakalım biraz!"

Jane biran olduğu yerden sıçradı.Arkasını dönüp baktığında karşısında elinde koca sandığıyla Samara duruyordu.Hemen koşup Samara'ya sarıldı.Ama kolu biraz acımıştı sanki.
''Hoşgeldin canım benim nasılsın?Ahh kolumu kırıyordum galiba''dedi ve gülmeye başladı.
''Gel eşyalarını ver bana.Sen otur ben bunları yerleştirip geliyorum bak kaçma ha''dedi Jane ve koşarak eşyaları yerleştirmeye gitti.Ardından bir hışımla odaya geri döndü.Samara'nın yanına oturdu.Bir süre öylece Samara'ya baktı ardından gülmeye başlamıştı.

Samara üsütne atlayan Jane'ye sarıldı. Ne kadar da mutluydu.
Galiba Jane'yin kolu acıdı:

"''Hoşgeldin canım benim nasılsın?Ahh kolumu kırıyordum galiba'

Samara 'da gülerek karşılık verdi:

"İyiyim ne olsun" dedi ve gülümsedi. " Odan güzelmiş" diye seslendi otururken, ama Jane çoktan eşyelarını götürmüş, geri gelmiş ve yanına oturup gülmeye başlamıştı. Samara'da gülme krizine girdi, artık gözleri yaşarmıştı gülmekten:

"Çok sağol Jane!"
dedi Samara odaya göz atarken:

"Orada ölebilirdim!" dedi mırıldanarak.

Jane artık gülmekten ölmüş gibiydi.Gözlerindeki yaşları sildi.
''Sağol.Ne demek canım benim yerimde başkası olsa oda çağırırdı evvine eminim.Hem o evde kalmakla kimse ölmez.Benim burda ne işkenceler çektiğimi bilsen heralde orda kalmak istersin ama neyse gitme sen yanımdan''
dedi Jane gülerek.
''Ne yapalım hadi sen söyle.İstediğin herşeyi yapabiliriz.Hem ben çağırmasam birileri mutlaka seni çağırırdı''
diyede ekledi.
''Neyse çok güldük heralde.Hadi bekliyorum ne yapalım''
dedi Jane ardından yerinden fırladı.
''Buldum.Öncelikle üstünü değiştirmekle başlıyabilirsin mesela.Bak bana Mugglelar gibi eşorfmanla geziyorum ortalıkta.''
dedi ve Samara'yı kolundan tutup kaldırdı.

Samara Jane'yin üstündekilerin gerçekten muggleların kıyafetlerininki gibi olduğunu fark etti.

"Madem öyle, nerde benim kıyafetleriim?"

Diye sordu gülerek. Jane'in sandığını bıraktığı yere gitti ve içinden muggle kıyafetlerini çıkardı. Oldu olası muggle kıyafetlerini severdi, son derece rahatlardı. İçinden, bol bir tişört ve yine bol bir pantolon çıkardı. Jane'yin gösterdiği yerde giyinip onun yanına geldi tekrar.

"Eee... Nasılım?" dedi. Bir yandanda kendi etrafında döndükten sonra kendini yatağa atmıştı.

''Çok güzelsin çok güzelsin.Eee güzel olmazsan yengem olmazdın zaten''
dedi Jane.Birgünde hiç bu kadar gülmemişti.Samara'nın yanına yattı.Gözlerini tavana dikmişti.Kafasına dank diye birşey düştü.
''Ahh kafam.Niye düştü bu resim duvardan şimdi.''dedi Jane.Resmi eline alıp doğruldu.Bir yandanda kafasını tutuyordu.
''Odanın sahibi benim ama oda bana işkence ediyor.Aaa resimdeki kişiler tanıdık.Bendekide lafa bak Tom'la ben işte.Tanıdıkmış.İyice saçmaladım''
dedi ve resmi yatağın üstüne koydu.
''Bak seninki küçükken bana ne işkenceler yapıyordu.Yüzümü hep çikolata yapmıştı.Gıcık ya.Neyse hade bakalım ne istiyorsun ne yapak''
dedi Jane eline aldığı resmi tekrar yatağa koydu.

Samara Jane'yin eline aldığı resme bakarken bir yandan da gülüyordu.

"Amanın Jane amma tatlıymışsınız! Ağzın burnun çikolata olmuş ve Tom, o da çok tatlı! Rastaları özellikle çok şekermiş!" Bunları söylerken bir yandan da gülüyordu.

"Neyse hade bakalım ne istiyorsun ne yapak''

Samara soru üzerine kaşlarını çattı ve bilmemki manasında omuzlarını silkti.

"Evin sahibesi sensin bayan, sen bilirsin!"

