Masa5

" Merhaba Pelin! "

Bu sözleri duyunca yerinden kalktı.Çok şaşırmıştı çünkü bu uzun zamandır görüşemediği arkadaşı Kathleen idi..Hemen onun boynuna sarıldı ve gülümsedi.Ardından da cevabını verdi,

" Merhaba canım , nasılsın görüşmeyeli? "

Gerçektende görüşmeyeli uzun zmana olmuştu.Hatta Pelin'in kızları bile büyümüştü.Ve James..o girmişti hayatına Gökhan'dan sonra..Hepsini ona en kısa zamanda tek tek anlatacaktı.

Kath, birden kendini Pelin'in kollarında bulmuştu.Pelin'in sıcacık gülümsemesi ise, gariptir fakat; resmen içini ısıtmıştı.Uzun zamandır bu sarılmayı, bu gülüşü, bu sesi özlemişti doğrusu.Pelin, onun için dosttan öteydi.Yavaşça kendini Pelin'in kollarından ayırdı.

" Merhaba canım , nasılsın görüşmeyeli? "

Kath, fedakar bir bakışla Pelin'i süzdü.O da öyle değişmişti ki.Sanki daha da gençleşmiş gibiydi.Ara sıra onu mutsuz gördüğü zamanlardan sonra, onu böylesine mutlu bulmak hoş birşeydi doğrusu.

" İyi olmaya çalışıyorum. Son günlerde görüşemedik, evet. Seni çok özledim. Aa, bu arada çocukların nasıl? Büyüdüler mi? Onları çok merak ediyorum... Hatta doğumlarında bende vardım"

Hızlı hızlı konuşup, soruları teker teker sayıyordu.Bu yüzden kendine biraz kızdı.'Kız hangi birine cevap verecek ki?' diye düşünüyordu. İçinden kendine bir sürü laf sayıyordu; 'seni aptal, biraz görgülü ol, ahh rezil oldum!'...Buna rağmen sevimli, samimi gülümsemesi onu kurtarıyordu.Pelin 'Kusura bakma...' dercesine bir bakış attı.Durumunu anlatmaya yetiyordu bu.

" İyi olmaya çalışıyorum. Son günlerde görüşemedik, evet. Seni çok özledim. Aa, bu arada çocukların nasıl? Büyüdüler mi? Onları çok merak ediyorum... Hatta doğumlarında bende vardım "

Pelin muzip bir gülümseme belirtti.Ardından ona şöyle cevap verdi,

" Ahh evet birinci sınıfa başladılar..Bir görsen ikiside birbirinden güzel. "

Gerçektende öyleydi.Onları kendinden çok seviyordu Pelin.İkiside hem şirin hem akıllılardı.Ama Reese'e anlatması gereken en önemli şeylerden biride Gökhan ile boşanmalarıydı.Hatta ve hatta yanında oturan James'in Pelin'in sevgilisi olduğunu bile anlatmalıydı.Reese'e baktı ve kibar bir dille konuşmaya başladı,

" Bu arada sizi tanıştırayım ,James bu Reese, Reese bu da James. "

Reese'nin ne tepki vereceğini çok merak ediyordu.Umarım beni anlar diye geçirdi içindenve konuşmasına aynen şöyle devam etti,

" Bu arada James benim sevgilim.. "

" Ahh evet birinci sınıfa başladılar..Bir görsen ikiside birbirinden güzel. "

Sevimli sevimli gülümsedi. Birden bir sesle arkasına döndü. Cincücenin elindeki tebsiden bir kaymak birası aldı. Daha sonra gözlerini devirerek, eliyle onu def etti. Yine gülümseyerek Pelin'e döndü. Birden duraksadı. Aklına bir şey gelmişti. Onun kızlarını gördüğünü hatırlıyordu. Sarı saçlı iki küçük kız... ve ikizler... Ağzını şaşırmış gibi açtı.

" Aaa... Galiba ben senin kızlarını tanıyorum... Melis ve Deniz'di galiba... Evet... şu ikizler... Sana katılıyorum, ikiside çok başarılı ve tatlı..."

Yüzüne bir gülümseme yayılmıştı. Öğrencilerini övmeyi her zaman severdi. Özellike onlar Pelin'in kızlarıysa özel bir ilgi de gösterebilirdi. Birasından bir yudum aldı.