''Bende onu diyorum işte ağzım burnum çikolata.Allah'tan bu o olaydan önce yaşanmıştı.Çünkü ben dolaptan pasta alıp Tom'un yüzüne atmıştım.Sonrada annem bana ceza vermişti.Şimdi ise bana ceza vermesini o kadar çok isterdim ki ''
dedi Jane iç çekerek.Sonra resmi alıp duvara geri astı.Samara'nın
''Evin sahibesi sensin bayan , sen bilirsin!''
demesiyle yerinden kalktı.
''Hanım efendi yüzme havuzumu var.Mutfağımızda yemek yapabilerez.Ev cinlerini kovarız.Film izleyebiliriz,bahçede dolaşabiliriz,uçabiliriz.Bir tane yedek süpürgem olcak getirmediysen onu verebilerem.Sonra hımm..şeyy...Abimin odasını dağıtabiliriz ama bana çok kızar o başka mevzu.Hımm.. oturma odasınada gidebiliriz.İkinci kattaki salonada çıkabiliriz.Evet madam istediğimiz herşey mevcut hangisi?''
dedi Jane kollarını birbirine dolayıp Samara'ya baktı.

"Vaay... Alternatif çok diyorsun yani hmm..."

Samara karşısında duran Jane'ye bakarak:

"Uçalım! Ateşokumu yanımda getirdim! Çok özledim oynamayı! Hatta jobum bile yanımda!"

Dedi sevinçle gülerek.

''Evet alternatif çok ''
dedi Jane gülerek.
''Tamam uçalım uçalım da.Sen beni öldürme''
dedi Jane kahkaha atıyordu.Samara öyle bir bakıyordu ki.
''Ya üff şaka diyorum.Bu arada bekle bir dakika geliyorum.''
dedi Jane ve koşarak odadan çıktı ama dönmesi pekde uzun sürmemişti.
''Ben süpürgemi aldım.Bu arada dur şu halkalarıda bahçeye yerleştirim.Bahçe geniş ya Quidditch bile oynanabiliyor.Babam oynarmış eskiden.Aslında ben bahçede Muggle oyunlarını oynamayı severim ama.Daha oyun oynayasım yok.Neyse bahçeye çıkalım gel.''
dedi Jane Samara'ya bakarak.

Samara içeri gidip gelen Jane'ye bakarak:

"Hadi o zaman çıkalım, eviniz harbiden güzelmiş ama!" dedi ve Jane'nin önden çıkmasını bekledi ve konuşarak bahçeye doğru gittiler.

Rahatsızca kıpırdandı Samara yattığı yerde. Uyanmasına neyin sebep olduğunu bilmiyordu. Jane'yin odasında Bayan Weasley'in Samara için getirdiği yatakta yatıyordu. Beyaz tavana baktı, kısık gözlerle. Pencereden süzülen güneş ışığı odayı dolduruyordu. Güçlükle doğrldu yatağından, ve bir an ağzı yırtılacakmışçasına esnedi. Gözlerini odada gezdirirkne uyanmasına neden olan şeyi arıyordu.

Odayı çok güzel bir şekilde dağıtmışlardı. Eşyaların çoğunluğunu Samara'nın eşyaları oluşturuyordu. Odanın diğer ucunda hala uyuyuyan Jane'ye baktı. İyi bir arkadaştı... Jane soluna dönerken bir şeyler mırıldandı ve Samara uyanmasına neden olan şeyi fark etti... Bir baykuş... Camdan ilgiyle ona bakıyordu. Samara yavaşça yataktan kayarak indi, yorgun ve isteksiz adımlarla cama yaklaştı. Kuş içeri süzülüp masanın üstüne kondu ve sağ bacağını öne uzattı. Samara' da parşomeni aldı. Tekrar esnerken, gözleri hızla parşomen üstünde gezinmeye başladı. Hızla yazılmış yazılardan tek kelime anlamamıştı... Arada Ron kelimeleri geçiyor, Samara'yı kendi evlerine çağırıyor ve şu an onu üç süpürge de beklediği yazıyordu. Samara neredeyse iki metre uzunluğunda ki mektubun Péarl'den geldiğini anladı. Galiba acele etmesi gerekiyordu. Bir şey anlamamıştı, ama şu an Péarl'in yanında olmalıydı.

Hızla, bir o kadar da sessizce sandığını topladı. Etraftaki dağınıklık büyük ölçüde azalmıştı. Daha sonra üstüne gelişi güzel muggle kıyafetleri geçirdi... Galiba tişörtünü ters giymişti. Kapıya yönelip odadan dışarı fırladı. Aşağıya doğru paldır küldür inmeye başladı.

» T.Violette Jane Weasley
» Tresa Viollette Jane Weasley