" Bu arada sizi tanıştırayım ,James bu Reese, Reese bu da James. "

Ree, yarım bir gülümsemeyle adamın elini sıktı. Fakat Pelin'le ne ilgisi olduğunu bilmiyordu. Kardeşi miydi? Yoksa kuzeni mi? Birdenbire duydukları karşısında gözleri kocaman oldu.

" Bu arada James benim sevgilim.. "

Sevgilisi mi demişti? Sevgilisi miydi yani? Buna inanamıyordu. Gökhan'la boşanmışlar mıydı yani? Buradan soyutlandığından beri, hiçbir şeyden haberi yoktu. Kendine kızıyordu; 'Tabi şaşırırsın şapşal! Uzun zamandır burada olmazsan, hiçbir şeyden haberin olmaz!'... Tereddütlü bir sesle, kekeliye kekeliye konuşuyordu.

" Aaa... Sevgilin mi? Peki Gö... "

Son sözünü bitirememişti. James'e yalandan gülümseyerek Pelin'i kendine doğru çekti. Kimse dinliyor mu diye kontrol ettikten sonra, yine tereddütle ağzı açıldı.

" Peki Gökhan'a ne oldu? Ayrıldınız mı? Neden? "

Gözlerini dikmiş Pelin'e bakarken, James'e yalandan gülüşünü sürdürüyordu. Bunların nasıl olduğunu şaşırdığını nasıl anlatabileceğini hiç bilmiyordu doğrusu.

" Peki Gökhan'a ne oldu? Ayrıldınız mı? Neden? "

Reese Pelin'i kenara çekip bu soruyu sormuştu.Pelin bu soru üzerine afallamıştı.Ne diyecekti,anlaşamadık o yüzden boşandık ,hayır bunu derse yalan söylemiş olurdu.En iyisi gerçeği söylemekti.İlk önce beyninde bütün cümleyi toparladı ve sonra söyledi,

" Şey Gökhan uzaklara gitti belki hiç dönmeyebilir. "

Ardından gözlerini masada oturan James'e çevirdi.Ona aşk dolu gözlerle bakıyordu.Üstelik onunla çok mutluydı.Gökhan'ı unutmak zor olsa da unutmayı başarmıştı.Reese 'in konuşmasına izin vermeden bir şey daha söyledi,

" Hem James ile çok mutluyuz.. "

" Şey Gökhan uzaklara gitti belki hiç dönmeyebilir. "

Doğrusunu söylemek gerekirse, Reese, onu gerçekten çok iyi anlıyordu. Başına daha önce böyle birşey gelmişti... Üzülmüş, hatta kahrolmuş. 'Anlıyorum...' anlamında bir bakış atıp elini omzuna koydu. Eski acılarını hatırlayıp dudağını hafifçe büzmüştü aslında. Pelin'le beraber arkasını döndü.

" Hem James ile çok mutluyuz.. "

Reese, düşündürücü bir şekilde gözlerini yere eğdi. Aslında yeniler herkesi mutlu edebilirdi. Belki James... Gökhan'ın acısını kapatmaya yetebilirdi. Belki de yine evlenirdi Pelin ve çok... çok mutlu olurdu. Kafasını ona çevirdi. Donuk bir sesi vardı.

" Peki kızlar? Onlar... James'ı... babaları olarak görüyorlar mı? "

" Peki kızlar? Onlar... James'ı... babaları olarak görüyorlar mı? "

İşte bu kesin değildi.Tabiki hiçbir zaman gerçek babalarının yerini dolduramayacaktı ama en azından onlarla iyi ankaşıyordu.Pelin gözlerini James'ten Reese'e doğru döndürerek cevap verdi,

" Şey ,ben bilmiyorum bunu onlarla konuşmak gerek. "

Pelin belki de ileride James ile evlenebilirdi.Hep böyle buluşmak olmazdı,nereye kadar sürerdi ki ?Ama evlilik içinde henüz erkendi biraz daha bekleyip alışmak istiyordu..Çünkü Gökhan ile çok çabuk evlenmişlerdi.Ve evlilikleride kısa sürmüştü..Reese'e baktı ve ,

" Hadi canım masaya dönelimde James yanlış anlamasın. "

diyerek masaya gitti..